چقدر با همسرمان صمیمی شویم

صمیمیت در زندگی زناشویی به تقویت رابطه همسران بسیار کمک می کند ۲ نفر که با هم ازدواج می کنند باید بدانند که از این پس همسر آنها نزدیک ترین فرد به آنهاست و می توانند تمام عواطف, احساسات, نظرها و حتی عقاید شخصی خود را با او در میان بگذارند

صمیمیت در زندگی زناشویی به تقویت رابطه همسران بسیار کمک می‌کند. ۲ نفر که با هم ازدواج می‌کنند باید بدانند که از این پس همسر آنها نزدیک‌ترین فرد به آنهاست و می‌توانند تمام عواطف، احساسات، نظرها و حتی عقاید شخصی خود را با او در میان بگذارند...

درواقع در میان گذاشتن مسایل مختلف با هم، باعث نزدیک شدن روابط می‌شود و کم‌کم صمیمیت را بین زوجین به وجود می‌آورد. از آنجا که هرکدام از ما تیپ شخصیتی خاصی داریم، می‌توانیم برای ایجاد این صمیمیت‌ها نوع خاصی از گفتار و حرکات را که برای خودمان و طرف مقابلمان جذاب باشد، انتخاب کنیم.

صمیمی بودن باعث می‌شود فاصله ‌بین همسران کم و کمتر شود و اگر درست عمل کنند و از نظر شخصیتی و روانی سالم باشند، هرگز با این صمیمیت مشکلی بین آنها پیش نمی‌آید.

بسیار دیده شده که وقتی این صمیمیت به وجود نمی‌آید، فرد به دلیل فاصله‌ای که با همسر خود پیدا کرده‌، برای درددل و ارضای نیازهای عاطفی خود به دیگران روی می‌آورد و به جای همسرش به افراد خانواده، دوستان یا همکاران نزدیک می‌شود و این می‌تواند آسیب‌رسان باشد. آنچه باید بین او و همسرش در تلخی و شیرینی روزگار همانند یک راز در دلشان بماند، بین همه پخش می‌شود و هرکس می‌تواند از آنها سوءاستفاده کند. پس درمورد اینکه باید صمیمیت بین زن و شوهر وجود داشته باشد، شکی نیست اما نکته‌هایی وجود دارد که دانستن آنها الزامی است:

● مرز صمیمیت را بشناسید

اول باید تعریف صمیمی‌بودن را بدانید. صمیمیت یعنی اینکه بتوانید بدون هیچ ترس و محدودیتی نظر و عقاید خود را به همسرتان بیان کنید و یک رابطه عمیق عاطفی را توأم با حس امنیت برقرارکنید. برای ایجاد این صمیمیت نوع الفاظ و واژگانی که افراد استفاده می‌کنند، نقش مهمی دارد.

بیشتر زن و شوهرها برای ایجاد صمیمیت از الفاظ محبت‌آمیز و خودمانی استفاده می‌کنند اما باید بین صمیمی صحبت کردن و رها صحبت کردن تفاوت قائل شد. اینکه به بهانه صمیمی‌بودن از هر لفظی که به زبان می‌آید بدون توجه و فکر استفاده شود، واقعا خطرناک است. همواره باید توان بازداری خود را حفظ کنید. شما و همسرتان هر چقدر هم با یکدیگر صمیمی باشید، نباید حتی وقتی تنها هستید با یکدیگر بی‌ادبانه صحبت کنید. آنچه مرز بین صمیمیت و رها صحبت‌کردن را از بین می‌برد، گاهی با برخی شوخی‌های روزمره و در اصطلاح «کل‌کل‌کردن‌ها» آغاز می‌شود. این شوخی‌ها ادبیات محاوره‌ای خاص خود را دارند و بین برخی از نوجوانان و دوستان در کوچه و خیابان ردوبدل می‌شود و بیانگر شخصیت نازل اجتماعی است. استفاده از این الفاظ اصلا در شأن روابط زن و شوهرها نیست و حرمت‌ها را از بین می‌برد.

شاید دیده باشید در فیلم و سریال‌ها در گفتار شخصیت‌های نازل داستان الفاظی مثل «بشین?بابا» «برو بابا، حال نداری!» و... وجود دارد ولی هرگز یک استاد دانشگاه یا شخص موجه با این لحن و ادبیات صحبت نمی‌‌کند. شاید همسران ابتدا به شوخی این کلام را به‌کار برده باشند اما با تکرار آن، چنان عنان کار از دست می‌رود که باورشان نمی‌شود.

به عقیده کارشناسان اشکالی ندارد که شما و همسرتان گاهی در رابطه سالم و توأم با صمیمیت و محبت خود برای تغییر فضا و سرگرمی و برای شوخی، کودک درون خود را بیدار کنید و برای چند دقیقه اختیار خود را به او بدهید و با لحن بچگانه صحبت کنید اما باید توجه داشته‌باشید این نوع شوخی‌ها یا لحن صحبت نباید در زندگی شما دایمی شود زیرا مضراتی دارد چون وقتی ۲فرد بالغ بخواهند با کودک نابالغ درونی خود با هم رابطه داشته باشند، به‌صورت افسارگسیخته و با فکری نابالغ با هم صحبت می‌کنند. درصورتی که فرزندانی هم در این زندگی باشند، به‌شدت تربیت و الگوپذیری آنها به خطر می‌افتد.

● همه غریبه‌اند، حتی کودکانتان

به یاد بسپارید فقط زمانی که با همسرتان تنها هستید، اجازه دارید کودک درون خود را بیدار کنید تا این ۲ کودک با هم ارتباط برقرارکنند و از قالب جدی روزمره خارج شوند. هرگز نباید این نوع رابطه کودکانه که بین شما و همسرتان است، در میان جمع دیده شود. هیچ‌کس حتی فرزندان شما نباید شاهد رفتارهای کودکانه شما با همسرتان باشند.

این‌ رفتار و گفتار کودکانه در حضور فرزندان، شاید در ابتدا برای آنها جالب باشد اما در صورت تکرار آن، یک هویت دیگر از والدین برای فرزندان شکل می‌دهد که این هویت جدید در جایگاه مدیریتی خانواده قرار‌ندارد. فرزندان با دیدن این رفتارهای کودکانه شما حرمتی برایتان قائل نخواهند شد و در موقعیت‌های جدی جایگاه والد بودن شما آسیب خواهد دید.

● مراقب باشید و افراط نکنید

در زندگی پر از استرس امروز، شوخی و تفریح از نیازهای یک زندگی محسوب می‌شود. اینکه گاهی از قالب جدی روزمره خارج شویم، خیلی هم خوب است اما دقت کنید این قالب کودکانه و سرگرم‌کننده به یک عادت تبدیل نشود. شما باید بتوانید از لحظات تنهایی ۲ نفره‌تان لذت ببرید و سپس از این قالب خارج شوید و در موقعیت‌های جدی زندگی رفتارهای سنجیده بروز دهید. حتی توصیه می‌کنم تلاش کنید وقتی قصد دارید با یکدیگر شوخی و کودکی کنید، یک کودک بامزه و شیرین زبان باشید نه یک کودک شرور و لجباز و بی‌ادب. متاسفانه در بین مراجعان گاهی با زوجینی مواجه می‌شویم که چنان در قالب آن کودک لجباز شرور و بداخلاق خود فرو می‌‌روند که نه تنها هیچ جذابیتی برای همسرشان ندارند بلکه با رفتارها و گفتارهای خاص خود باعث رنجش او می‌شوند و کدورت‌های جدی بین?شان ایجاد می‌شود. فرورفتن در قالب کودکانه می‌تواند شرایطی برای تفریح دوطرفه و فرار از قالب جدی و بالغ روزمرگی باشد اما به شرطی که آن کودکی بامزه و شیرین زبان در وجود زوجین بیدار شود. گاهی زوجین آنقدر در این رفتارها غرق می‌شوند که به آن عادت می‌کنند و بدون اینکه متوجه باشند، در حضور دیگران در مواجهه با همسر خود به همان قالب کودکانه فرو‌می‌روند، درحالی که با دیگران درست و شایسته رفتار می‌کنند و در توجیه رفتار خود می‌گویند که عادت کرده‌ام.

اجازه ندهید این تفریح کوتاه‌مدت و لذت‌بخش دو نفره که باید در حریم شخصی شما کنترل شود برایتان به عادتی ناپسند تبدیل شود. این عادت‌ها باعث مستأصل شدن شما و همسرتان می‌شود و فرار از این قالب را برایتان بسیار سخت می‌کند. وقتی با این زوج‌ها صحبت می‌کنیم، متوجه می‌شویم که نه‌تنها دیگر لذتی عاید آنها نمی‌شود بلکه درحقیقت به این نوع برقراری ارتباط با یکدیگر مبتلا شده‌اند. رعایت حد تعادل نشانه سلامت عقلی و بلوغ ماست. هرگز نباید به دلیل ترس از طرد شدن و اینکه مبادا استفاده از شیوه رفتار و گفتار خاصی باعث از بین رفتن حرمت‌ها و مرزهای احترام شود با برخی رفتارهای جدی و بالغانه بین خود و همسرتان فاصله ایجاد کنید. همه ما می‌توانیم یک رابطه سالم با چارچوب صمیمیت، محبت، احترام به علاوه چاشنی شوخی‌های کودکانه داشته باشیم و از زندگی مشترک خود لذت ببریم.

دکتر بدری‌سادات بهرامی

مشاور خانواده