۲۷ سپتامبر ۱۹۹۶ ـ طالبان در کابل، اعدام دکتر نجیب الله و ضعف سازمان ملل

طالبان که در آغاز کار عمدتا در مدارس مذهبی آوارگان افغانستان مستقر در پاکستان آموزش دیده بودند و بعدا بر بیشتر نواحی جنوبی و مرکزی (پشتون نشین) افغانستان مسلط شده بودند پس …

طالبان که در آغاز کار عمدتا در مدارس مذهبی آوارگان افغانستان مستقر در پاکستان آموزش دیده بودند و بعدا بر بیشتر نواحی جنوبی و مرکزی (پشتون نشین) افغانستان مسلط شده بودند پس از یک محاصره نسبتا طولانی، ۲۷ سپتامبر سال ۱۹۹۶ شهر کابل را که از طرف دولت افغانستان (دولت برهان الدین ربّانی و عمدتا تاجیک) تخلیه شده بود، تصرف کردند و دکتر نجیب الله رئیس دولت کمونیستی سابق این کشور را که از سال ۱۹۹۲ به صورت پناهنده در دفتر سازمان ملل در کابل به سر می برد دستگیر کردند و پس از شکنجه فراوان و سوزاندن لبهایش با آتش سیگار، تیرباران کردند و جسدش را مقابل ساختمان مقر رییس جمهوری افغانستان به دار کشیدند و دو روز به همان صورت بر بالای دار نگهداشتند. برادر نجیب الله نیز به همین سرنوشت دچار شد.

مورخان معاصر ایجاد طالبان را به پای برژینسکی مشاور لهستانی تبار و ضد کمونیست کارتر رئیس جمهوری دهه ۱۹۷۰ آمریکا نوشته اند که می خواست به دست آنان شوروی را از افغانستان اخراج و دولت کمونیستی کابل را ساقط سازد.

نجیب الله ظاهرا در پی توافقهای محرمانه قدرتهای ذینفع، در سال ۱۹۹۲ پس از فرستادن خانواده خود به خارج از کشور، دولت را تسلیم مخالفان (گروههای معروف به مجاهدین) کرده بود و به ساختمان سازمان ملل در کابل پناهنده شده بود و قرار نبود به این روز بیافتد، ولی محافظان افغانی ساختمان در جریان عقب نشینی نیروهای دولتی از کابل، او را بدون نگهبان رها کردند و رفتند. نجیب الله که قبلا یک پزشک و از اعضای شاخه پرچم حزب کمونیست بود تلفنی با رییس دفتر سازمان ملل در کابل تماس گرفت و جریان را گفت و از او استمداد کرد که وی نیز برایش کاری انجام نداد. مفسرانی که روی این حادثه دقیق شده اند، آن را یک نقطه ضعف در تاریخ سازمان ملل و تعهدات بین المللی و قول و قرارهای سران قدرتها قلمداد کرده اند. طالبان نیز پنج سال و چند ماه بعد از کابل رانده شدند و ....

×

‹›