ناتوی فرهنگی

رویكرد اصلی ناتوی فرهنگی , جنگ نرم و هدف اصلی آن نابودی هویت ملی جوامع بشری بویژه مقابله با ایمان انسان هایی است كه مصممند از هویت دینی و ملی خود شرافتمندانه دفاع كنند اعضای ناتوی فرهنگی با بهره مندی از ۵۷ سال تجربه نظامی گری , تاسیسات پایه ای هماهنگی را در حوزه رسانه ها شكل داده اند

حدود ۴ سال پس از پایان جنگ جهانی دوم (۱۹۴۹) سازمان پیمان آتلانتیك شمالی (ناتو) با حضور امریكا و كشورهای اروپای غربی با هدف مقابله با قدرت نظامی شوروی شكل گرفت.

اعضای ناتو ، اگرچه به بحث و بررسی مسائل اقتصادی و سیاسی نیز می پردازند اما رویكرد اصلی ناتو ، نظامی است. این سازمان با اشغال كره جنوبی در سال ۱۹۵۰ دامنه نفوذ خود را تا جنوب شرق آسیا گسترش داد و با عضویت یونان و تركیه در سال ۱۹۵۲ حوزه مدیترانه را نیز ضمیمه حضور نظامی خود كرد. ناتو با ایجاد تاسیسات پایه ای مشترك در زمینه هایی مانند دفاع هوایی و سیستم مخابراتی واحد و استانداردسازی جنگ افزارهای خود نه تنها در كشورهای عضو قدرت خود را نهادینه كرد، بلكه اعضای این پیمان حضور نظامی خود را خارج از حوزه ناتو حفظ كرده اند. امروز نیز مشاهده می شود دنیای غرب به صورت غیررسمی سازمان را در حوزه فرهنگ ایجاد كرده و ناتوی فرهنگی شكل داده است.

رویكرد اصلی ناتوی فرهنگی ، جنگ نرم و هدف اصلی آن نابودی هویت ملی جوامع بشری بویژه مقابله با ایمان انسان هایی است كه مصممند از هویت دینی و ملی خود شرافتمندانه دفاع كنند. اعضای ناتوی فرهنگی با بهره مندی از ۵۷ سال تجربه نظامی گری ، تاسیسات پایه ای هماهنگی را در حوزه رسانه ها شكل داده اند. ۴ خبرگزاری مسلط بین المللی ، شبكه های خبری غالب مانند بی.بی.سی و سی.ان.ان ، تاسیسات ماهواره ای كه ارسال امواج صدها شبكه ماهواره ای را بر عهده دارند ، صدها روزنامه و هزاران پایگاه خبری و تبلیغاتی از جمله این تاسیسات هستند كه همگی ارزشهای مشترك غربی را منتشر و تلاش می كنند ارزشهای مقاوم در برابر خود را درهم كوبند. این شرایط آنچنان نابرابر و غیرعادلانه است كه نمی توان آن را بازار پیام اطلاق و چنین تصور كرد كه تولیدكننده یا عرضه كننده كالایی در برابر تولید یا عرضه كالایی دیگر ، رقابتی سالم را دنبال می كند. این عرصه همانند عرصه نظامی و حتی علمی آنچنان نابرابر و یكطرفه است كه هرگاه كشوری بخواهد با اتكا به توانمندی های بومی و منطبق با معاهدات بین المللی حتی در جهت تامین نیازهای خود گام بردارد به بهانه های مختلف می كوشند او را از عرصه رقابت خارج یا اساسا حذف كنند تا خود همچنان بر بازار مسلط باقی بمانند. رهبر دوراندیش انقلاب اسلامی با توجه به این واقعیت در جمع دانشگاهیان استان سمنان دراین باره چنین فرمودند: «باندهای بین المللی زر و زور كه برای تسلط بر منافع ملتها سازمان نظامی ناتو را تشكیل داده بودند ، اكنون برای نابودی هویت ملی جوامع بشری و تحقق بیشتر اهدافشان درپی تشكیل «ناتوی فرهنگی» هستند تا با استفاده از امكانات زنجیره ای ، متنوع و بسیار گسترده رسانه ای ، سررشته تحولات سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی كشورها و ملتها را به دست بگیرند كه باید هشیارانه این مساله را زیر نظر داشت». با شناخت این واقعیت و ابعاد گسترده و پیچیده آن ، این پرسش مطرح می شود كه در برابر «ناتوی فرهنگی» چه باید كرد؟ اعضای ناتو خود تلاش می كنند به گونه ای همه را مرعوب و یا به بیانی مودبانه تر متقاعد كنند كه اساسا همان طور كه در برابر قدرت نظامی و اقتصادی غرب توان مقاومتی نیست ، در این رویارویی نیز دیگران باید تسلیم شوند و راهی جز همراهی با غرب متصور نیست اما درست به همان دلیل كه در تجربه ۸ سال دفاع مقدس و ۳۳ روز مقاومت حزب الله لبنان ثابت شد ، قدرت نظامی غرب بلامنازع نیست و می توان با تكیه بر ایمان و بهره گرفتن از توانمندی ها در برابر آن ایستادگی كرد و حتی آن را شكست داد. در حوزه فرهنگ نیز پایداری تنها راه و تنها پاسخ مبتنی بر عزت و غیرت است.

اما چگونه و با كدام ابزار؟ حوزه ملی و جهان اسلام دو حوزه مهم برای برنامه ریزی دفاعی و تهاجمی در برابر حركت سازمان یافته غرب است و رسانه مهمترین ابزار به اجرا درآوردن این برنامه محسوب می شود. در هر دو حوزه باید ارزشهای مشترك را بازشناخت و برای تحكیم و گسترش آنها اقدام كرد. استفاده از همه ظرفیت ها، بهره مندی از فناوری روز و به كارگیری جدیدترین تكنیك ها در انتقال پیام از دیگر راهكارهای ورود به این عرصه است.

تقویت رسانه های ملی ، تاسیس رسانه های فراملی و ایجاد رسانه ها یا پیمان های رسانه ای مشترك اسلامی از دیگر الزامات حضور فعال و خلاقانه در این ساحت به شمار می رود.

نویسنده:مهدی فضایلی