زندگی در ماشین بعد از توفان گوستاو

قبل از آنکه توفان گوستاو نیورلئان را در نوردد، حدود دو میلیون نفر از این شهر نجات پیدا کرده و از مرگ در اثر برخورد مستقیم توفان نجات یافتند، که خبر خوشی بود. خواهران و برادران …

قبل از آنکه توفان گوستاو نیورلئان را در نوردد، حدود دو میلیون نفر از این شهر نجات پیدا کرده و از مرگ در اثر برخورد مستقیم توفان نجات یافتند، که خبر خوشی بود. خواهران و برادران ما در هائیتی و جمهوری دومنیکن که نتوانستند از توفان فرار کنند بیش از ۱۰۰ کشته دادند. آمریکائی ها شانس آوردند که توانستند فرار کنند.

اما خبر بد این است که به بیشتر کسانی که از توفان فرار کردند دیگر اجازه ندادند که به شهر بازگردند.

از زمان وقوع توفان گوستاو مقررات منع آمد و شد ۲۴ ساعته در نیورلئان و چند منطقه مسکونی ساحلی همجوار آن همچنان ادامه دارد و با استقرار نگهبان در مبادی ورودی شهر از ورود ساکنان جلوگیری می شود. مقامات شهر دلیل می آورند که چون هنوز برق شهر قطع است، بازگشت ساکنان به خاطر درختها و تیرهای چراغ برق واژگون شده دشوار خواهد بود.

اما ندادن اجازه بازگشت به صدها هزار نفر از خانوارهای طبقه کارگر واقعا برای آنها دشوار تر است. همانطور که یکی از ساکنان شهر گفت:”اکثر مقامات به ما می گویند برای ایمنی خودمان در بیرون شهر بمانیم اما آنها نمی فهمند که بعضی از ماها آنقدر پول نداریم و نمی توانیم برای مدتی طولانی خارج از شهر و خانه مان بمانیم.”

اوضاع به نحوی بود که حتی مجری یکی از ایستگاههای رادیوئی مهم خطاب به مقامات شهر اینگونه گفت:” در مورد مردم فقیری که استطاعت اجازه اتاق در هتل را ندارند چکار می خواهید بکنید؟”

در نیورلئان دستمزد هفتگی کارگران هتل و رستوران کمتر از ۴۰۰ دلار است و از شنبه و یکشنبه هفته گذشته به این سو یعنی بعد از توفان گوستاو اجاره بهای اتاق هتل ها و مسافرخانه ها آنقدر بالا رفته است که اقامت در ارزانترین مسافرخانه ها به سرعت دستمزد یک هفته را به باد می دهد. بعلاوه دهها هزار نفر هم حقوق یک هفته خود را از دست داده اند چون یک هفته ای نتوانسته اند کار کنند. بدین ترتیب یک هفته بعد از وقوع توفان گوستاو اکثر خانواده ها به اندازه دو هفته دستمزد عقب افتادند.

به همین دلیل است که مردم شهر اکثرا در خارج شهر و در کنار جاده ها اتراق کرده و منتظر اجازه بازگشتن به خانه های خود هستند.

بیش از ۶۰ هزار نفر در ۳۰۰ پناهگاه واقع در مناطق جنوبی اسکان یافتند. آنهائی که با اتوبوسهای دولتی به این مناطق برده شده اند اجازه نیافته اند به شهر بازگردند. به کسانی هم که اجازه بازگشت داده نشده به خانه هایشان بازگردند گفته شده است که با صلیب سرخ و یا کلیساهای محلی تماس بگیرند و ببینند که آیا آنها می توانند برایشان جای خواب فراهم کنند؟

ما مردم نیورلئان به رغم مشکلاتی که داشته این خدا را شکر می کنیم که زنده مانده ایم. ما همچنین از کمک همسایه ها، خانواده ها و دوستانمان در نقاط دیگر متشکریم که ما را موقتا اسکان دادند، برای خرید بنزین پول به ما دادند و به ما اجازه دادند از امکانات منزلشان استفاده کنیم.

حدود دو میلیون نفر به کار تخلیه مردم از مسیر توفان در نیورلئان کمک کردند. کار به خوبی پیش رفت و تنها چند نفر در جریان عملیات تخلیه شهر و مناطق اطراف آن دستگیر شدند. تا اینجا کار خوب پیش رفته است اما اگر مقامات به مشکلات مالی ای که گریبان گیر مردم طبقه کارگر و فقیر این شهر شده است حساسیت نشان ندهند، این احتمال وجود دارد که دفعه بعد تعداد زیادی از مردم تن به تخلیه شهر ندهند.

نویسنده: بیل کیگلی

مترجم: علیرضا جماعتی

بیل کیگلی، یکی از وکلای حقوق بشر و استاد حقوق دانشگاه لویولا در نورلئان است. نشانی پست الکترونیکی وی عبارت است از: gmail.com؛۷۷quigley

منبع: نیورلئان جورنال