مردانِ در سایه ورزش

وقتی خورشید در آسمان می تابد هم نمی توانید مطمئن باشید که چشم های شما همه چیز را می بیند شاید تخته سنگ یا دیواره ای, سایه ای روی زمین یا هر سطحی ایجاد کند که دید شما را از بین ببرد

وقتی خورشید در آسمان می‌تابد هم نمی‌توانید مطمئن باشید که چشم‌های شما همه چیز را می‌بیند. شاید تخته‌سنگ یا دیواره‌ای، سایه‌ای روی زمین یا هر سطحی ایجاد کند که دید شما را از بین ببرد. سایه‌ها را هیچ‌وقت جدی نگرفته‌ایم. شاید آخرین بار که به سایه‌ات خیره شده‌ای، به همان زمان کودکی برگردد که دنبال این سیاهی می‌دویدی و هرگز هم به آن نرسیدی! آیا پشت این سیاهی، ناشناخته‌هایی نخوابیده بود؟

ورزش ایران هم انگار در پشت سایه‌های کم رنگ و پررنگ خود عوامل و دست‌هایی ناشناخته دارد که چون به چشم نیامده‌اند و یا نخواسته‌اند تا از سایه‌ها بیرون بیایند، هیچ‌گاه مورد توجهی خاص قرار نگرفته‌اند. نمی‌توان منکر این حقیقت شد که وجود مشاورانی سیاسی و اقتصادی در پس زمینه ساختمان بزرگ سازمان تربیت بدنی، نقشی کلیدی در شکل‌گیری کلیت مدیریت ورزش کشور داشته است. می‌توانیم چراغی کوچک در دست بگیریم و به کندوکاو سایه‌ها مشغول شویم. شاید بهتر بتوان چهره ناشناخته‌ها را پیدا کرد.

● مسعود زریبافان

امروز او را روی صندلی ریاست بنیاد شهید می‌بینیم؛ یکی از نزدیکان دکتر محمود احمدی‌نژاد که از مشاوران رئیس‌جمهور نیز محسوب می‌شود. زریبافان پیش از آغاز دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، جدی‌ترین گزینه دکتر احمدی‌نژاد برای جانشینی محمد علی‌آبادی به حساب می‌آمد، اما پس از حضور مجدد احمدی‌نژاد در ساختمان ریاست جمهوری، او در پستی کاملا متفاوت از آنچه به نظر می‌رسید به خدمت گرفته شد.

علایق او به فوتبال غیرقابل وصف است و البته او را می‌توان یک استقلالی به تمام معنا دانست. یکی از پست‌های ورزشی او که بیشتر به علایقش برمی‌گردد، عضویت در هیات مدیره باشگاه استقلال و البته ریاست مجمع این باشگاه است.

زریبافان از اولین و پیشقراولان شعار مقابله با فساد و ناپاکی در فوتبال بود. او که خیلی زود از وجود دست‌های پشت پرده و نقش دلال‌ها در شکل گرفتن نتایج فوتبال ایران مطلع شده بود، مردی همچون واعظی آشتیانی را همسو با عقاید خود دید و حامی درجه اول او در باشگاه استقلال شد.

زریبافان در ورود واعظ به اتاق مدیرعاملی باشگاه نقشی عمده داشت و تمامی روزهای مدیریت واعظی آشتیانی، پشت او در تمامی تصمیم‌گیری‌ها ایستاد. زریبافان هرچند سعی می‌کند وارد جزئیات فدراسیون فوتبال یا سازمان تربیت بدنی نشود، ولی در امور باشگاه استقلال بواسطه علاقه قلبی‌اش به این تیم نقشی عمده را بازی کرده است. نقش او نه صرفا به عنوان رئیس مجمع باشگاه استقلال، که در قامت مرد قابل اعتنای دولت نهم و دهم، در حمایت از واعظی‌آشتیانی محسوس است.

● داوود احمدی‌نژاد

برادر بزرگ‌تر، همیشه ستونی قابل اتکا برای برادران کوچک‌تر محسوب می‌شود. حتی اگر برادر کوچک روزی رئیس‌جمهور ایران شود. داوود احمدی‌نژاد به عنوان برادر بزرگ‌تر رئیس‌جمهور، از علاقه‌مندان به رشته‌های رزمی است. او هنوز جودو تمرین می‌کند و شاید در نبرد تن‌به‌تن و مبارزه‌های رزمی، چند جوان هم نتوانند او را براحتی از پای درآورند. پس عجیب نیست که بدانیم او عملکرد فدراسیون‌های رزمی را از نزدیک پیگیری می‌کند و حتی برنامه تمامی بازی‌های لیگ تکواندو و جودو را روی میز کاری‌اش دارد. اما او را بی‌شک می‌توان حامی درجه اول حسین رضازاده دانست. داوود احمدی‌نژاد در روزی که علی سعیدلو به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی معرفی می‌شد، حسین رضازاده را نزد خود نشاند و ساعت‌ها در طول مراسم با او گفتگو کرد. نقش او در به ریاست فدراسیون وزنه‌برداری رسیدن رضازاده کاملا مشاوره‌ای و حمایتی بوده است. داوود احمدی‌نژاد همچنین در نصب آیت‌اللهی به عنوان رئیس فدراسیون شنا نیز دست داشت. آیت‌اللهی که هرگز هیچ پست مدیریتی ورزشی نداشته، یک ماه پس از حضور در اتاق ریاست فدراسیون شنا مدعی شد طرح ۲ هفته‌ای او برای استعدادیابی جواب داده و او خیلی زود بیش از ۵۰?ملی‌پوش شنا را تحویل تیم‌های ملی خواهد داد ادعایی که در نوع خود بی سابقه بود.

● محسن علی‌آبادی

محمد علی‌آبادی وقتی به ساختمان شیک سازمان تربیت بدنی رسید برای جامعه چهره‌ای کاملا ناشناخته بود؛ اما خیلی زود توانست در رسانه‌ها خود را چهره کند و تصمیم گرفت فرزندانش را نیز به جامعه ورزش بشناساند. در اولین ماه مبارک رمضان و ضیافتی که در تالار مهربانی برگزار می‌شد، او ۲ پسر خود را به اهالی ورزش معرفی کرد. این مقدمه‌ای بود برای ورود خانواده علی‌آبادی به بدنه جامعه مدیریت ورزش.

محسن علی‌آبادی نقش پررنگ را برای خود برگزید. اولین تلاش او برای در دست گرفتن کمیته امور فرهنگی فدراسیون فوتبال در رقابت‌های جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان با مخالفت شدید و جدی محمد دادکان روبه‌رو شد. بسیاری بر این اعتقادند که اصلی‌ترین دلیل آغاز جنگ میان علی‌آبادی و دادکان از همین مخالفت رئیس فدراسیون با انتصاب فرزند رئیس سازمان کلید خورد. آیا به یاد دارید که مهندس در آستانه بازی‌های جام جهانی مدعی شد ریشه فدراسیون‌های خودمختار را خواهد زد؟

داوود احمدی‌نژاد را بی‌شک می‌توان حامی درجه اول حسین رضازاده دانست. او در روزی که علی سعیدلو به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی معرفی می‌شد، رضازاده را نزد خود نشاند و ساعت‌ها با او گفتگو کرد

مدتی بعد، همین فرزند نقشی اساسی در انتخاب سرمربی تیم ملی ایفا کرد. وقتی قرار شد سرمربی تیم ملی را برپایه خرد جمعی در فدراسیون فوتبال انتخاب کنند، او با نفوذی که روی پدر داشت، حمایت خود را متوجه امیر قلعه‌نویی کرد هرچند در این حمایت او تنها نبود.

محسن علی‌آبادی را جامعه مدیریت ورزش در بازی‌های آسیایی قطر بخوبی دیده و شناخته بودند؛ کسی که در روز پایانی و در مهمانی بزرگ شب آخر، دور میز مدعوین ویژه نشسته بود و کمی دورتر علی کفاشیانی را می‌دید که به عنوان دبیرکل وقت کمیته ملی المپیک ایستاده تا پایان مراسم لبخند می‌زد!

● سید جلال یحیی‌زاده

او را در کلام به عنوان رئیس کمیسیون ورزش مجلس شورای اسلامی می‌شناسند، اما او در حقیقت یکی از ورزشی‌ترین و شاید بهتر است بگوییم فوتبالی‌ترین مردانی است که مجلس ایران از ابتدا تاکنون به خود دیده! اگر بخواهیم روی موج شایعات بنشینیم، می‌توانیم به این گفته‌های جسته و گریخته گوش بدهیم که یحیی‌زاده در تمامی عزل و نصب‌های فدراسیون‌های ورزشی، نقشی ولو مشاوره‌ای دارد. اما پذیرفتن این مساله چندان ساده نیست.

حقیقت درخصوص سید جلال یحیی‌زاده این است که علی سعیدلو روی او به عنوان اصلی‌ترین مشاور امور فدراسیون‌ها حساب می‌کند. رئیس کمیسیون ورزش مجلس و رئیس سازمان تربیت بدنی، رابطه‌ای بسیار نزدیک دارند که این البته جزیی از مطالبات کتاب قانون اساسی است. یحیی‌زاده نگاه خاصی روی فدراسیون جودو دارد و تقریبا تعداد لیوان آب‌های نوشیده شده در ساختمان فدراسیون جودو را ساعت به ساعت می‌داند.

یحیی‌زاده از حامیان سرسخت و جدی منشور اخلاقی بود. او حتی در برنامه گفتگوی ویژه خبری شبکه دوم سیما، به شکل جدی از ماهیت منشور اخلاقی در فوتبال ایران دفاع کرد و آن را لازم برای برقراری امنیت اخلاقی در فوتبال دانست. رئیس کمیسیون ورزش مجلس جزو معدود افراد سیاسی بود که منشور ساختگی فدراسیون را قبول داشت و می‌توان او را در تولد این منشور دخیل دانست. البته گرایش‌های فوتبالی این نماینده مجلس به همین جا ختم نمی‌شود. او همواره یکی از گزینه‌های جدی عضویت در هیات مدیره باشگاه پرسپولیس به حساب آمده و این بار که علی سعیدلو باید اعضای هیات مدیره را تعیین کند، شانس او از همیشه برای نشستن در اتاق هیات مدیره این باشگاه بیشتر شده است.

● مهرداد بذرپاش

مدیرعامل اسبق کارخانه خودروسازی سایپا و رئیس سازمان ملی جوانان کشور. او جزو جوان‌ترین مدیرانی است که در دولت نهم و دهم از سوی رئیس‌جمهور حکم اجرایی گرفت. بذرپاش به واسطه علایقش به فوتبال، سایپا را به اسپانسر فدراسیون فوتبال تبدیل کرد؛ اتفاقی که هرچند برای فوتبال ملی ایران سود مالی مناسبی داشت، اما پایه‌های بدبینی به باشگاه سایپا را در لیگ بنا کرد.

آیا حضور کوتاه‌مدت محمد مایلی‌کهن به عنوان سرمربی تیم ملی پس از اخراج دایی نتیجه تلاش‌های مهرداد بذرپاش بود؟

گروهی با قاطعیت به این پرسش پاسخ مثبت می‌دهند و گروهی دیگر با چنین جوابی که اگر او سرمربی سایپا را به نیمکت تیم ملی رساند، چرا خیلی زود مایلی‌کهن از تیم ملی اخراج شد، این احتمال را کمرنگ می‌کنند. همچنین حضور حمید سجادی، مدیرعامل باشگاه سایپا (در مقطعی که او مدیر کارخانه سایپا بود) به عنوان نفر دوم سازمان تربیت‌بدنی هم از دیدگاه بسیاری، محصول تلاش این مدیر جوان سیاسی خوانده می‌شود چه کسی نمی‌داند که بذرپاش و سجادی رابطه‌ای بسیار دوستانه با هم دارند و البته علی سعیدلو نیز از دوستان سیاسی نزدیک بذرپاش در دولت نهم و دهم به حساب می‌آید.

● امیدوار رضایی

برادر محسن رضایی و یکی از حامیان جدی آرش میراسماعیلی. در این که امیدوار رضایی عمر زندگی حرفه‌ای آرش را چند سالی اضافه کرد هیچ تردیدی نیست. او بارها از فهرست تیم ملی خط خورد و با حمایت رضایی به جمع ملی‌پوشان برگشت. میراسماعیلی حتی وقتی در جلسه فدراسیون درگیر شد و زد و خورد فیزیکی پیدا کرد، باز هم مورد حمایت جدی امیدوار رضایی قرار گرفت. دکتر رضایی در کنار طبابت، علاقه‌ای قابل توجه به فوتبال و پیراهن آبی دارد. او تنها کسی بود که هم از صمد مرفاوی حمایت می‌کرد و می‌کوشید او را سرمربی استقلال نگه دارد و از سویی دیگر امیر قلعه‌نویی را به عنوان ناجی این تیم قبول داشت. دکتر هنوز هم علایقش به ورزش قابل توجه است و هر جا نیز که به کمک فکری و معنوی‌اش در ورزش نیاز شده پیشقدم بوده است.

امیرحسین چاووشیان