نسل کشی در فوتبال

مردم دیگر باور کرده اند جابه جایی های نابه جا را که صرفا بدون دلیل و بعضا خصمانه و با سو» نیت در فوتبال ما صورت می گیرد, یک «رسم» است, رسمی که هر کس فارغ از هر توانایی هایی که دارد باید به آن تن دهد

آمد و شد مهره های گوناگون در فوتبال ما تحت عناوین مختلف، شاید قصه سال ها غصه فوتبال ما باشد.

در باور مردم ورزش دوست، دیگر «عادت» نیست، بلکه «باور» است!

مردم دیگر باور کرده اند جابه جایی های نابه جا را که صرفا بدون دلیل و بعضا خصمانه و با سو» نیت در فوتبال ما صورت می گیرد، یک «رسم» است، رسمی که هر کس فارغ از هر توانایی هایی که دارد باید به آن تن دهد.

ساده بگویم آمد و شدهایی که در رده های گوناگون فوتبال ما اتفاق می افتد، هیچ منطق و هدف روشنی ندارد.

همین چند وقت پیش وقتی تیم فوتبال پرسپولیس دچار بحران موقت شد، هیات مدیره این تیم سریعا دست به تعویض مدیر عامل زد بی آنکه حداقل ابتدایی ترین منطق و هدفی را بیان کند، البته این تعویض تحت عنوان استعفا رخ داد!

منظور ما از این تعویض ها، بی برنامگی های موجود است. در واقع اگر چارچوب های کلی را برای عرصه های گوناگون مدیریتی برای همیشه تعریف کنیم، آن موقع جایگاه این تغییر و تحولا ت محسوس تر خواهد بود.

همچنان که کشورها با تدوین و تصویب منشوری آرمانی تحت عنوان قانون اساسی اهداف، چار چوب و خط قرمز ها را روشن می کنند، در تمام عرصه های کوچک تر دیگر هم باید از این مدل الگو برداری کرد.

باز هم به مثال تیم فوتبال پرسپولیس به عنوان مشت نمونه خروار بر می گردیم زمانی که افشین قطبی به عنوان سرمربی این تیم دچار چند شکست پی در پی شد، او را به عنوان متهم شماره یک دانستند و تمام مطبوعات ورزشی و کارشناسان فوتبال تیغ تیز انتقاد را شاید اغراقآمیز علیه او تیز کردند، از طرف دیگر بحث حضور افشین پیروانی را مطرح کردند و او را به عنوان یکی از بزرگترین پدیده های این عرصه جهت جانشینی قطبی معرفی کردند و او را بی جهت آنقدر بزرگ کردند که توقعات از او بالا رفت که با کوچکترین لغزش بزرگترین شکست عمرش را تجربه کند!

همه این مسائل را در نظر بگیرید و با اتفاقات اخیر تیم پرسپولیس و جنجال هایی که علیه پیروانی صورت گرفته مقایسه کنید.

▪ آیا این خیانت به فوتبال نیست؟

سوال ما این است اگر پیروانی فاقد توانایی بود و به تعبیر بعضی ها نباید به این زودی قبول سمت می کرد، پس چرا اورا تا این اندازه باد کردید و به بالا فرستادید؟ و اگر این طور نیست پس چرا بی رحمانه از او انتقاد می کنید؟

اگر دلیل فنی و کارشناسی دارید خیلی صریح و دوستانه مطرح کنید و توضیح دهید. این اتفاقات اخیر نشان داد، پیروانی تنها ابزاری بود که باید به عنوان یک مهره جایگزین افشین قطبی ای می شد که همین به اصطلا ح «منتقدان» برایش حاشیه ساختند.

این رفتارها چیزی جز مفهوم خیانت به فوتبال ندارد، چرا که امثال افشین پیروانی سرمایه های فوتبال ما هستند و ایرادهای این چنینی چیزی جز مایوس کردن و کناره گیری از فوتبال و گوشه نشینی او در پی ندارد.

مفهوم سخن ما این نیست که افشین پیروانی را بی جهت تشویق کنید. این نوع رفتارها در فوتبال ما که متاسفانه نمونه هایش کم هم نیست، نتیجه ای جز نسل کشی سرمایه های نوپای فوتبال که امید آینده فوتبال ایران هستند، در پی نخواهد داشت.

نویسنده : پوریاسید