عشق واقعی شما کیست: همسرتان یا کودک تازه وارد؟

شاید خیلی از شما که الان این مطلب را می‌خوانید منظور این سوال را کاملا متوجه شوید. وقتی که شما از تغییر در روابط و احساسات پس از تولد کودک شکایت می‌کنید. وقتی فکر می‌کنید که تولد …

شاید خیلی از شما که الان این مطلب را می‌خوانید منظور این سوال را کاملا متوجه شوید. وقتی که شما از تغییر در روابط و احساسات پس از تولد کودک شکایت می‌کنید. وقتی فکر می‌کنید که تولد فرزند، شما را از همسرتان دور کرده است. وقتی خود را فراموش شده و بی‌اهمیت می‌پندارید....

همه اینها سوالاتی است که ذهن شما به دنبال چرایی‌اش می‌گردد. نخستین نکته‌ای که باید مورد توجه شما قرار گیرد این است که روابط عادی و قبلی زن و شوهر پس از تولد کودک تغییر می‌کند و شکل دیگری به خود می‌گیرد. شاید بعد از اضافه شدن یک عضو جدید خیلی از خوشی‌های گذشته تبدیل به خاطره‌ای دور شوند که حالا دیگر دست‌نیافتنی یا کمتر دست یافتنی هستند، مثل یک پیاده‌روی ۲ نفره یا یک شام بی‌دغدغه و تنها. دقیقا درست است؛ کوچولوها همراه شادی، زحماتی را نیز با خود به همراه می‌آورند.

فراموش نکنید این مطلب به آن معنی نیست که شما همسر خود را مثل گذشته دوست ندارید (البته گاهی شاید این‌گونه هم باشد که بهتر است در این مورد صحبت نکنیم). اما در اکثر موارد فقط شاید اولویت شما تغییر کرده و رسیدگی به کودک و کارهای او در رتبه نخست قرار می‌گیرد.

شاید بهتر باشد این‌طور بگوییم که کم شدن فرصت و زمان کافی برای انجام کارها باعث این فکرها یا این مسائل می‌شود. در این شرایط شاید پدر و مادر ترجیح بدهند که وقت اضافی خود را به کارهای نیمه‌تمام و یا استراحت بگذرانند، البته اگر وقتی برایشان باقی بماند.

همه ما وقتی که خود را آماده می‌کنیم تا کودکی به جمع خانواده‌مان اضافه شود، می‌دانیم و آماده‌ایم که او را هر طور که هست، زیبا، زشت، باهوش، بی‌استعداد و... بپذیریم و حتما که دوستش نیز خواهیم داشت. پس این کاملا طبیعی خواهد بود که با ورود کودک به زندگی، روابط دیگر خانواده، قدری دستخوش تغییر شوند. فراموش نکنیم که این رفتاری طبیعی خواهد بود اگر کودک و کارهای او را در درجه اول اهمیت قرار دهیم، چرا که او به دلیل ضعف‌های جسمی‌اش بیشتر به ما نیاز دارد. این عضو کوچک ولی پرتوقع را باید رسیدگی کرد.

اما نکته بسیار بااهمیت این است که فراموش نکنیم و دقت کنیم که زندگی مشترک ما نیز همواره نیازمند پرستاری و مراقبت است. به قول قدیمی‌ها، بچه‌ها روزی بزرگ شده و پی زندگی خودشان می‌روند و فقط شما ۲ نفر هستید که برای هم باقی خواهید ماند. پس این رابطه را هیچگاه فراموش نکنید.

نباید زندگی مشترک و مهم‌تر از همه همسر خود را میان هزاران درگیری مراقبت از نوزاد فراموش کنیم. همین حالا هم دیر نیست که اولویت اول را به همسر خود برگردانید. اجازه ندهید که نیازهای کودک و خستگی، شما را از همسرتان غافل کند. همین امروز تصمیمی جدی برای تغییر شیوه خود بگیرید. شاید هم باخود فکر کنید که این‌ها فقط در حرف ساده است.

زمانی که مادری خسته از نگهداری کودک است، چگونه می‌تواند توانی برای ابراز عشق و علاقه به همسر خود داشته باشد؟ اما اگر به اهمیت و ارزش این کار دقت کنید، متوجه خواهید شد که با هر مقدار خستگی باید وقتی هر قدر اندک را به این مهم اختصاص دهید. البته لازم نیست کار خاصی انجام شود. شاید اگر فقط زمانی که همسر خود را می‌بینید، به او توجه کرده، با او صحبت کنید و به او نشان دهید که هنوز هم در زندگی مشترک مهم است و ارزش دارد کافی باشد.

در زندگی مشترک و پس از تولد کودکان شاید باید به مردان بیشتر توجه کرد. پس بهتر است که زنان وقتی درگیر کارهای نوزاد می‌شوند، فراموش نکنند که حالا هم مادر هستند و هم همسر. پس در نقش زن خانواده شاید کاری ساده و راحت و در عین حال مفید و موثر این باشد که هنگام صبحانه کنار همسر خود حاضر شوید. آماده کردن چای و صبحانه و حضور یافتن در کنار او می‌تواند کمک زیادی به شما بکند.

همان طور که به کودک خود غذا می‌دهید، شاید لازم باشد غذای همسر خود را نیز آماده کنید. همین طور سپری کردن زمانی با همسر و گذاشتن وقتی برای او می‌تواند کمکی به رابطه عاطفی شما باشد. همیشه سعی کنید زمان قبل از تولد کودک‌تان را هم به یاد داشته باشید و سعی کنید همان طور رفتار کنید. به هر طریقی به او نشان دهید که هنوز مرد خانه شماست. البته آقایان نیز باید شرایط همسرشان را درک کرده و توقعات خود را تعدیل کنند؛ همچنین بیش از پیش در کارهای خانه و کارهای مربوط به بچه همکاری داشته باشند.