پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

باراک اوباما, شاه سیاه صفحه شطرنج آمریکا


باراک اوباما, شاه سیاه صفحه شطرنج آمریکا

اگر یک هفته زمان بسیار طولانی در سیاست انگلیس به شمار می آید, پنج روزدرآمریکا می تواند سیاست این کشور را به طور کلی تغییر دهد در سوم ژانویه «باراک اوباما» نماینده آمریکای آفریقای دموکرات توانست «هیلاری کلینتون» بانون پیشین آمریکا را با هفده هزار رای از ۲۲۰ هزار رای شکست دهد و بدین ترتیب کلید مبارزات انتخاباتی آمریکا زده شد

این موفقیت برای این جوان سناتورسیاه‌پوست آمریکای ‏بسیاردلچسب بود و بسیاری پیروزی او را با مبارزات‏ کندی و یا حتی رونالد رایگان مقایسه کردند. روزنامه ‏لیبراسیون فرانسه با انتشار گزارشی، اوباما به مردی تشبیه ‏کرد که می‏تواند تصویر آمریکا در جهان را بازسازی کند.

بسیاری معتقدند که اوباما هرچند با مبارزات خود نتواند به کاخ ‏ریاست‌جمهوری وارد نشود، از خود تصویر خوبی در تمامی ‏جهان به نمایش می‏گذارد. اما درهشتم ژانویه یعنی دقیقا پنج روز بعد از نخستین دور از رای‏گیری‌ها انتخاباتی ‏هیلاری کلینتون با پیروزی در ایالت نیوهمشایر شگفتی ‏همگان را برانگیخت وامید پیروزی ‏او در این انتخابات پررنگ شد. به گفته بسیاری این پیروزی موتور مبارزات کلینتون را به گونه‏ای روشن کرد که حتی جمهوری‌خواهان نیز به ‏هراس افتادند. در همین زمان در اردوگاه جمهوری‌خواهان، داستان به ‏گونه‏ای دیگر روایت می‌شد،«مایک هاکبی» که اکنون از دور مبارزات خارج شده‌است، توانست پیروزانتخابات ایالت آیووا شود و« جان مک کین» امید این حزب ‏در نیوهمشایر به پیروزی رسید. در حقیقت می‏توان گفت که مبارزات انتخاباتی تنها یک مسأله را بخوبی روشن می‌کند که درآمریکا هیچ چیزمشخص نیست والبته دلیل آن، این نیست که انتخابات آمریکا مهم‏ترین و بارزترین انتخابات ازسال ۱۹۲۸ میلادی در این کشور است، بلکه آمریکایی‌ها واقعا نمی‏دانند که خواهان چه چیزی هستند.

آنان اکنون به خاطر شرایط اقتصادی‏، درگیری‏های سیاسی، کشته‌شدن جوانان این کشور درعراق، سیاست‌های خارجی دولت بوش و اعتقاد بسیاری ‏ازآنان که اکنون کاخ سفید در مسیر اشتباهی گام برمی‏دارد، خواهان تغییرات در ساکنان کاخ سفید هستند. اما اینکه آنان چه تغییراتی را می‏خواهند و چه کسی می‏تواند به ‏آنها جامع عمل بپوشاند، مسأله‏ای است که نامزد ریاست‏جمهوری سیاه‌پوست آمریکای را تا این حد به درهای ‏کاخ سفید نزدیک کرده و توانسته است امیدهای ‏بیشتری را به سوی خود جلب کند. اوباما خود را امید آمریکایی‏ها می‏نامند و تاکید می‏کند که با وجود شرکای سیاسی مانند بوش- کلینتون هیچ تغییری ‏در سیاست‏های کشور به وجود نمی‏آید. همین اظهارات‏ باعث شده که آمریکایی‏ها به او امیدوارشوند و بدنبال ‏برآورده‌شدن آرزوهای خود به دست این جوان آمریکای- آفریقایی باشند. ولی از سوی دیگر ریاست‌جمهوری اوباما دو زخم عمیق ‏و دیرینه آمریکایی‏ها را باز می‏کند، نخست او یک‏ سیاهپوست است و آمریکایی‏ها نمی‏تواند سیاستمدارسیاهی را به عنوان مرد اول کشورخود بپذیرند و دوم آنکه ‏اوباما جوانی است که نتوانسته بسیاری از میراث این‏کشور را حفظ و درک کند.

گروهی دیگر نیز در این میان می‏گویند که آیا جوان سیاهی ‏که شش سال در میان مسلمانان اندونزی زندگی کرده است‏ به واقع می‏تواند تصویر بین المللی آمریکا را به راحتی ‏تغییر دهد. آنان براین باورند از اوباما می‏توان مانند یک‏ قهرمان استقبال کرد ولی رییس‌جمهوری آینده چه زن وچه مرد نباید مانند جورج بوش در عراق عمل کند و به‏همین دلیل آمریکایی‏ها باید از روی اقدامات نه کلمات‏ تصمیم نهایی خود را اتخاذ کنند. برای مثال اوباما تاکنون در سخنرانی‏ها خود را به راه حلی ‏برای پایان دادن به مسأله عراق و یا حل بحران خاورمیانه ‏اشاره‏ای نکرده است ولی از سوی دیگر هیلاری کلینتون ‏سناتور برجسته آمریکایی دراین کارزار عملی‏تر رفتار و طرح‏های خود را برای حل بحران خاورمیانه را به صورت‏عملی مطرح کرده است. همین تفاوت‏ها باعث شده او در ایالت‏های دیگرآمریکایی مانند نووادا موفق‏تر ازجوان تازه ورود آمریکا عمل کند. اما در این میان بانوی‏پیشین آمریکا نیز باید از نحوه مبارزات اوباما درس‏های‏ را بیاموزد؛ او نیز باید به حرف‏های رای دهندگان گوش‏دهد و با آن به سخن بنشیند و از همه مهم‏تر باید نشان دهد که «کلینتون‏ها» مردم دیروز نیستند. مشکل کنونی او تنها این‏نیست که اوباما توانست از او پیشی بگیرد بلکه بسیاری ازآمریکایی‏ها هنوز سیاست‏های دوگانه‏ای کلینتون‏ها را به یاد دارند؛ اگر او به وعده‌هایش عمل کند، بدون شک می‏تواند به هسته‏ای اردوگاه دموکرات‏ها تبدیل شود چرا که‏ کاندیداتوری تنها دلیلی برای رییس‌جمهور شدن نیست. هنوز تا پایان مبارزات انتخابات راه طولانی باقی است‏ و همگان منتظر پنجم فوریه و نتایج انتخاباتی در سه‌شنبه بزرگ هستند. ولی تا زمانی که رای‌دهندگان هنوز به طور کامل نمی‏دانند که خواهان چه هستند، به سوی کسی متمایل‌ می‏شوند که ‏دراین میدان شجاعانه‏ترعمل کند؛ چرا که بدون شک سال ۲۰۰۸، سال‌ مردان شجاع است!