دندان‌های شیری کودک

روئیدن دندان‌های شیر کودک، نشانه‌ای از رشد و نمو او به‌شمار می‌آید. پس چنانچه کودکی در حدود شش ماهگی دندان درآورد از رشد طبیعی برخوردار است. تأخیر یکی - دو ماهه در این مورد نشانه …

روئیدن دندان‌های شیر کودک، نشانه‌ای از رشد و نمو او به‌شمار می‌آید. پس چنانچه کودکی در حدود شش ماهگی دندان درآورد از رشد طبیعی برخوردار است. تأخیر یکی - دو ماهه در این مورد نشانه عدم رشد کافی کودک تلقی می‌شود. مجموع دندان‌های شیری بیست عدد است که به ترتیب زیر بیرون می‌آیند:

دندان‌های میانی پیشین پائین در شش ماهگی به تعداد ۲ عدد که پیش از بیرون آمدن، روی لثه برآمدگی پدیدار می‌شود.

دو عدد دندان‌های میانی پیشین بالا که در ۹ ماهگی نیش می‌زنند. لثه‌ها ورم کرده و بی‌خوابی و بی‌قراری همراه با تشنج به کودک عارض می‌گردد.

چهار دندان پیشین طرفین، دو عدد در بالا و دو عدد در پائین در اواخر یک سالگی پدیدار می‌شوند.

چهار دندان آسیای کوچک اول، از چند نقطه نیش می‌زنند که این روش دو تا سه هفته به طول می‌انجامد، به همین خاطر درد و تورم لثه‌ها را دربر می‌گیرد. رویش این دندان‌ها در ۱۸ ماهگی کودک روی می‌دهد.

دندان‌های آسیا به تعداد چهار عدد در ۱۸ ماهگی تا دو سالگی کودک ظاهر می‌شوند.

دندان‌های آسیای کوچک دوم در ۲۴ تا ۳۰ ماهگی کودک نیش می‌زنند و چون کودک رشد بیشتری یافته، درد و ناراحتی بیشتری احساس می‌کند.

ترتیب روئیدن دندان‌ها ممکن است با آنچه گفته شد تفاوت ناچیزی داشته باشد و به ترتیب تاریخی که اشاره آوردیم تطبیق نکند. قوت و ضعف کودکان و عوامل ارثی در این زمینه مؤثر می‌باشند. این نکته را یادآور شویم: چنانچه کودک حداکثر تا ۹ - ۱۰ ماهگی دندان شیری درنیاورد، نشانه کمبود کلسیم در بدن وی و در نتیجه تغذیه بد و نارسائی او به‌شمار می‌رود.

توجه داشته باشید که: دندان درآوردن کودک، همیشه با عارضه و ناراحتی کودک همراه نیست. اما برخی ناراحتی‌ها نشانه دندان درآوردن کودک است: کمتر احساس گرسنگی می‌کند. بد می‌خوابد و مدفوعش شکل و رنگ طبیعی ندارد. نشیمنگاه او قرمز شده و آب دهانش سرازیر می‌شود. چنانچه لثه‌های او را بنگرید ملتهب و قرمز شده و یک دندان در حال نیش زدن را ملاحظه خواهید کرد. اگر وزنش کاهش نیابد جای نگرانی است.