آشنایی با ماه‌های قمری

ماه‌های قمری (یا عربی) ۱۲ ماه است که به ترتیب عبارت‌اند از:
محرم، صفر، ربیع الاول، ربیع الثانی (یا ربیع الاخر)، جمادی الاول، جمادی الثانی (یا جمادی الاخر)، رجب، شعبان، رمضان، شوال، …

ماه‌های قمری (یا عربی) ۱۲ ماه است که به ترتیب عبارت‌اند از:

محرم، صفر، ربیع الاول، ربیع الثانی (یا ربیع الاخر)، جمادی الاول، جمادی الثانی (یا جمادی الاخر)، رجب، شعبان، رمضان، شوال، ذیقعده و ذیحجه.

چهار ماه از این ماه‌ها به ماه‌های حرام مشهور است که عبارتند از: رجب، ذیقعده، ذیحجه و محرم.

همچنین به ماه‌های شوال‌، ذیقعده و ذیحجه ماه‌های حج می‌گویند.

مبدأ ماه‌های قمری و ماه‌های شمسی، هجرت رسول خدا (ص) به مدینه است.

نخستین ماه قمری محرم و آخرین آن ذیحجه است، تعداد روزهای ماه‌های قمری در مجموع ۳۵۴ روز است که حدود ۱۰ یا ۱۱ روز از تعداد روزهای سال شمسی کمتر است چون در ماه‌های قمری، یک ماه ۳۰ روز است و ماه دیگر ۲۹ روز.

هنگام دیدن هلال ماه نو، خواندن دعاهای هلال مستحب است و از همه بهتر دعای ۴۳ صحیفه کامله سجادیه است اما اگر امکان خواندن این دعا نباشد، بهتر است که سه مرتبه «الله اکبر» و سه مرتبه «لا اله الا الله» بگوییم و در روز اول هر ماه دو رکعت نماز بگذاریم و در رکعت اول پس از حمد ۳۰ مرتبه توحید و در رکعت دوم پس از حمد ۳۰ مرتبه «انا انزلنا» (سوره قدر) را بخوانیم و پس از نماز صدقه بدهیم که موجب سلامتی ما در آن ماه خواهد شد