۲۲ تیر ـ ۱۳ جولای ـ مشكل بزرگ این است كه بشر اندرز شو نیست

۱۲ ژوئیه ۲۰۰۵ به مناسبت هجدهمین سالروز اخطار سازمان ملل كه نفوس جهان بیش از ظرفیت منابع آن است، كتابی به زبان انگلیسی تحت عنوان «یك ستاره گردان و این همه نفوس» انتشار یافته كه …

۱۲ ژوئیه ۲۰۰۵ به مناسبت هجدهمین سالروز اخطار سازمان ملل كه نفوس جهان بیش از ظرفیت منابع آن است، كتابی به زبان انگلیسی تحت عنوان «یك ستاره گردان و این همه نفوس» انتشار یافته كه پر از عكس و سند است.

در مقدمه كتاب آمده است كه سازمان ملل در دهه ۱۹۶۰ و هنگام عبور جمعیت از خط چهار میلیارد نیز چنین اخطاری داده بود كه به آن توجه نشد.

در این كتاب عكسهای ماهواره ای متعدد از كره زمین و هجوم برای شهر نشینی و گسترش شهرها در ۳۰ سال اخیر كه نتیجه اش افزایش فقر، جرم و فساد است به چاپ رسیده است. مقایسه زمانی این عكسها، آب شدن یخهای قطبی و افزایش آلودگی هوای شهرهای بزرگ و به ویژه شهرهایی را كه در میان كوهها قرار گرفته اند نشان می دهد.

كتاب فصلی در باره گرم و سرد شدن اقیانوسها دارد و نوشته است كه اقیانوس اطلس گرمتر شده است و تولید توفانهای دریایی شدید به همین سبب است كه در سالهای اخیر این توفانها كارائیب و ایالات متحده را مورد حمله قرارداده و ویرانی و تلفات به بار آورده اند.

فصل دیگر كتاب درباره كمبود انرژی و بالا رفتن روزافزون بهای نفت است و تلاش چشمگیری برای جایگزینی آن صورت نمی گیرد. كره زمین بر اثر بی توجهی نفوس و استفاده نادرست از انرژی و اسراف در مصرف سوختهای فسیلی (ازجمله نفت) گرم تر شده است كه مسئله ساز است.

كمبود خوراك در دهه های اخیر با توسل به تولید ژنتیك تا حدی جبران شده ولی معلوم نیست كه این نوع غذا با طبیعت بشر سازگاری كامل داشته باشد و تولید عوارض ناخواسته و مشكلات جسمانی و روانی نكند. باید دانست كه این نوع تولید محصول هم حدی دارد.

كتاب در فصل اعتیادات زیان آور، دود سیگار را بزرگترین بدبختی و قاتل بشر خوانده كه هر سال سرمایه بزرگی به خاطر آن از دست می رود و هزینه های سنگین درمانی عمدتا نتیجه آن است. ماده مخدره شیمیایی متامفتامین (مت) پس از سیگار، عامل بدبختی جوامع بشری شده است. این ماده برخلاف هروئین و كوكایین، ارزان به دست می آید و همین ارزانی و سهولت تولید بر بدبختی های بشر افزوده است.

اسراف منابع محدود كره زمین و اشیاء و لوازم مورد نیاز از مشكلات دیگر بشر امروز است.

مولف كتاب نتیجه گرفته است كه بزرگترین مسئله بشر این است كه اندرزها را گوش نمی كند و دنبال دلش است. بشر اگر اندرز شنو باشد بسیاری از مشكلات به وجود نمی آید و همگان، حتی با وجود كمبودها، سعادتمند زیست خواهند كرد. بنابراین لازم است همه كوششها با استفاده از دستگاههای تبلیغاتی و سازمانهای آموزشی بعمل آید تا بشر وادار شود كه اندرز شنو باشد، و عادت به شنیدن و دقت كردن و آینده نگری در انسانها تقویت شود.