ادبیات سیاسی حوادث بعد از انتخابات

حوادث پس از انتخابات از ابعاد مختلف قابل بررسی است و در زمینه های مختلف تاثیرگذار بوده تا جایی که حتی ادبیاتی خاص خود را پیدا کرده است

حوادث پس از انتخابات از ابعاد مختلف قابل بررسی است و در زمینه‌های مختلف تاثیرگذار بوده تا جایی که حتی ادبیاتی خاص خود را پیدا کرده است. به طوری که آن ایام، اوج واژه‌سازی و واژه‌پردازی مردم و رسانه‌ها برای وقایع و اتفاقاتی بود که آرامش کشور را برهم‌زده بود و بسیاری معتقدند که بسیاری از این واژه‌ها برگرفته از سخنان مقام معظم رهبری بود که نقش ناخدای کشتی نظام را در این طوفان عهده‌دار بودند.

فتنه: این یکی از مهم‌ترین نامگذاری‌هایی بود که درخصوص وقایع پس از انتخابات سال ۸۸ به کار برده شد؛ وقایعی که به دلیل پیچیدگی بیش از حد آن و تلاش بانیان برای حق جلوه دادن خود، امکان تشخیص و تمیز را از جامعه گرفته بود. بنابراین نامگذاری این جریان به عنوان فتنه، این زمینه را فراهم کرد که برنامه‌ریزی‌های طرف مقابل برای پیشروی دفع شود. در این میان نظریه‌پردازان بویژه در حوزه دین نیز به روشنگری درخصوص شرایط فتنه پرداختند و همین موضوع عاملی برای کنترل شرایط خاص آن دوران شد.

بصیرت: این واژه نیز در کنار واژه فتنه یکی دیگر از کلیدی‌ترین مفاهیمی بود که در دوره فتنه به کار می‌رفت؛ مفهومی که بار دیگر واژه‌پردازی آن بر عهده رهبر معظم انقلاب بود و از پس سخنرانی ایشان در جمع اعضای مجلس خبرگان استخراج شد. جایی که معظم له فرمودند: باید بصیرت داشت. آنچه که انسان از نخبگان جامعه و جریانات سیاسی و گروه‌های سیاسی انتظار دارد، این است که با این حوادث، با این خطوط دشمن، با بصیرت مواجه بشوند؛ با بصیرت. در این میان بصیرت به عنصری تبدیل شد که به کمک آن امکان گذر از فتنه وجود دارد و در حقیقت لازمه گذر از فتنه، بصیرت است.

خواص بی‌بصیرت: در حقیقت همان سیاسیون و افراد آگاهی بودند که گویی سطح دانش و بینش آنها نسبت به مسائل پیرامونی و آنچه که در جامعه در حال اتفاق بود، کمی بیش از حد عوام بود. در عین حال باوجود این دانش و بینش در مقابل آنچه که در داخل جامعه در حال جریان بود، سکوت کرده بودند؛ اما تمامی این واژه‌ها در حالی در فضای سیاسی کشور شکل گرفت که نظام در طول مدتی که کشور در گیرودار و تلاطم این وقایع تلخ بود، تلاش خود را برای برخورد با طمأنینه با این ماجرا انجام داد و همین موضوع باعث شد که جریان فتنه به خود اجازه دهد با سوءاستفاده از این برخورد، دامنه اغتشاشگری خود را توسعه دهد، اما در نهایت این مردم بودند که پس از واقعه تلخ عاشورای ۸۸، دیگر تاب سکوت برنیاوردند و با حضوری پرشور در راهپیمایی ۹دی، جریان فتنه را به تاریخ سپردند، در این میان آن چیز که بیش از همه به چشم آمد، سکوت برخی خواص در شرایط خاص آن زمان کشور بود. سکوتی که نه‌تنها باعث اعتراض مردم شد، بلکه رهبر انقلاب را نیز به واکنش واداشت و ایشان بصراحت خواستار موضعگیری این افراد نسبت به ماجرای فتنه شدند؛ چراکه در آن برهه زمانی، این سکوت در قبال وقایع روی داده، دلیلی شده بود که فتنه‌گران این خواص را در پازل خود قلمداد کنند.

افرادی که اگرچه رهبر انقلاب هیچ گاه از آنها به صورت مستقیم نام نبرد، اما حداقل خود این افراد می‌توانستند به خوبی تشخیص دهند که روی صحبت رهبری با آنهاست و البته همین اشارات نیز باعث شد که مردم بار دیگر وارد عرصه شوند و در گردهمایی‌های مختلف نظیر نماز جمعه و راهپیمایی‌های سراسری این افراد را به اتخاذ مواضعی شفاف برای جلوگیری از سوءاستفاده فتنه‌گران دعوت کنند، اما در نهایت این نهیب مردمی نیز نتوانست برخی از این افراد را از خواب غفلت بیدار و به مسیر انقلاب بازگرداند. ماجرایی که می‌رفت سرنوشت این خواص را نیز به سرنوشت طردشدگان سیاسی پیوند بزند. در نهایت می‌توان گفت اگرچه فتنه ۸۸ توام با خاطرات تلخی برای جامعه بود، اما این فرصت را پدید آورد تا شخصیت‌های سیاسی در آزمون بزرگ مردم شرکت کنند و نمره خود را از دست مردم بگیرند.