علی (ع) در عرصه کار و خدمت

یکی از نکات مهم و قابل توجه زندگی امام علی (ع ) عشق و علاقه وافر آن حضرت به کار و تلاش و فعالیتهای سازنده است . این عشق و علاقه سبب شده بود تا ایشان از همان نوجوانی به کار و فعالیت بپردازد. …

یکی از نکات مهم و قابل توجه زندگی امام علی (ع ) عشق و علاقه وافر آن حضرت به کار و تلاش و فعالیتهای سازنده است . این عشق و علاقه سبب شده بود تا ایشان از همان نوجوانی به کار و فعالیت بپردازد. در دوران جوانی نیز علی (ع ) در چشم مردم مدینه کارگر پرتلاشی به شمار می آمد که در مزارع اطراف شهر همواره با شتر خویش به کار آبیاری می پرداخت .

در جریان جنگ احزاب علی (ع ) پیش از آنکه قهرمانی و شجاعت خویش را ظاهر سازد دوشادوش پیامبر(ص ) کلنگ می زد و با برداشتن خاکها خندق حفر می کرد و هرگاه مسلمین قصد ساختن مسجد داشتند مانند یک کارگر ساده برای برپایی دیوار مسجد سنگ حمل می کرد.

اصولا کار در نظر این جوان هاشمی چنان مقدس و باارزش بود که حتی از انجام آن برای یهودیان و غیرمسلمانان نیز ابایی نداشت و چه بسا نهالهای نخلستان یهودیان که با دستهای پرتوان علی (ع ) سیراب می شد.

با این وجود حاصل زحمات و دسترنج کار و فعالیت علی (ع ) وقف محرومان و تهیدستان بود و تنها بخش کوچکی از درآمدهای آن حضرت در زندگی شخصی اش مصرف می شد. چنانچه نقل است که امیرالمومنین (ع ) از دسترنج زحمات خویش هزار بنده را خرید و در راه خدا آزاد کرد.

امروز پس از گذشت نزدیک به هزار و چهارصد سال از آن ایام هنوز آثار ارزشمند تلاشهای صادقانه امیرالمومنین (ع ) در اطراف مدینه باقی است و یاد و خاطره چاههایی که توسط آن حضرت حفر شده و نخلستانهایی که با دستهای پینه بسته آن امام همام آباد گردیده در اذهان مردم منطقه زنده است .

درختان خرما

علی بن ابی طالب (ع ) از خانه بیرون آمده و طبق معمول به طرف صحرا و باغستان که با کارکردن در آنجاها آشنا بود می رفت ضمنا باری نیز همراه داشت شخصی پرسید : یا علی چه چیز همراه داری

علی (ع ) فرمود : درخت خرما ان شاالله آن مرد با تعجب گفت : درخت خرما

اما تعجب آن شخص وقتی زایل شد که بعد از مدتی او و دیگران دیدند که تمام هسته های خرمایی که آن روز علی (ع ) به همراه می برد تا بکارد و آرزو داشت که در آینده هر یک درخت خرمای تناوری شود به صورت یک نخلستان درآمد و تمام آن هسته ها سبز و تبدیل به درخت شد.

در جست وجوی کار

روزی شرائط زندگی بر علی (ع ) به قدری تنگ شد که گرسنگی شدیدی آن حضرت را فراگرفت . لذا امام (ع ) از خانه بیرون آمد و در جست وجوی آن بود تا کاری پیدا کند و به کارگری مشغول شود و با مزد آن گرسنگی خود را رفع نماید اما در اطراف مدینه کاری پیدا نکرد و تصمیم گرفت به حوالی مدینه (مزرعه ای در فاصله یک فرسخ و نیم مدینه ) برود تا شاید در آنجا کاری پیدا شود.

پس از آنکه حضرت به آن منطقه رسید زنی را مشاهده نمود که مقداری خاک الک کرده و آنها را در یک گوشه ای جمع کرده است . امام با خود گفت شاید این زن منتظر کارگر باشد تا آب بیاورد و آن خاکها را برای ساختن ساختمان گل نماید. ایشان جلو رفت و پس از سئوال از آن زن دریافت که او منتظر کارگر است .

حضرت با آن زن قرار گذاشتند که از چاه برای وی آب بکشد و در مقابل هر دلو آب یک عدد خرما بگیرد . امام ۱۶ دلو آب کشید و آن آبها را آورد و برروی خاکها ریخت . وقتی که کار آب کشیدن به پایان رسید دستهای حضرت تاول زده بود . آن زن در مقابل این کار ۱۶ عدد خرما به امام داد. ایشان آن خرماها را برداشته و به مدینه آورد و سپس به سراغ دوست صمیمی اش پیامبر اکرم (ص ) رفت و جریان به دست آوردن خرماها را برای آن حضرت بیان کرد. آنگاه هر دو نشستند و آن خرماها را خوردند و گرسنگی آن روزشان برطرف شد.

(منبع : داستان هایی از دوران جوانی امام علی علیه السلام انتشارات سروش )

در جریان جنگ احزاب علی (ع ) پیش از آنکه قهرمانی و شجاعت خویش را ظاهر سازد دوشادوش پیامبر(ص ) کلنگ می زد و با برداشتن خاکها خندق حفر می کرد و هر گاه مسلمین قصد ساختن مسجد داشتند مانند یک کارگر ساده برای برپایی دیوار مسجد سنگ حمل می کرد

حاصل زحمات و دسترنج کار و فعالیت علی (ع ) وقف محرومان و تهی دستان بود و تنها بخش کوچکی از درآمدهای آن حضرت در زندگی شخصی اش مصرف می شد چنان که نقل است که امیرالمومنین (ع )از دسترنج زحمات خویش هزار بنده را خرید و در راه خدا آزاد کرد .