آمریکا پس از ۲ نوامبر

انتخابات میان دوره ای برگزار شد و همان طور که پیش بینی می شد جمهوری خواهان به پیروزی دست یافتند البته در سه میدان نبرد, مجلس نمایندگان, سنا و فرمانداری ها میزان این پیروزی متفاوت بود به طوری که بهترین نتیجه را آنها در مجلس نمایندگان به دست آوردند

انتخابات میان‌دوره‌ای برگزار شد و همان طور که پیش بینی می‌شد جمهوری خواهان به پیروزی دست یافتند. البته در سه میدان نبرد، مجلس نمایندگان، سنا و فرمانداری‌ها میزان این پیروزی متفاوت بود به طوری که بهترین نتیجه را آنها در مجلس نمایندگان به دست آوردند.

در انتخابات امسال مجلس، ۴۴ میلیون نفر به جمهوری خواهان و ۳۸ میلیون نفر به دموکرات‌ها رأی دادند، که در مقایسه با دوره قبل تعداد بسیار کمی‌است، ۵۲. ۲ درمقابل ۴۴. ۶ درصد آرا. در سال ۲۰۰۸، ۶۶ میلیون نفر به دموکرات‌ها و ۵۳ میلیون نفر به جمهوری خواهان رأی داده بودند. یکی از دلایل شکست دموکرات‌ها همین شرکت کم آن‌ها و تمایل درصدی از مستقل‌ها به جمهوری خواهان بوده است. شایان ذکر است حدود ۲۰۰ میلیون نفر واجد شرایط رأی دادن بوده اند.

برپایه گزارش سی ان ان، در این انتخابات ۳۶ درصد رأی دهندگان دموکرات، ۳۶ درصد جمهوری خواه و ۲۸ درصد مستقل بوده اند. ۸ درصد دموکرات‌ها به جمهوری خواهان و ۵ درصد جمهوری خواهان به دموکرات‌ها و۵۶ درصد مستقل‌ها به جمهوری خواهان رأی دادند. همچنین اکثریت زنان، اقلیت‌های دینی، سیاهپوستان، لاتین تبارها، آسیایی تبارها و افرادی با درآمد پایین تر از ۵۰هزار دلار، افرادی با تحصیلات فوق لیسانس و بالاتر، رأی اولی‌ها، افراد زیر ۳۰ سال، لیبرال‌ها ومیانه روها، ساکنین مناطق شهری و مناطق شمال شرق و غرب به دموکرات‌ها رأی دادند.

در مقابل اکثریت مردان، سفید پوستان، میانسالان و سالمندان، افرادی با درآمد بین ۵۰ تا ۲۰۰هزار دلار و بالاتر، افراد دارای سلاح، افرادی با تحصیلات دبیرستان و کالج، محافظه کارها، اوانجلیست‌ها، مسیحیان، افراد ساکن حومه شهرها، شهرهای کوچک، روستاها و مناطق غرب میانه و جنوب به جمهوری خواهان رأی دادند. اکثریت رأی دهندگان در دسته دوم قرار دارند که طبقات حامی‌جمهوری خواهان هستند.

قبل از انتخابات، ۱۷ نماینده دموکرات و ۲۰ جمهوری خواه بازنشست شدند که به خاطر کهولت سن و یا شرکت در رقابت‌های سنا و فرمانداری بوده است. ۴ نماینده در انتخابات مقدماتی حزب خود و ۵۰ نماینده دموکرات و ۲ نماینده جمهوری خواه در انتخابات عمومی‌شکست خوردند. با سابقه ترین آنها، جیمز اوبراستار از ناحیه ۸ مینه سوتا بود که از ۱۹۷۴ عضو مجلس بود وی با این که دموکرات بود به لایحه خدمات درمانی رأی منفی داده بود. همچنین کیث الیسون از ناحیه ۵ مینه سوتا و آندره کارسون از ناحیه ۷ ایندیانا که تنها نمایندگان مسلمان تاریخ آمریکا هستند با وجود تبلیغات شدید اعضای تی پارتی و جمهوری خواهان علیه آنها با قاطعیت، دوباره انتخاب شدند. این دو نفر سیاهپوست هستند و نکته جالب این که هر دو در جوانی به انتخاب خود، مسلمان شده اند.

جان بینر رئیس جدید مجلس نمایندگان (شصت ویکمین رئیس مجلس) خواهد بود. وی نماینده ناحیه ۸ اوهایو از ۱۹۹۱ است. ناحیه وی شامل چند حومه شهری و روستاهای اطراف سینسیناتی و دیتون می‌شود. او از ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۱ عضو مجلس ایالتی اوهایو بوده است و از ۲۰۰۷ تاکنون رهبر اقلیت است. بینر رابطه خوبی با لابی‌ها دارد مثلا در سال ۱۹۹۵ با لابی صنعت تنباکو همکاری داشته است. وی متولد ردینگ اوهایواست و در سال ۱۹۷۷ در رشته تجارت، از دانشگاه ژاویراوهایو لیسانس گرفت و اولین نفری در خانواده اش بود که به دانشگاه راه پیدا کرد. وی در انتخابات امسال ۶۶ درصد آرای ناحیه خودش را به دست آورد که در مقایسه با دوره قبل با افت رأی روبه رو شده است. او در تاریخ ۳ ژانویه ۲۰۱۱ سوگند یاد می‌کند. همچنین وی کاتولیک است. نکته جالب در مورد والدین بینر این است که آنها دموکرات بودند. معاون وی اریک کانتور از ناحیه ۷ ویرجینیا رهبر آینده اکثریت خواهد شد. کانتور یهودی است و جزو یهودیانی خواهد بود که به مقامی‌ مهم در آمریکا رسیده اند.

در نقطه مقابل بینر با عقاید افراطی، نانسی پلوسی، رئیس سابق مجلس قرار دارد. وی اولین رئیس مجلس زن در آمریکا بود که از سال ۲۰۰۷ این پست را در اختیار دارد. او یک ایتالیایی-آمریکایی است و نام اصلی وی قبل از ازدواج با پل پلوسی، نانسی پاتریشیا دی الساندرو بوده است. وی در بالتیمور مریلند به دنیا آمده و پدرش نماینده مجلس از مریلند و شهردار بالتیمور بوده است. پلوسی از سال ۱۹۸۷ نماینده ناحیه ۸ کالیفرنیاست که شامل چند ناحیه شهری یکی از بزرگترین شهرهای آمریکا یعنی سانفرانسیسکو می‌شود. پلوسی در انتخابات امسال ۸۰ درصد آرا این ناحیه را از آن خودش کرد که این میزان درصد جزو بالاترین درصد آرا امسال است. وی از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳ معاون رهبر اقلیت، ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ رهبر اقلیت و از ۲۰۰۷ تا ۳ ژانویه ۲۰۱۱ رئیس مجلس بوده است.

وی در سال ۱۹۶۲ در رشته علوم سیاسی از دانشگاه ترینیتی واشینگتن لیسانس گرفت. وی مخالف حمله آمریکا به عراق در سال‌های ۱۹۹۱ و ۲۰۰۳ بوده است همچنین مخالف هرگونه اقدام نظامی‌علیه ایران است. وی در سال ۲۰۰۸ به هیروشیما سفر کرد وجزو معدود سیاستمداران آمریکاست که به بنای قربانیان فاجعه اتمی‌ادای احترام کرده است. پلوسی از حامیان اصلی باراک اوباما است و نقش بسیار مؤثری در تصویب لایحه خدمات درمانی و اصلاح وال استریت داشت. وی از مخالفین شکنجه غرق مصنوعی است، که جورج دبلیوبوش چند روز پیش اعتراف کرد که دستور انجام آن را می‌داده است و از این کارهمچنان دفاع می‌کند. پلوسی در دوره جدید مجلس رهبر اقلیت خواهد بود و معاون وی، استنی هویر خواهد بود. نانسی پلوسی هم کاتولیک است.

اکثر رؤسای جمهور در دو سال آغازین کار خود کرسی‌های مجلس نمایندگان یا اکثریت آن را از دست می‌دهند. طبق تحقیقات نگارنده، از بین ۱۹ رئیس جمهوری که از سال ۱۹۰۰ روی کار آمده اند تنها تئودور روزولت، کالوین کولیج، فرانکلین روزولت، لیندون جانسون و جورج دبلیو بوش در انتخابات میان‌دوره‌ای دوره اول خود، کرسی در مجلس نمایندگان از دست نداده اند.

در این بین بیشترین کرسی را در ۱۹۲۲ وارن‌هاردینگ جمهوری خواه با ۷۷ کرسی از دست داد. وودرو ویلسون در۱۹۱۴، ۶۱کرسیهاوارد تافت در ۱۹۱۰، ۵۷ کرسی هری ترومن در ۱۹۴۶، ۵۴ کرسی بیل کلینتون در ۱۹۹۴، ۵۴ کرسیهربرت هوور در ۱۹۳۰، ۵۲ کرسی از دست داده اند. نکته جالب این که در سال ۱۹۳۸ که جمهوری خواهان ۸۱ کرسی به دست آوردند در انتخابات میان‌دوره‌ای دوره دوم فرانکلین روزولت که یکی از موفق ترین رؤسای جمهور بوده، رخ داده است. و یا هری ترومن دموکرات که در سال ۱۹۴۶، ۵۴ کرسی از دست داد در دوره بعد هم حزبی‌هایش ۷۵ کرسی به دست آوردند. از بین نفراتی که در اولین انتخابات میان‌دوره‌ای کرسی از دست دادند ۶ نفر مجددا دوره بعد انتخاب شدند که عبارتند از: وودرو ویلسون، هری ترومن، دوایت آیزنهاور، ریچارد نیکسون، رونالد ریگان و بیل کلینتون. ترکیب فعلی ۴۳۵ کرسی مجلس نمایندگان از سال ۱۹۱۲ تعیین شده است.

● سنا

همانطور که پیش بینی شده بود جمهوری خواهان موفق به کسب ۶ کرسی جدید شدند اما موفق به تغییر اکثریت نشدند. ترکیب جدید سنا به صورت ۵۳ دموکرات(۲ نفر مستقل) در برابر ۴۷ جمهوری خواه است. این بهترین نتیجه جمهوری خواهان از ۱۹۹۴ است در این سال آنها ۸ کرسی کسب کرده بودند و بهترین نتیجه یک حزب از ۲۰۰۸، در این سال دموکرات‌ها ۸ کرسی به دست آورده بودند.

در انتخابات سنا، ۷۱ میلیون نفر شرکت کردند که ۳۲ میلیون به دموکرات‌ها، ۳۵ میلیون به جمهوری خواهان و ۴ میلیون نفر به احزاب دیگر، مانند مستقل(ایندیپندنت)، حزب آزادی خواه (لیبرتارین)، حزب قانون اساسی وغیره. ۴۹. ۷ درصد برای جمهوری خواهان، ۴۴. ۹ درصد دموکرات‌ها، ۵. ۴ درصد بقیه احزاب. در سال ۲۰۰۸، ۳۵ میلیون به دموکرات‌ها و ۳۰ میلیون به جمهوری خواهان رأی داده بودند.

قبل ازانتخابات ۶ سناتور دموکرات و ۶ سناتور جمهوری خواه بازنشست شدند ودو سناتور دموکرات شکست خوردند سناتور راس فینگولد از ویسکانسین رقابت را به ران جانسون جمهوری خواه ومورد حمایت تی پارتی واگذار کرد. فینگولد یکی از لیبرال ترین ستانورها محسوب می‌شد و مخالف جنگ عراق بود. وی سه دوره در سنا حضور داشت وسناتور بلنچ لینکلن از آرکانزاس که از جان بوزمن شکست خورد. لینکلن دو دوره سناتور بود.

در ۹ ایالت برابر و تعیین کننده امسال این نتایج حاصل شد: در واشینگتن سناتور دموکرات پتی مورای برای چهارمین بار انتخاب شد وبا ۵۱. ۶ درصددینو روسی را با ۴۸. ۳ درصد شکست داد. در کالیفرنیا سناتور دموکرات باربارا باکسر برای چهارمین بار انتخاب شد وی با ۵۱. ۹ درصد کارلی فیورینا را با ۴۲. ۶ درصد شکست داد. در نوادا سناتور هری رید رهبر اکثریت سنا که در نظر سنجی‌ها عقب بود توانست شارون آنجل کاندیدای مورد حمایت تی پارتی را شکست دهد وی برای پنجمین بار انتخاب شد و با ۵۰. ۲ درصد در برابر ۴۴. ۶ پیروز شد. در کلرادو سناتور مایکل بنت در رقابتی بسیار نزدیک برای دومین بار پیروز شد و با این که در نظرسنجی‌ها عقب بود اما کن باک کاندیدای مورد حمایت تی پارتی را شکست داد. ۴۷. ۷ در برابر ۴۶. ۸ درصد. در ایلی نوی رقابتی بسیار نزدیک را شاهد بودیمالکسی جیانولیاس دموکرات از مارک کرک شکست خورد. کرک با ۴۸. ۲ در برابر ۴۶. ۳ درصد پیروز شد. مارک کرک نماینده مجلس از ایلی نوی بود وی در مجلس نمایندگان رئیس میز ایران بود و نقش مهمی‌در تصویب تحریم علیه ایران داشت. در کنتاکی رند پل که از کاندیداهای تی پارتی بود جک کانوی را با ۵۵. ۸ در برابر ۴۴. ۲ درصد آرا شکست داد. در ویرجینیای غربی جو مانچین دموکرات جان ریس را با ۵۳. ۵ در برابر ۴۳. ۴ درصد آرا شکست داد و در پنسیلوانیا جو سستاک دموکرات از پت تومی شکست خورد. تومی‌۵۱ در برابر ۴۹ درصد آرا پیروز شد. سستاک در نظرسنجی‌ها خیلی عقب تر از تومی‌ بود.

در بعضی از کرسی‌های امسال مدت نمایندگی شش سال نیست مثلا در نیویورک، هیلاری کلینتون استعفا داد به جای وی کرستن گیلیبرند جایگزین شد و امسال که گیلیبرند پیروز شد برای یک دوره دو ساله است یعنی دوره نوع یک. در ایلی نوی رولند بوریس جایگزین باراک اوباما شده بود. راد بلاگجوویچ فرماندار سابق ایلی نوی در اقدامی‌غیرقانونی قصد داشت این کرسی را بفروشد که برکنار شد. بوریس در انتخابات شرکت نکرد و سه ماه باقی مانده از آن دوره به دوره کرک اضافه می‌شود. در دلاور تد کافمنرئیس دفتر و جانشین جوزف بایدن شرکت نکرد و کریس کونز دموکرات که کریستین اودانل را شکست داد، دوره نمایندگی اش نوع دو (چهار سال)است. کن سالازار وزیر امور داخلی کابینه اوباما شده بود و فرماندارکلرادو به جای وی مایکل بنت را انتخاب کرد وی علاوه بر دوره خودش باید ادامه دوره سالازار را هم بگذراند. در ویرجینیای غربی رابرت بیرد ۹۲ ساله فوت کرد و کارت گودوین جانشینش شرکت نکرد و مانچین باید دوره وی را تمام کند.

در سال ۱۹۱۳ اصلاحیه ۱۷ قانون اساسی آمریکا تصویب شد بدین صورت که سناتورها باید توسط آرای عمومی‌تعیین شوند قبل از آن قانون گذاران ایالتی آنها را انتخاب می‌کردند و انتخابات سنا در ۱۹۱۴ اولین انتخابات براساس این قانون بود. همچنین در ۱۹۵۹ با اضافه شدن ایالت‌های آلاسکا و هاوایی تعداد کرسی‌ها به صد رسید.

در میان ۱۷ رئیس جمهوری که از سال ۱۹۱۴ به قدرت رسیدند فقط هفت نفر در اولین انتخابات میان‌دوره‌ایشان در سنا کرسی از دست ندادند. بیشترین کرسی‌ها را هری ترومن در سال ۱۹۴۶ با ۱۱ کرسی بیل کلینتون در ۱۹۹۴، ۸ کرسیهربرت هوور در ۱۹۳۰، ۸ کرسی از دست دادند.

اما رکورد جابجایی کرسی‌ها در اختیار دموکرات‌هاست که در سال ۱۹۵۸، ۱۶ کرسی در انتخابات میان‌دوره‌ای دوره دوم دوایت آیزنهاور به دست آوردند. رئیس سنا که معاون رئیس جمهور است فقط در مواقعی حق رأی دارد که آرا به صورت ۵۰-۵۰ مساوی باشد و آن وقت رأی وی تاثیر گذار است و در مواقع دیگر که حضور ندارد رئیس موقت، اداره جلسات سنا را بر عهده دارد، البته از قدرتی همچون رئیس مجلس برخوردار نیست ولی تمام لوایح قبل از توشیح رئیس جمهور به امضای وی می‌رسد. طریقه انتخاب آن بدین صورت است که سناتوری از اکثریت که بیشترین سابقه نمایندگی را دارد انتخاب می‌شود هم اکنون دنیل اینویی ۸۶ ساله از‌هاوایی با ۴۷ سال سناتوری، رئیس موقت است. وی اولین ژاپنی-آمریکایی است که به چنین مقام مهمی‌ می‌رسد. حقوق سالیانه سناتورها و نمایندگان ۱۷۴ هزار دلار، رئیس مجلس ۲۲۳ هزار دلار، رهبران اقلیت و اکثریت ۱۹۳ هزار دلار است. البته این حقوق در برابر خرج میلیونی که آنها برای برنده شدن می‌کنند ناچیز است.

● فرمانداری

جمهوری خواهان ۱۲ کرسی جدید به دست آوردند و دموکرات‌ها هم ۵ کرسی جدید و در رود آیلند که متعلق به دموکرات‌ها بود کاندیدایی مستقل پیروز شد. ترکیب جدید ایالت‌ها به این صورت است ۲۹ ایالت فرماندار جمهوری خواه، ۲۰ ایالت دموکرات و ۱ ایالت مستقل. آرای عمومی‌دموکرات‌ها بیشتر از جمهوری خواهان است. ۳۱ میلیون دموکرات‌ها، ۲۹ میلیون جمهوری خواهان و۳ میلیون دیگر احزاب. ۵۰ درصد دموکرات‌ها، ۴۶ درصد جمهوری خواهان و ۴ درصد دیگر احزاب. دموکرات‌ها در ۵ ایالت جمهوری خواهان به پیروزی رسیدند، در‌هاوایی، ورمونت، مینه سوتا، کانکتیکات وکالیفرنیا که در آن جری براون دموکرات مگی ویتمن را شکست داد. ویتمن یکی از بزرگترین بازنده‌های انتخابات امسال بود چون وی مبلغ کلان، ۱۴۰ میلیون دلار خرج کرد ولی شکست خورد. براون جایگزین آرنولد شوارتزنگر می‌شود. نیکی‌هالی به فرمانداری کارولینای جنوبی رسید. وی هندی-آمریکایی است و۳۸ سال سن دارد البته هم اکنون بابی جیندال که اوهم هندی-آمریکایی است در لوئیزیانا فرماندار است و هر دو جمهوری خواه هستند.

● تی پارتی

موضوعی که باید توجه شود این است که تی پارتی یک حزب نیست و یک جنبش محسوب می‌شود و عضو حزب جمهوری خواه هستند به طوری که وقتی کاندیداهای آن در انتخابات حضور داشتند به عنوان جمهوری خواه شرکت می‌کردند. پس به صورت یک حزب سوم مطرح نیست البته امکان دارد بعداً با جمهوری خواهان دچار اختلاف شوند. هم اکنون در آمریکا احزاب سوم زیادی وجود دارد ولی دارای قدرت زیادی نیستند مهمترین آنها احزاب مستقل و آزادی خواه هستند. به طور مثال در سال ۲۰۰۸ در انتخابات مجلس ۲۵ حزب شرکت کرده بودند مانند حزب صلح و آزادی، حزب سوسیالیست، حزب پیشرو، حزب آمریکای مستقل، حزب بنفش، حزب اتحاد، حزب کارگران سوسیالیست وغیره. و از ۲هزار نفر تا ۱ میلیون نفر رأی داشتند.

در انتخابات مجلس تی پارتی از ۵۲ کاندیدا حمایت کردند که ۳۷ نفر پیروز شدند. در فرمانداری‌ها ۷ فرمانداری را پیروز شدند. در سنا از ۱۰ کاندیدا حمایت کردند که ۶ نفر پیروز شدند. درانتخابات سنا از فلوریدا مارکو روبیو پیروز شد البته کندریک میک دموکرات به نفع کاندیدای مستقل کنار نکشید. در آلاسکا، سناتور لیزا مورکوفسکی که در انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان از جوزف میلر کاندیدای مورد حمایت جنبش شکست خورده بود در انتخابات به عنوان نامزد غیرحزبی شرکت کرد و حاضر نشد به عنوان مستقل شرکت کند و اعلام کرد هنوز جمهوری خواه است وی با ۴۰ درصد پیشتاز است، میلر ۳۴ درصد واسکات مک آدامز دموکرات ۲۴ درصد. هنوز نتایج نهایی آلاسکا اعلام نشده است. به نوعی ازانتخابات آلاسکا به عنوانی رفراندومی‌ برای سارا پیلین یاد می‌کردند چون وی فرماندار سابق آلاسکا بوده است و در آن انتخابات پدر لیزا مورکوفسکی را شکست داده بود. آخرین کاندیدای غیرحزبی که به سنا راه پیدا کرد در سال ۱۹۵۴ از کارولینای جنوبی استورم ترموند بود شایان ذکر است که ترموند تنها سناتوری درتاریخ آمریکاست که تا صد سالگی سناتور بود و در سال ۲۰۰۳ چند ماه بعد از پایان دوره هشتم سناتوری اش در صدویک سالگی فوت کرد.

ترموند دارای یک رکورد تاریخی دیگر هم است وی رکورد طولانی ترین اطاله کلام یا فیلیباستر را هم بر عهده دارد با ۲۴ ساعت و۱۸ دقیقه در سال ۱۹۵۷، وی که در آن زمان از دموکرات به جمهوری خواه تغییر گرایش داده بود درباره لایحه مورد نظر که، لایحه حقوق مدنی بود تا دستور پخت بیسکوییت مادربزرگش صحبت کرد طبق قانون نمایدگان با این کار می‌توانند تصویب لوایح مختلف را به تأخیر بیندازند.

نویسنده: حسین - هوشمند

منبع: سایت - دیپلماسی ایرانی - تاریخ شمسی نشر ۲۹/۸/۱۳۸۹