لشکر آدریانوها در اروپا

مردم کشور برزیل و به تبع آن, فوتبالیست های پرتعداد این کشور, نام های بسیار طولانی دارند به همین دلیل بخشی از نام خود را انتخاب می کنند یا این که هواداران, القابی را برای آنها پیدا می کنند تا کار برای خودشان و دیگر اهالی فوتبال آسان تر شود

مردم کشور برزیل و به تبع آن، فوتبالیست‌های پرتعداد این کشور، نام‌های بسیار طولانی دارند. به همین دلیل بخشی از نام خود را انتخاب می‌کنند یا این که هواداران، القابی را برای آنها پیدا می‌کنند تا کار برای خودشان و دیگر اهالی فوتبال آسان‌تر شود. برای مثال برای ادسون آرانتس دوناسیمنتو، لقب پله را انتخاب کردند یا برای آرتور آنتونس کوئیمبرا، لقب زیکو را در نظر‌گرفتند.

از آنجا که این القاب با تمام گستردگی‌اش، به یک محدودیت می‌رسند، بعضی از بازیکنان لقب‌های مشابهی پیدا می‌کنند که کار شناسایی آنها را تا حدودی مشکل می‌سازد.

یکی از القابی که ظاهرا طرفداران پرشماری بین برزیلی‌ها دارد، آدریانو است. بجز آدریانویی که در تیم داماش گیلان بازی می‌کند و آدریانو آلوس نام دارد، ۶ بازیکن دیگر در تیم‌های مطرح اروپایی بازی می‌کنند که همه آنها را با لقب آدریانو می‌شناسند. بی‌گمان سرشناس‌ترین آنها، همان آدریانویی است که در تیم اینتر مشغول بازی است و به قدری مسائل حاشیه‌ای دارد که به اندازه تمام آدریانوهای دیگر خبرساز بوده است. با قلم نیک بیدول با آدریانوها بیشتر آشنا می‌‌شویم.

● آدریانو ویرا لوزادا

این مهاجم ۲۹ ساله در ۳ فصلی که در پورتو عضویت دارد، تجارب زیادی اندوخته است. او سال ۲۰۰۶ از تیم کروزیرو در منطقه بلوهوریزنته مشهور شد. آدریانو اکنون سابقه بازی در لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا را دارد و در کنار آن، ۳ بار قهرمانی لیگ پرتغال را با پورتو جشن گرفته است. شاید تاثیرگذارترین بازی او، به فینال جام حذفی پرتغال بازگردد که گل برتری پورتو را به ثمر رساند. در حال حاضر شرایط آدریانو راضی‌کننده نیست؛ چون به دلیل عدم پذیرش انتقال به بلنس در فصل تابستان به نیمکت ذخیره‌ها تبعید شد. او گفت قصد دارد بماند و بر سر قرار گرفتن در ترکیب اصلی پورتو بجنگد، اما با رقبایی چون لیساندرو لوپس، ماریانو گونسالس، هولک و سکیتیویی، کار آدریانو بسیار سخت به نظر می‌رسد.آدریانو فرصت‌شناس است و به خاطر گل‌های لحظات پایانی‌اش مشهور شده است. او کارش را در تیم پورتو گلیسا شروع کرد، سپس به پالمیراس منتقل شد. ویتوریا باهیا تیم بعدی او، قبل از انتقالش در سال ۲۰۰۲ به تیم ناسیونال مدیرا بود. او در باهیا یک گلزن قهار بود.

● لوئیس آدریانو دسوسا داسیلوا

این آدریانو در تیم شاختار دونتسک اکراین عضویت دارد و قبلا در تیم ملی جوانان زیر ۲۰ ساله‌های برزیل عضویت داشته است. او مارس ۲۰۰۷ با مبلغ ۵/۲ میلیون پوند از تیم اینترناسیونال پورتو آلگره به شاختار دونتسک پیوست. آدریانو در ۱۸ماه اول حضورش در شاختار از فرم مطلوب به دور بود و اعتماد به نفس نداشت و میرشیا لوچسکیو مربی شاختار از او کمتر استفاده می‌کرد. در این فصل که شاختار آغاز خوبی در سریA نداشت، لوچسکیوی رومانیایی تصمیم گرفت به این برزیلی جوان میدان بدهد که این بار برای درخشش آماده بود. آدریانو از این فرصت نهایت استفاده را برد و حتی در لیگ قهرمانان اروپا هم عالی ظاهر شد، ‌اما از بدشانسی مجبور شد تن به جراحی آپاندیس بدهد و از میادین دور بماند.

اولین حضور فراموشی نشدنی این آدریانو، در جام باشگاه‌های جهان سال ۲۰۰۶ بود که در مرحله نیمه نهایی برابر الاهلی مصر به صورت جانشین به میدان آمد و در پیروزی ۲ بر یک اینترناسیونال گل برتری تیمش را به ثمر رساند. آنها در نهایت قهرمان مسابقات شدند.

● آدریانو پریرا داسیلوا

این روزها یا بهتر بگویم این فصل، زمان خوبی برای تیم موناکو نماینده مونته‌کارلو در فوتبال فرانسه نیست. این تیم سفید و قرمز‌پوش برای چهارمین فصل متوالی بسختی نفس می‌کشد و مربی صاحب‌نامش ریکاردو زیر فشار سنگین رسانه‌ها قرار دارد. اما یکی از بازیکنان این تیم که وضعیت خوبی دارد، آدریانو، مدافع راست ۲۶ ساله این تیم است که در آخرین روزهای فصل نقل و انتقالات تابستانی سال ۲۰۰۷ از آتالانتا به موناکو پیوست. در آن زمان بسیاری به دیده شک و تردید به آدریانو می‌نگریستند و معتقد بودند، این برزیلی انتخاب خوبی برای موناکو نبوده است. برخلاف نظر آنها آدریانو علاوه بر قدرت سرزنی خوب، در نفوذ نیز از بهترین‌ها بوده است.آدریانو کارش را در تیم گرمیو در پست‌هافبک دفاعی شروع کرد. او آنقدر خوب بود که ریکاردو، مربی آن زمان تیم المپیک برزیل از او دعوت کند. انتقال آدریانو در سال ۲۰۰۴ به ایتالیا، مسیر پیشرفت او را هموار کرد. فرانچسکو گوئیدولین، مربی آن زمان پالرمو او را پسندید. در ابتدای ورود آدریانو به ایتالیا، او کار سختی در پیش داشت؛ چون نتوانست خود را با محیط فوتبال ایتالیا تطبیق دهد و فقط یک بار در تیم سیسیلی بازی کرد. فصل بعد که آدریانو راهی آتلانتا شد، شرایط بهتری پیدا کرد و خود را به منتقدانش تحمیل کرد.

● آدریانو کوریا کلارو

این آدریانو یکی از اعضای کلیدی تیم سه‌ویا است. تیمی که در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ دو بار پیاپی فاتح جام یوفا شد. او بود که در فینال سال ۲۰۰۷ گلزنی را در بازی برابر اسپانیول شروع کرد. آدریانو یک مدافع و یک هافبک سمت چپ است که تکنیک بالایی دارد و بسیار سریع است. او ۳ سال پیش از تیم کورتیبا به سویا منتقل شد و با وجود تمام شایستگی‌های آدریانو، او اکنون در تیم سویا نیمکت‌نشین شده است، چرا که آنها دیگو کاپل جوان و تازه اوج‌گرفته را دارند که بتازگی پیراهن تیم ملی اسپانیا را به تن کرده است.

آدریانو معمولا دیر به تمرینات می‌آید نسبت به دستورات تاکتیکی مورینیو بی‌توجه است و نظم و انضباط تیمی را رعایت نمی‌کند.بجز کاپل، فرناندو ناوارو ملی‌پوش اسپانیایی که از مایورکا آمده هم رقیب دیگری برای پست هافبک چپ سه و یا است.آسیب‌دیدگی هم دیگر مشکل آدریانو در این فصل بوده است.با تمام این دشواری‌ها، آدریانو هنوز به مبارزه ادامه می‌دهد و میدان را خالی نگذاشته و هر زمان که مائولو خیمنز به او میدان داده است، تلاش زیادی کرده تا جای اصلی خود را پس بگیرد. در فصل تابستان شایعه شده بود که او در فهرست خرید تاتنهام و اینتر قرار دارد.

● آدریانو فابیانو روساتو

این مدافع چپ خوش استیل، استاد ضربات آزاد است و کارش را از تیم ماریا از ایالت سائوپائولو در سال ۲۰۰۲ شروع کرد. مقصد بعدی او تیم ناسیونال مدیرا و در پی آن پورتو بود. آدریانو ظاهرا سفر را بسیار دوست دارد، چون در تیم‌های براگا، یونیائولیریا و رئال سوسیداد هم بازی کرده است و اکنون عضو مالاگاست. او فصل قبل به مالاگا کمک کرد تا جواز صعود به لالیگا را کسب کند. بهترین دوران آدریانو در تیم ناسیونال بود که در ۶۴ بازی ۱۷ گل زد که از آن جمله می‌توان به هت‌تریک او در پیروزی سه بر صفر برابر بیرامار در آوریل ۲۰۰۴ اشاره کرد. این آدریانو هم اخیراً آسیب دیده یک عمل جراحی را پشت سر گذاشته است و هنوز باید دوران نقاهت خود را پشت سر بگذارد.

● آدریانو لیته ریبیرو

سرشناس‌ترین آدریانوی فوتبال جهان است و البته بی‌نظم‌ترین آنها! او را بدترین دشمن خودش می‌دانند. قدرت بدنی، تکنیک، خونسردی در محوطه جریمه، سرعت و شوت‌های سنگین او زبانزد خاص و عام است. این مهاجم چپ پا را جانشین بحق رونالدو می‌دانستند، اما اکثر روزهای دوران بازیگری او به جای زمین تمرین در کلوپ‌های شبانه سپری شده است.

سال گذشته روبرتو مانچینی از دست او خسته شد و اجازه داد به طور قرضی راهی سائوپائولو شود تا بلکه دوباره به روزهای خوبش بازگردد. با این حال وضعیت آدریانو در بازگشت تابستانی‌اش به سنسیرو، تغییری نکرده است. او معمولا دیر به تمرینات می‌آید، نسبت به دستورات تاکتیکی مورینیو بی‌توجه است و نظم و انضباط تیمی را رعایت نمی‌کند. پیش‌بینی می‌شد مورینیو او را در پنجره زمستانی نقل و انتقالات به فروش برساند تا از شرش خلاص شود، اما این مربی پرتغالی شانس دیگری در اختیار این برزیلی ۲۶ ساله قرارداده است. آخرین شاهکار او زدن تک گل ۳ امتیازی اینتر به سمپدوریا در میلان بود. او در این مسابقه به دلیل ضربه زدن به مدافع حریف، ۳ جلسه محروم شد!

مزدک میرزایی

منبع: World Soccer