انقلاب اسلامی و خودباوری ایرانیان

سقوط نظام شاهنشاهی و استقرار نظام اسلامی پایانی بر مبارزات طولانی ملت ایران نبود بلکه در واقع آغاز راهی بس طولانی و پر فراز نشیب محسوب می شد؛ پیروزی انقلاب اسلامی ایران حقیقتا …

سقوط نظام شاهنشاهی و استقرار نظام اسلامی پایانی بر مبارزات طولانی ملت ایران نبود بلکه در واقع آغاز راهی بس طولانی و پر فراز نشیب محسوب می شد؛ پیروزی انقلاب اسلامی ایران حقیقتا نقطه عطفی در تاریخ این مرز و بوم به شمار می آید. در واقع با روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی فصلی نوین در عرصه شکوفایی و بالندگی استعدادهای مردم ایران آغاز شد؛ همان طور که تاریخ انقلاب اسلامی نشان می دهد با پیروزی نهضت اسلامی، دوران جدیدی از نهضت انقلابی آن هم به صورتی دیگر آغاز شده است.

درست است که فروپاشی رژیم ستمشاهی و استقرار نظام مردمی و اسلامی شاید در وهله اول به عنوان یکی از بزرگ ترین نتایج جنبش اسلامی مردم به نظر بیاید ولی در واقع این امر در برابر دستاوردهای ماندگارتر پیروزی انقلاب بسیار کوچک به نظر می رسد؛ چرا که بزرگ ترین دستاورد انقلاب شکوهمند امام و امت را باید در دمیده شدن روح خودباوری و اعتماد به نفس تاریخی به پدید آورندگان و نسل های بعدی انقلاب جستجو کرد.‏

در وهله اول مردم ایران به عینه مشاهده کردند که اگر خود را باور داشته و عزم خود را جزم نمایند به راحتی می توانند طواغیت زمان را به زانو درآورند؛ رژیم ستمشاهی، پشتیبانی و حمایت ابرقدرت پوشالی دوران خود را داشت و به تمامی امکانات مادی عصر خود تجهیز شده بود؛ ولی در برابر عزم انقلابی ملت مسلمان ایران نتوانست دوام بیاورد و حامیان به اصطلاح ابرقدرت آن نیز به عجز و ناتوانی خود در برابر همت انقلابی امت مسلمان اعتراف کردند.

پس از آن ملت انقلابی در صحنه های مختلف، هر چه بیشتر به قدرت و توان مدیریتی خود پی برد؛ ایستادگی مظلومانه در دوران جنگ نابرابر تحمیلی را باید اوج این توان مردمی قلمداد کرد؛ نظام نوپای جمهوری اسلامی در حالی که سرگرم تحکیم پایه های درونی خود و به حرکت درآوردن چرخ های مدیریتی مملکت بود به یکباره و با چراغ سبز هر دو ابرقدرت وقت، خود را گرفتار تجاوزی ناجوانمردانه دید؛ در برابر ارتش بعثی صدام که به مدرن ترین تسلیحات و دانش نظامی روز مجهز شده بود، هر نظام دیگری در آن وضعیت قرار می گرفت چاره ای به غیر از تسلیم پیش روی خود نمی دید؛ ولی مردم قهرمان ایران همان طور که در تمامی عرصه ها پیشتازی خود و جلوتر بودنشان از دولتمردان را نشان دادند، بلافاصله به مقاومت مظلومانه در برابر تجاوز بعثی پرداختند و به عبارتی دیگر مسیر مقاومت را به خدمتگزاران صدیق خود در عرصه مدیریتی نظام نمایان ساختند.

در واقع مهم ترین عامل در این مقاومت جانانه آن هم در برابر تمامی جبهه کفر جهانی، همان خودباوری بود که از پیروزی انقلاب اسلامی پدید آمده بود؛ در آن دوران حساس در بسیاری از موارد جوانان انقلابی پیشتاز حرکت انقلابی بودند و همان طور که تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران نشان داد، امام امت نیز با درک تیزبینانه روحیه انقلابی جوانان، با حمایت و رهبری بی بدیل خود، به خوبی این روحیه خودباوری تاریخی را در مسیر شکوفایی و بالندگی بیشتر و افزون تر

هدایت می کردند؛ بی دلیل نیست که چرا پس از قرن ها شکست نظامی در جنگ های مختلف، این بار مردم ایران در کمال مظلومیت فاتح نبردی شدند که طولانی ترین جنگ مدرن نام گرفته بود؛ رهبری یک فقیه آگاه به زمان خود و روحیه خودباوری ملتی مسلمان، همه موانع در برابر پیشرفت و عظمت و پیروزی ایران اسلامی در عرصه های مختلف را از میان برداشت و همان طور که امروزه و پس از گذشت بیش از سه دهه از پیروزی نهضت اسلامی مشاهده می گردد، هم اینک این روحیه خودباوریِ ناشی از انقلاب اسلامی به یک فضای شور و نشاط و امید و همت انقلابی برای فتح بلندترین قله های پیشرفت و عظمت بشری تبدیل شده است.

ملت ایران این روحیه اعتماد به نفس و خودباوری بی نظیر را مدیون مجاهدت های مبارزان انقلابی و رزمندگان جبهه های حق علیه باطل است؛ در واقع روحیه مذکور به این راحتی به دست نیامده و بهای سنگین و نیز ارزشمندی همانند خون پاک صدها هزار شهید برای آن پرداخته شده است و از این رو باید اذعان داشت که این روحیه مقدس، ثمرات زیادی دربرداشته و بسیاری از دستاوردهای عظیم تر آن نیز در آینده ای نه چندان دور به تحقق خواهد پیوست.

محمدعلی محرابیان