اسکلروز متعدد

اسکلروز متعدد ام اس یک بیماری مزمن است که مغز, طناب نخاعی و اعصاب مرکزی را درگیر می کند ولی می تواند موجب اختلالاتی در کنترل و قدرت عضلات, سیستم بینایی, تعادل حس و عملکردها ی ذهنی شود

اسکلروز متعدد ( ام اس) یک بیماری مزمن است که مغز، طناب نخاعی و اعصاب مرکزی را درگیر می کند ولی می تواند موجب اختلالاتی در کنترل و قدرت عضلات، سیستم بینایی، تعادل حس و عملکردها ی ذهنی شود.

در این بیماری پروتئین اطراف رشته های عصبی تخریب شده و عملکرد سلول عصبی دچار مشکل می شود. بنابراین سلول عصبی گرفتار نمی تواند تحریکات عصبی طبیعی را منتقل کند.

این بیماری در بزرگسالان جوان در هر جنس دیده می شود ولی در بین خانم شایع تر است.

یک سوم مبتلایان به بیماری اسکلروز متعدد دارای بیماری خفیف و غیر پیشرونده هستند. در یک سوم دیگر بیماری سیر پیش رونده ای دارد و در یک سوم باقی مانده پیشرفت سریع است.

● علت بیماری اسکلروز متعدد:

علت اصلی این بیماری ناشناخته است. تحقیقات مبنی بر این است که این بیماری ناشی از یک اختلال خود ایمنی یعنی ساخته شدن پروتئین بر علیه سلولهای خود بدن بوده عوامل ژنتیکی نیز در آن دخالت دارند.

● علایم بیماری اسکلروز متعدد:

علایم و نشانه ها بر حسب اینکه کدام قسمت از مغز یا طناب نخاعی درگیر شده باشند متفاوت است.

● شایع ترین علایم زودرس ام اس شامل موارد زیر هستند:

اختلال چشمی مبهم مثل تاری دید، دوبینی، درد هنگام حرکت چشم ، ضعف عضلات، احساس سنگینی، لرزش، احساس گرفتگی یا گزگز کردن،احساس برق گرفتگی هنگام خم شدن رو به جلو یا عقب. در مراحل دیررس علایمی مثل مشکلات در حرف زدن، اختلال در راه رفتن و حفظ تعادل، بی اختیاری مدفوع یا ادرار، تغییرات رفتار و ناتوانی جنسی در مردان و کوری ممکن است دیده شود.

● راههای تشخیص بیماری اسکلروز متعدد:

در بین بیماران بسیار متفاوت است. غالباً هنگامی توجه به این بیماری جلب می شود که بیمار در مرحله فعال بیماری حداقل دو علامت یا نشانه را بروز داده باشد.

پزشکان برای تشخیص بیماری، از علایم بیماری، معاینات بدنی، آزمایش مایع نخاع، سی تی اسکن و ام آرآی ممکن است استفاده کنند.

در بیماران مبتلا به اسکلروز متعدد، تصاویر ام آرآی اغلب شامل ضایعاتی در بیش از یک منطقه از سیستم اعصاب مرکزی می باشد.

● عواقب مورد انتظار:

در بیشتر موارد ام اس غیر قابل علاج است. تحقیقات مختلفی درباره علت و درمان بیماری ادامه دارد که امید درمان موثر و نهایتاً علاج بخش را می دهد.

رفتار ام اس در افراد مختلف است. در انواع خفیف ممکن است در کارهای روزمره به وجود نیاید در حالی که در انواع شدید بیشتر بیماران در بین این دو طیف قرار می گیرند و مراحل مختلفی از جمله بروز علایم، مرحله فروکش کردن و مرحله عود مجدد را تجربه می کنند. تعداد این مراحل بروز علایم ام اس در افراد مختلف متفاوت است.

● راه های درمان:

این بیماری درمان اختصاصی ندارد. حمایت های روحی، تشویق و اطمینان دادن به بیمار جهت کمک به جلوگیری از ناامیدی برای درمان ضروری است. `

داروهای موثر روی سیستم ایمنی مثل سیلکوفسفامید، همچنین کورتون ها موجب کاهش شدت تکرار از حملات ام اس شده، ممکن است ناتوانی های ناشی از آن را نیز کاهش دهد.

تلاش برای ادامه زندگی طبیعی و در عین حال اجتناب از خسته شدن ضروری است.

گرما، حتی دوش آب داغ می تواند به طور موقت علایم را تشدید کند.

ماساژ نواحی درگیر شده از جمع شدن عضلات و در نتیجه درد و ناراحتی جلوگیری می کند. ناراحتی روحی و استرس ممکن است علایم را بدتر کند. ممکن است با توجه به وضعیت بیمار نیاز به بستری شدن باشد. در مورد رژیم های تغذیه ای و مکمل های غذایی و درمان های غیر معمول با پزشک معالج مشورت کنید. یک برنامه منظم از تمرین های فیزیکی و ذهنی و همچنین استراحت ضروری است.

رژیم غذایی پرفیبر(شامل سبزیجات و میوه ها) برای پیشگیری از یبوست که گاهاً دیده می شود بسیار مفید است.