معصومیت در ترافیک جامعه

گفت وگو با شقایق نوروزی, بازیگر نقش ترنگ در مجموعه تلویزیونی «بیداری»

نرگس عاشوری دانشجوی ترم آخر تئاتر است، قبل از ورود به دانشگاه، با جشنواره ادبیات شیراز و تئاتر «تاریخ بیهقی» وارد این حرفه شد و پس از آن با حضور در جشنواره‌های دانشجویی «ماه»، «عاشورائیان» و... به شکل حرفه‌ای این مسیر را ادامه داد.

پس از اجرای «محرم زنده است» در تالار سایه توسط یکی از اساتیدش برای بازی در مجموعه تلویزیونی «بیداری» دعوت شد تا اولین تجربه تصویری‌اش را با نام «ترنگ» ثبت کند؛ دختر سرسخت و درونگرایی که وجوه مشترکی هم با او دارد.با شقایق نوروزی در مورد چگونگی شکل‌گیری شخصیت ترنگ و همکاری‌اش با اهالی «بیداری» به گفت‌وگو نشسته‌ایم.

▪ در ابتدا از آشنایی با آقای عظیم‌پور و چگونگی همکاری با پروژه برایمان بگویید.

ـ گروه تولید، برای نقش ترنگ به‌دنبال چهره‌ای جدید و ناشناخته بود. من هم توسط یکی از اساتید به گروه معرفی شدم. بعد از انجام ۳ مرحله تست بازیگر از میان ۳۰۰ تا ۴۰۰ داوطلب پذیرش نقش، برای این نقش انتخاب شدم.

▪ کدام شاخصه، شما را ترغیب به پذیرش نقش کرد؟

ـ فیلمنامه خوب آقای عظیم‌پور و شخصیت‌های کامل داستان که هرکدام جای کار بسیاری داشت، به‌خصوص ترنگ که خیلی قوی بود و در مجموع گروه تولید حرفه‌ای و مجرب که تولید مجموعه‌ای دیدنی و جذاب را نوید می‌داد.

▪ سوژه اصلی مجموعه چقدر جذابیت داشت؟

ـ شاید سوژه خاص نباشد و پیش از این نیز سوژه‌هایی مشابه این مجموعه را دیده باشیم اما آنچه «بیداری» را خاص می‌کند، نگاه متفاوتی است که به این موضوع دارد. نگاه متفاوت به آدم‌ها و جامعه مدرن امروز.

▪ گویا قسمت‌های پایانی مجموعه، پس از انتخاب گروه بازیگران به نگارش درآمده است؛ پایانی غافلگیرانه و به‌دور از کلیشه‌های رایج مجموعه‌های تلویزیونی. این پایان چقدر به پیش‌بینی شما نزدیک بود و تا چه میزان بر حس رضایت شما از پذیرش نقش تاثیرگذار؟

ـ پیش از تصویربرداری، تا قسمت سیزدهم فیلمنامه به نگارش درآمده بود و تاحدودی پایان مجموعه قابل پیش‌بینی بود که به اعتقاد من تاثیرگذار و غافلگیرانه بود اما باتوجه به شرایط خاص تولیدات تلویزیونی و ضرورت ارضاء سلیقه مخاطب عام، چند قسمت به مجموعه افزوده شد و بالطبع پایان داستان تغییر یافت، در حالی که به تصور من، اگر داستان در همان قسمت سیزدهم پایان می‌یافت، جذاب‌تر بود؛ پایانی که تعلیق زیبایی داشت و مغایر با خواسته مخاطب هم نبود.

▪ با انتخاب شما، نقش ترنگ دچار تغییر و تحول خاصی نشد؟

ـ برخی جاها کمی تعدیل شد و تغییر پیدا کرد اما قطعا وجه تشابه فیزیکی و رفتاری میان من و ترنگ داستان، دلیل انتخاب آقای عظیم‌پور برای ایفای این نقش بود. به‌هرحال هر بازیگری دوست دارد به‌گونه‌ای نقش را مال خود کند و من نیز در حین کار با دریافتی که از کل فیلمنامه داشتم، پیشنهادهایی برای پخته‌ترشدن نقش مطرح کردم.

▪ از چه لحظه‌ای به‌خوبی ترنگ را حس کرده و با او همراه شدید؟

ـ از زمان خواندن فیلمنامه تا عقد قرارداد و شروع تصویربرداری ۱۰ روز طول کشید که این فرصت برای من که اولین کار تصویری‌ام را انجام می‌دادم (باوجود تجربه تئاتر) خیلی کم بود. به‌هرحال ترنگ در همه سکانس‌ها حضور داشت و شخصیت اصلی مجموعه بود، احساس می‌کنم برای رسیدن به نقش به فرصت بیشتری نیاز داشتم. طی این فرصت باید شناسنامه و گذشته تعریف شده این شخصیت را هضم می‌کردم و آن را با افعال کنونی ترنگ تطبیق می‌دادم.

تمرین با خانواده غفاری شروع شد و من تلاش کردم طی این مدت با گروه هماهنگ شوم؛ گروهی حرفه‌ای که در آثار تئاتر و تلویزیون صاحب تجربه بودند. به کمک آقای عظیم‌پور شاخصه‌های مشخصی برای شخصیت ترنگ و رفتار بیرونی او قرار دادیم که بر مبنای آن پیش برویم، اما نمی‌توانم ادعا کنم که طی این مدت صد درصد به شخصیت ترنگ نزدیک شدم. تصویربرداری را با سکانس‌های ساده‌تری شروع کردیم تا اینکه بتوانم آن را بهتر حس کنم.

▪ بازی در مقابل بازیگران باسابقه تئاتر و تلویزیون استرس و اضطراب به همراه نداشت؟

ـ حضور در کنار این عزیزان مایه افتخار و مباهات من است. آنها کاملا شرایط من را پذیرفتند و با بزرگ‌منشی با جان و دل مرا حمایت کردند.

▪ سخت‌ترین سکانس مربوط به کدام بخش از داستان بود؟

ـ در حال حاضر حضور ذهن ندارم، اما به خاطر دارم که سکانس مربوط به مرگ عمو فاضل خیلی آزاردهنده بود البته نه به لحاظ اجرا بلکه از نظر روحی.

▪ از ویژگی‌های مجموعه «بیداری» ترکیب شخصیت‌های درونگرا و پرهیز از واکنش‌های بیرونی ‌است؛ اما این ویژگی برخی اوقات در ترنگ اغراق‌آمیز و آزاردهنده می‌شود. خود شما لزوم ارائه بازی حسی‌تر در برخی صحنه‌ها را احساس نمی‌کردید؟

ـ این قضیه برای من که اولین تجربه تصویری‌ام بود جذابیت بسیاری داشت؛ یعنی در برخی صحنه‌ها حس می‌کردم که می‌طلبد رهاتر باشم و با حس قوی‌تری نمایش دهم، اما آقای عظیم‌پور مقدار و اندازه خاصی برای هر بازیگر تعیین کرده بودند که در همان چارچوب بازی‌ها ارائه شد.

نظرات متفاوتی در مورد این قضیه وجود دارد به اعتقاد برخی آقای عظیم‌پور در این مجموعه نگاه متفاوتی به آدم‌ها داشته و این نوع بازی که حاصل همین‌نگاه است به خوبی در مجموعه نفوذ کرده است؛ برخی هم معتقدند ضرورتی نداشت که ریتم کند و واکنش‌ها درونی شود. اغلب مخاطبان نیز به ترنگ حق می‌دهند، جبهه منفی نسبت به آن نداشته‌اند و با او همذات‌پنداری می‌کنند.

ترنگ به دلیل مصائب و مشکلاتی که در دوران کودکی داشته، آبدیده‌تر از نسلش نشان می‌دهد و طی این مدت به خوبی توانسته در شهر تهران گلیم خود را از آب بیرون بکشد، اما شخصیت او یکدست نیست و برخی اوقات کارهای غیرمعقول و باورنکردنی انجام می‌دهد به عنوان مثال نیمه شب به کنار اتوبان می‌رود یا ...

ویژگی بارز ترنگ سرسختی است و با همین سرسختی و مقاومتی که از کودکی یاد گرفته گلیمش را از آب بیرون می‌کشد هر چند در روند زندگی ممکن است با اتفاقات جدیدی مواجه شود که برخوردی ناشیانه داشته باشد. در روابط او با آدم‌ها و عکس‌العمل‌هایش نسبت به مسائل اجتماعی نوعی خامی دیده می‌شود. در واقع او به همه چیز خیلی سالم نگاه می‌کند و این همان چیزی است که در فیلمنامه مورد تاکید قرار گرفته بود. تکیه داستان نیز به مواجهه بکر و معصومیت یک انسان با شرایط امروز جامعه ما بود.

▪ غیر از ترنگ علاقه‌مند به اجرای کدام یک از نقش‌های مجموعه بودید؟

ـ بعد از ۷ ماه زندگی با ترنگ انتخاب نقشی دیگر دشوار است، اما شخصیت شادی برایم جذابیت خاصی دارد.

▪ اگر در آینده نقشی مشابه ترنگ پیشنهاد شود، می‌پذیرید؟

ـ بدون در نظر گرفتن فضا و داستان مجموعه نمی‌توان به طور قطع به این سوال پاسخ داد ایفای نقشی مشابه ترنگ دیگر جذابیت ندارد و حداکثر تلاشم را می‌کنم که چنین اتفاقی رخ ندهد.

▪ با دیدن مجموعه تا چه میزان از نتیجه کارتان احساس رضایت می‌کنید؟

ـ نواقص بسیاری دارم که باید برطرف شود، اما با توجه به شرایط حاکم و برای اولین تجربه، نتیجه کار برخی صحنه‌ها برایم رضایت‌بخش است. امیدوارم در تجربه‌های آینده این نواقص برطرف شود.

▪ برای ماندگاری در این حرفه و رسیدن به جایگاه مورد نظر چه ملاک‌هایی را در مسیر پیش‌رو مدنظر قرار داده‌اید؟

ـ قوی‌تر کردن اصول پایه‌ای این حرفه، بالا بردن فن بیان، مطالعه و تمرین بیشتر.

▪ در حال حاضر تئاتر برایم جذاب‌تر است و نمی‌دانم در آینده نیز این‌گونه خواهد بود یا خیر. «بیداری» شروع خوبی بود امیدوارم اتفاق‌های بعدی نیز به همین خوبی باشد و خودم انتخاب کنم.