۳۰ آذر ـ ۲۱ دسامبر ـ كارمند دولت نمی تواند «رونامه نگار حرفه ای» بشمار آید

یك دانشجو از تهران از نگارنده روزنامك با ارسال پیامی سئوال كرده است كه می خواهد در روزنامه ... استخدام شود، ولی برادرش می گوید كه متعلق به دولت است و پس از استخدام می شود یك كارمند …

یك دانشجو از تهران از نگارنده روزنامك با ارسال پیامی سئوال كرده است كه می خواهد در روزنامه ... استخدام شود، ولی برادرش می گوید كه متعلق به دولت است و پس از استخدام می شود یك كارمند دولت مانند كارمندان دیگر، نه روزنامه نگار، نظر شما چیست؟.

پاسخ: به نظر من كه برادرتان درست می گوید. این نگارنده خودش را نمی بخشد كه مدتی در دو روزنامه دولتی همشهری و ایران كار كرد. به من گفته بودند كه اگر بخواهم كه پروانه روزنامه «سپیده دم» دوباره در هیات نظارت بررسی شود باید چند صباحی در یك روزنامه موجود كاركنم تا كاركرد تازه مرا مورد قضاوت قرار دهند و در آن زمان ( فروردین سال۱۳۷۲ خورشیدی) جز همشهری تازه تاسیس، جای دیگری ما را نمی پذیرفت و تعداد روزنامه های تهران به شمار انگشتان هم دست نمی رسید. بسیاری از همكاران قدیمی هم آنجا بودند و زمینه برای نشان دادن هرگونه ابتكار آماده بود. روزنامه همشهری، اجازه ورود به سیاست را نداشت و خیال ما راحت بود. گاهی هر روز تا چهار صفحه برای این روزنامه مطلب می نوشتم بدون این كه اجازه دهم نامم را بنویسند، از صفحه درگوشه و كنار، پاورقی صفحه ششم تا صفحه دور دنیا، پاسخ های دكتر روزنفلد، گشتی در دنیای خبرها تا درمانگاه اتومبیل و برگی از تاریخ و .... در دو سه سال اخیر كه اجازه دادم گاهی اسمم را بنویسند برای این بود كه كسی دیگر رونوشت بدون ذكر ماخذ برندارد و خود را صاحب مطالب تاریخ نكند كه من برای تهیه آنها دهها سال زحمت كشیدم.