شنبه, ۲۵ اسفند, ۱۴۰۳ / 15 March, 2025
مجله ویستا

۱۵ برداشت از جشنواره فیلم فجر


۱۵ برداشت از جشنواره فیلم فجر

۱-هرگاه می خواستم به عمق مفهوم ایثار پی برم با "نیاز" اثر تحسین برانگیزعلیرضا داودنژاد همراه شدم.
۲-هرگاه بی وفایی دیدم یاد عادل فیلم "نرگس" افتادم که رفیق نیمه راه شد و عشق آفاق …

۱-هرگاه می خواستم به عمق مفهوم ایثار پی برم با "نیاز" اثر تحسین برانگیزعلیرضا داودنژاد همراه شدم.

۲-هرگاه بی وفایی دیدم یاد عادل فیلم "نرگس" افتادم که رفیق نیمه راه شد و عشق آفاق را نادیده گرفت.

۳-سینما و چالش هایش را با صحنه درخشان وصل قیصر به سکانس رگ زنی امیر کبیر در "ناصرالدین شاه آکتور سینما" درک کردم.

۴-حیفم میآید که کارگردانی چون تهمینه میلانی از کمدی فانتزی درخشان "دیگه چه خبر" به بیانیه های فمینیستی تند در جشنواره های اخیر رسیده است.

۵-سکانس ضرب گیری جلال مقدم و اکبر عبدی در "دلشدگان" بسیار به یاد ماندنی است. نوع حرکت قطاری دوربین به همراه موسیقی متن برجسته علیزاده و آهنگ شنیدنی شجریان همچنان جاندار و خاطره انگیز است.

۶-شنیدن موسیقی متن مجید انتظامی بر روی "از کرخه تا راین" یکی از نوستالژی های جشنواره ای ام در دهه ۷۰ بود.

۷-سکانس طلایی "هنرپیشه" بی شک آنجایی است که عبدی در خیل علاقه مندانش و در حالی که بر روی ماشینش ایستاده است با فریاد و اشک از دردهای زندگیش برای مردم می گوید.

۸-سکانس نهایی "کیمیا" که گلدسته حرم رضوی و کبوترهایش از لنز دوربین به مخاطب عرضه شد با موقعیت رضا رضایی منش تطابق داشت. او از دخترش گذشت و سبکبال و رها پی زندگی خودش رفت.

۹-شاید محشر تنها کلمهای باشد که بتوان با آن سکانس برجسته ظهر عاشورا در "روز واقعه" را توصیف کرد. عشق به اباعبدالله با این فیلم دو چندان شد و هویتی دگرباره یافت و موسیقی متن درخشانی که بر روی این تصاویر به یادماندنی نشست از جمله خاطرات سینمایی ماندگار من است.

۱۰-سماجت دوست داشتنی امیر برای رسیدن به ژانت در فیلم "دیدار" از جمله تصاویر عاشقانه ای است که سینما به من هدیه داد.

۱۱-سکانس های عبدی در فیلم "آدم برفی" آن هنگام که زن پوش شده بود از خاطره سازترین سکانس های سینمایی دهه ۷۰ است.

۱۲-آواز خوانی دومین بازیگر محبوب زندگیم یعنی زنده یاد خسرو شکیبایی در "خواهران غریب" از یاد نرفتنی است.

۱۳- رفاقت جوانها و حضورشان در رستوران ماطاووس پس از بیست سال همچنان تصویر نمونه ای در سینمای مسعود کیمیایی است و "ضیافت" را به اثری خاطره ساز در کارنامه این کارگردان بدل ساخته است.

۱۴-صحنه فریاد دایی غفور در بالای قبر فرزندی که به زنده ماندنش مطمئن است یکی از فرازهای به یادماندنی در کارنامه بازیگری سینمای پس از انقلاب است و بوی پیراهن یوسف را بسان یک عاشقانه بی بدیل درآورده است.

۱۵-مهرجویی از جمله کارگردانانی است که بدون هیچ ادعایی زیباترین مفاهیم معنوی را در آثارش می گنجاند و صحنه شله زرد پزی در "لیلا" از جمله سکانس هایی است که همواره در خاطر من باقی می ماند.

نویسنده : نیما بهدادی مهر