سرطان و رژیم غذایی

تا آنجا که ممکن است, تمامی سبزی ها, میوه ها, دانه ها و سایر اغذیه باید ارگانیک بوده و در خاکی سرشار رشد کرده باشند همچنین, تنها باید از آب خالص استفاده شود و در غذاهای مورد استفاده نیز از همین آب به کار برده شود

● گروه‌های غذایی توصیه شده

تا آنجا که ممکن است، تمامی سبزی‌ها، میوه‌ها، دانه‌ها و سایر اغذیه‌ باید ارگانیک بوده و در خاکی سرشار رشد کرده باشند. همچنین، تنها باید از آب خالص استفاده شود و در غذاهای مورد استفاده نیز از همین آب به کار برده شود. آب را باید بر حسب تشنگی نوشید ولی ارزش درمانی استفاده از آب میوه، چای و سوپ، بیشتر است.

▪ جوانه‌ها:

دسترسی زیستی مواد مغذی موجود در جوانه مهم‌تر از دورنمای مواد مغذی موجود در آنها است. جریان جوانه‌زدن سبب می‌شود چربی‌ها و پروتئین‌های جوانه به صورت کاملاً قابل هضم درآمده و گوارش ناقص که از مشخصات بیماری‌های دژنراتیو است را جبران می‌کنند. جوانه‌ها سبب آغاز جریان چی در کبد دچار رکود می‌شود و همچنین سرشار از نیترویلوزیدها nitiloside هستند. این مواد در بدن به مواد شیمیایی (بنزالدئید) تبدیل می‌شوند که به صورت گزینشی فقط یاخته‌های سرطانی را از بین می‌برند.

نمونه‌‌ی جوانه‌هایی که می‌توان استفاده کرد عبارتند از مونگ، آلفالفا، آدوکی و سایر جوانه‌های لوبیا، تمامی جوانه‌های دانه‌ها، کلم و بلسکی clover، سبز‌ه‌ی تازه گندم سیاه و سبزه‌ی آفتابگردان نیز سودمند است و می‌توان بعضی از آنها را به صورت آماده تهیه نمود و یا در خانه تهیه کرد. بهتر است گاربانزو garbanzo و سایر جوانه‌های بزرگ پخته شود و تمامی جوانه‌ها را برای افراد دارای شناسه‌های سردی و کمبود شدید اندکی پخت.

▪ صیفی‌ها:

تمام صیفی‌ها به استثنای سویا را می‌توان مورد استفاده قرار داد ولی به علت بالا بودن مقدار پروتئین و آسان هضم نشدن، باید مقدارکمی از این گیاهان را مصرف کرد. مونگ و لوبیای آدوکی (و جوانه‌های آنها) آسان‌تر هضم می‌شوند و می‌توان به طور منظم از آنها استفاده کرد. به استثنای جوانه، مصرف سویا در سرطان توصیه نمی‌شود زیرا میزان پروتئین‌ آن بسیار زیاد است و دارای خواص فراهم آوردن شرایط رشد است.

جلبک‌ها از داروهای با ارزش درمان سرطان در فرهنگهای مختلف شرق و غرب می‌باشند و پژوهشگران در حال حاضر به اعتبار این سنت‌ها پی برده‌اند. چینی‌ها از کلپ و جلبک‌های دریایی برای نرم کردن و کاهش توده‌های سفت شده‌ی بدن استفاده می‌کرده‌اند. این گیاهان دارای انواع مواد معدنی از جمله مواد معدنی کمیاب هستند که غالباً در افراد دچار بیماری دژنراتیو کمبود این مواد دیده می‌شود. بدون مواد معدنی، ویتامین و آنزیم در بدن به هیچ‌دردی نمی‌خورند.

گیاهان دریایی منبع غلیظ شده‌ی ید به شمار می‌روند که قبلاً به عنوان یکی از داروهای گرسون برای تسریع فعالیت تیروئید و اکسیداسیون یاخته‌ها مورد بحث قرار گرفتند. اما میزان سدیم گیاهان دریایی هم بالا است و باید به طور منظم ولی به مقدار اندک مورد استفاده واقع شوند. در صورتی که از کلپ استفاده شود، مقدار خوراک آن سه گرم و به شکل قرص یا کپسول و یا یک قاشق چای خوری سر پُر گرانول در روز است. مصرف گیاهان دریایی در موارد ضعف چی‌ طحال لوزالمعده یا نقصان آتش گوارشی ممنوع است (شناسه‌های مدفوع شل یا آبکی).

در درمان سرطان، مطمئن‌تر آن است که تمام املاح از گیاهان دریایی و سایر اغذیه تأمین شود. به غذا نمک زده نشود و بهتراست از مصرف فرآورده‌های پر نمک مانند میزو و سس سویا پرهیز گردد. این دستور در مورد سایر بیماری‌های وخیم که به جیره‌های بازسازی نیاز دارند نیز صادق است مگر آنکه دستور دیگری گفته شده باشد.

سبزه گندم و جو به صورت غلیظ شده در بیماری‌های دژنراتیو دارای ارزش سم‌زدایی استثنایی است. در سرطان، زمانی که هر یک از این دو فرآورده مورد استفاده قرار می‌گیرد، بحران‌های شفا کاهش می‌یابد و سم‌زدایی راحت‌تر انجام می‌شود. وجود کلروفیل در سبزه‌ سبب رسیدن اکسیژن به بافتها شده و فلور سالم را در روده برقرار می‌سازد. این فرآورده‌ها از نظر آنزیم آنتی‌اکسیدان SOD (سوپراکسیددیسموتاز) نیز غنی‌ هستند. این آنزیم یکی از بهترین وسایل دفاعی علیه آسیب‌‌زایی رادیکال آزاد در بیماری‌های دژنراتیو است. این سبزه‌ها خنک کننده بوده و پاکسازی می‌کنند، بنابرابن باید در آن عده که دارای مدفوع شل یا شناسه‌های سردی یا کمبود عمومی هستند با احتیاط مصرف شود. سبزه‌ی غلات به ویژه برای موارد رشد بیش از حد کاندیدا خوب است و نیز در افرادی که دارای شناسه‌های گرمی می‌باشند مانند چهر‌ه‌ی سرخ، نبض تند، زبان قرمز، انزجار از گرما، تب و موارد دژنرسانس آماسی مانند آرتریت مفید است.

پودر شیره‌ی سبزه‌ی گندم یا جو،آمیخته با آب یا آب سبزی را می‌توان به جای آب میوه‌ی تازه مورد استفاده قرار داد (افرادی که دچار رشد بیش از حد کاندیدا هستند باید از پودر استفاده کنند).

▪ مقدار خوراک و تجویز:

کار را با روزانه یک اونس (یا یک قاشق چای خوری سرپر پودر شیره) شیره شروع کنید و به تدریج این مقدار را به ۱ یا ۲ اونس شیره (یا یک یا ۲ قاشق چای خوری سر پُر پودر شیره) سه بار در روز یک ساعت پیش ازغذا یا سه ساعت بعد از غذا بیفزائید. به آرامی مزه مزه کرده و لقمه را با بزاق بیامیزید.

بعضی ریز جلبلک‌ها برای سرطان و روشهای درمان ایمنی دارای دورنمای تغذیه‌یی بسیار مناسب می‌باشند. اسپیرولینا، کلرلا، و آبی - سبز وحشی (Aphanizomenon flosaquae) با مقادیر استثنایی بتاکاروتن (پرو ویتامین A) و کلروفیل از یاخته محافظت می‌کنند. دونالیلا dunaliella برترین منبع شناخته شده‌ی بتا کاروتن است. کلرلا، جلبکی که مصرف آن باید در افراد دچار کمبود شدید تاکید شود، سبب تحریک ایمنی از طریق «فاکتور رشد کلرلا» در درمان تمامی بیماری‌های دژنراتیو می‌گردد. اسپیرولینا سرشار از فیکوسیانین Phycocyanin است. این ماده رنگیزه‌یی باخواص ضد سرطان است. همچنین اسپیرولینا برترین منبع گیاهی اسید گامالینولنیک است.

این ماده، اسید چربی است که سبب تقویت ایمنی شده و از تقسیم بیش از حد یاخته ممانعت می‌کند. آبی، سبز وحشی اندکی تلخ است حال آنکه دونالیلا بسیار تلخ است، این تلخی سبب می‌شود تا این گیاهان برای خشک کردن رطوبت بافتهایی که درآنها ویروس، باکتری و قارچ رشد کرده است مناسب باشند. هریک از این دوریز جلبک تلخ همراه کلرلا یا اسپیرولینا غالباً به خوبی مؤثر می‌باشند.

سبزی‌ها به طور کلی در درمان سرطان سودمند می‌باشند. میزان چربی و پروتئین سبزی‌ها پایین است ولی میزان مواد معدنی، ویتامین و سایر مواد مغذی حیاتی در آنها بالا است. شاید بیشترین سبزی که در درمان سرطان به کار می‌رود هویج باشد. هویجی که دارای کیفیت خوب باشد از نظر آنتی‌اکسیدان بتاکاروتن بسیار غنی است و دارای اسانسی است که انگل ها و باکتری‌های ناسالم روده‌ را از بین می‌برد و طبق نظر چینی‌ها دارای خاصیت کاهش از انباشت ها (مانند تومور) است. نام یکی از بیماران که به علت سرطان از وی قطع امید کرده بودند به عنوان نخستین کسی که با آب هویج درمان شده است در تاریخ ثبت شده است. درمان این خانم ‌در زمانی اتفاق افتاده است که هنوز آب میوه‌گیری وارد بازار نشده بود و تمامی آب میوه‌ها و «حداقل یک لیتر در روز» آب میوه با رنده کردن هویج و ریختن آن در پارچه و فشردن آن تهیه می‌شد.

هویج آب میوه‌ی بنیادی خوبی است و غالباً همراه مقدار کمتری از سبزی‌های دیگر مانند جعفری، کرفس، چغندر، کلم، فلفل دلمه، کلم یقه‌دار Collard، چغندر و شلغم سبز، کاهو، جوانه، ترب، سیر و سایر سبزی‌ها آب گرفته می‌شود. تمامی شیره‌ها و آب میوه‌ها باید تازه و ظرف سه ساعت پس از آب گرفتن مصرف شوند زیرا در این مدت آنزیم‌های اکسیدکننده‌ی موجود در آنها به حداکثر است. آب میوه‌هایی که ۲ یا ۳ ساعت می‌مانند باید در ظرفی در بسته و در یخچال نگاهداری شوند و پیش از نوشیدن باید مدتی بیرون از یخچال بمانند تا درجه حرارت محیط به خود بگیرند.

شایان توجه آنکه آب هویج و سایر میوه‌ها در صورتی که با آب میوه‌گیری‌ برقی که دارای سانتریفوژ است گرفته شود به حد کافی دارای آنزیم‌های اکسید کنند‌ه‌ی‌مؤثر نخواهد بود. بخشهای فلزی این دستگاه‌های با سرعت سریع که در بسیاری از آب میوه‌گیری‌های برقی دیده می‌شود هوا را به درون آب میوه می‌فرستد و نیز بار استاتیکی ایجاد می‌کند که از ارزش آب میوه می‌کاهد. وقتی از این آب میوه‌گیری‌های برقی به جای رنده و جداسازی با فشار استفاده شد، وضع بیماران گرسون بد شد. اما استفاده از آب میوه‌گیری‌های برقی که با استفاده از محور غیر فلزی غذا را آسیا می‌کنند قابل پذیرش است. ولی بهتر آن است که آب گرفتن میوه‌ها با دست و فشار دست انجام شود.

دکتر فرٌخ سیف بهزاد