موتلفه محصول روحانیت

ارتباط احزاب با مراجع تقلید به نگرش آنان نسبت به دخالت دین در سیاست و نظارت بزرگان دین در مسائل حكومتی و سیاسی باز می گردد حزب موتلفه به عنوان یكی از باسابقه ترین احزاب با نگرش دینی در حوزه سیاست وارد می شود و هدفش بنابر اساسنامه و مرامنامه اش جامعه نمونه اسلامی است

ارتباط احزاب با مراجع تقلید به نگرش آنان نسبت به دخالت دین در سیاست و نظارت بزرگان دین در مسائل حكومتی و سیاسی باز می‌گردد. حزب موتلفه به‌عنوان یكی از باسابقه‌ترین احزاب با نگرش دینی در حوزه سیاست وارد می‌شود و هدفش بنابر اساسنامه و مرامنامه‌اش جامعه نمونه اسلامی است.

همچنین موتلفه به اسلام فقاهتی و فقه جواهری كه امام‌(ره) بر آن تاكید می‌كرد، می‌نگرد. موتلفه خود را محصول روحانیت می‌داند و آغاز به كار این تشكیل نیز با نظر حضرت‌امام‌(ره) بود. موتلفه مراجع عظام تقلید را در طول تاریخ حافظ دین و دغدغه‌های ساخته شده بشر در هر دوران می‌داند: «مراجع حافظ دین و منافع مردم هستند.»

بدین‌ترتیب با توجه به اعتقاد موتلفه به جامعه نمونه اسلامی معتقدیم كه این جامعه بدون هدایت و رهبری روحانیت در راس مردم شكل نخواهد گرفت.

بنابر این دیدگاه ارتباط ما با روحانیت و حوزه‌های علمیه یك اصل اجتناب‌ناپذیر است. كل دستگاه حكومتی جمهوری اسلامی نیز باید بنابر توصیه حضرت امام راحل عمل كند كه فرمودند: «هر وقت مسائل مهمی پیش می‌آید، خدمت مراجع برسید، عرض حال كنید و آنچه می‌گویند عمل كنید.»

با توجه به این سخن مشی موتلفه، ما در تمامی دوره‌ها سعی كردیم ارتباط با مراجع را حفظ كنیم و اكنون تنگاتنگ‌ترین ارتباط با مراجع در میان احزاب از آن موتلفه است.

موتلفه در این راستا، هیاتی با عنوان «هیات ارتباط با مراجع» تشكیل داده است كه رئیس سابق آن مرحوم شفیق بودند و شخصیت‌های موثر و سابقه‌داری همچون جناب عسگراولادی و توكلی‌بینا در آن حضور دارند.

شخصیت جناب عسگراولادی كه در گذشته رابط حضرت‌امام با برخی از مراجع بودند، در ارتباط موتلفه با مراجع بسیار موثر بوده و هست. همچنین ایشان سه دوره سطح حوزه و چندسالی درس خارج فقه و اصول را گذرانده‌اند و این در تشدید ارتباط‌ها تاثیر بسزایی گذاشته‌ است. ایشان یك روحانی مكلا هستند.

هیات ارتباط با مراجع موتلفه در مقاطع مختلفی تصمیم می‌گیرد كه به قم برود و با مراجع دیدار داشته باشد. به‌عنوان مثال، دیدارهای ما در آستانه انتخابات خبرگان از زمره این تصمیم‌ها بود كه تكلیف خود دانستیم كه برخی مسائل را خدمت بزرگان مطرح كنیم و آنها نیز مصلحت دیدند كه برخی دغدغه‌های خود را به ما بفرمایند.

از سوی دیگر، موتلفه حتی با علمای سایر بلاد همچون اصفهان، مشهد، تبریز، شیراز، اهواز، قزوین و... نیز ملاقات‌هایی داشته است.

بنده با توجه به تجربیات خود و آشنایی با بیوت علمای قم معتقدم كه علما و مراجع با تحزب اسلامی موافق هستند و آن را تشكیلاتی برای آرمان‌های اسلامی و حقوق مردم مفید می‌دانند. سال گذشته در دیدار با یكی از مراجع تقلید قم، ایشان بر جایگاه تحزب تاكید كردند و فرمودند: «یكی از مشكلات امروز جامعه این است كه حزب جایگاه خودش را پیدا نكرده است، چراكه احزاب باید در انتخابات‌‌های گوناگون نقش جدی داشته باشند.» ایشان همچنین بر وجود دو،سه حزب قدرتمند در جامعه تاكید داشتند و از این تئوری دفاع می‌كردند.

مخالفت مراجع با تحزب نیست، بلكه مخالفت با احزابی است كه الگو گرفته از نمونه‌های غربی هستند و نزاع‌های سیاسی را رواج می‌دهند. آنان با احزابی مخالفند كه ارتباط و ملاقات با مراجع را ابزاری می‌كنند.

همچنین روحانیت با احزابی كه مدافع سكولاریسم و جدایی نهاد دین از سیاست هستند و اسلام بدون روحانیت و اسلام كت‌وشلواری با كروات را ترویج می‌دهند، ارتباط خوبی ندارند.

در ارتباط احزاب با مراجع تقلید، شخصیت‌های موثر در این احزاب بسیار موثرند و در جلب‌نظر مراجع نقش مطلوبی بازی می‌كنند. اگر این اعتماد به موسسان احزاب در نزد مراجع وجود نداشته باشد، ارتباط با مراجع سخت خواهد شد.

از سوی دیگر، باید احزاب، گروه‌ها و حتی دولت در نوع ارتباط خود با مراجع تقلید و حوزه علمیه بر استقلال این نهادها خدشه‌ وارد نكنند و مراجع را در زمره دسته‌بندی‌ها و جناح‌های سیاسی قرار ندهند.

اگر این مساله لحاظ نشود، ارتباط قوی میان سیاسیون و مراجع به وجود نمی‌آید و این امر ظلمی بزرگ در حق مراجع و حوزه‌های علمیه و جامعه اسلامی خواهد بود. مراجع در طول تاریخ ثابت كرده‌اند كه در زمره جناح‌های سیاسی قرار نمی‌گیرند.

نمونه این ادعا را در مواجهه یكسان با دو دولت گذشته می‌توان دید، چراكه دغدغه مراجع حفظ ارزش‌های دینی است و آنان نواب عام امام‌زمان‌(عج) هستند. بنابراین سیاسیون باید از استفاده ابزاری از مراجع و حوزه‌های علمیه پرهیز كنند و فقط ملاقات‌های خود را در آستانه انتخابات‌ها محصور نكنند.

همچنین در مسائل كارشناسی دین حرف نهایی را حرف آنان بدانند؛ نه اینكه اجتهاد خود را در برابر نص صریح مراجع قرار دهند. از سوی دیگر، سیاسیون، دولتی‌ها و حكومتی‌ها باید به‌طور عملی به دغدغه‌های مراجع و روحانیت تمكین كنند نه به صورت شعاری.

محمد خرسند