بیماری گال یا جرب

● شرح بیماری گال
گال یک بیماری مسری پوستی است که عامل آن انگل کوچکی است از شاخه بند پایان بنام "سارکوپت اسکابیه". سارکوپت اسکابیه ماده که با چشم معمولی دیده نمی شود ، تونل هائی …

شرح بیماری گال

گال یک بیماری مسری پوستی است که عامل آن انگل کوچکی است از شاخه بند پایان بنام "سارکوپت اسکابیه". سارکوپت اسکابیه ماده که با چشم معمولی دیده نمی شود ، تونل هائی داخل پوست ایجاد می کند و داخل این تونل ها تخمگذاری می نماید،پس از چند روز ، نوزاد از داخل تخم بیرون می آید و پس از طی مراحلی به سارکوپت بالغ تبدیل می شود.این بیماری در اثر تماس نزدیک با فرد آلوده و استفاده از لباس ،رختخواب و حوله حمام مشترک نیز می تواند باعث انتقال بیماری گردد.

علائم بیماری

پیدایش دانه های کوچک سرخ رنگ در نقاطی مانند لای انگشتان، اندام تناسلی و بیضه ها ، شکم ، زیر بغل،کشاله ران و در آلودگی های شدید بازوها و پشت و در بچه های کوچک ساق پا . کف پا، همراه با خارش بسیار شدید علائم اولیه بیماری گال است .خارش در زمانهایی که بدن گرم می شود مثل شب ها هنگام استراحت در رختخواب بیشتر می شود.گاهی در اثر خاراندن محل آلوده زخم های چرکی نیز ممکن است ایجاد شود. بیماری به سرعت در بین تمام افرادی که بصورت گروهی با هم زندگی می کنند مانند افراد خانواده ،زندانیان ، سربازان و بیماران آسایشگاههای روانی انتقال پیدا می کند .

دوره ی کمون بیماری

دوره کمون این بیماری ۱۴-۱۲ روز پس از تماس با منبع آلوده می باشد.

تشخیص بیماری

از روی علائم پوستی و سابقه بیماری و انتقال سریع آلودگی دربین افرادی که با یکدیگر تماس نزدیک دارند می توان به بیماری گال مشکوک شد لیکن تشخیص نهائی بیماری در آزمایشگاه با نمونه برداری از پوست و مشاهده انگل در زیر میکروسکوپ میسر است.

شیوع بیماری در اجتماع

بیماری گال در زمانهایی که سطح بهداشتی فردی و اجتماعی پائین باشد در بین همه افراد و در تمام سنین دیده می شود.

خانواده های که دارای سطح بهداشتی پائین هستند و افرادی که به صورت گروهی زندگی می کنند در معرض خطر آلودگی بیشتر می باشند.

بیماری گال همیشه با فقر اقتصادی و بهداشتی همراه بوده است .ولی گاهی در بین افرادی که بهداشت شخصی را به خوبی رعایت می کنند دیده می شود.

پیشگیری

۱) به محض پیدایش علائم بیماری در شخص یا اشخاص باید اینگونه افراد به پزشک مراجعه و تا رفع علائم بیماری با کسانیکه در تماس نزدیک بوده اند فاصله بگیرند. رختخواب و اتاق این افراد کاملا باید جدا از افراد سالم باشد .

۲) لباس ، ملحفه تمام البسه ای که با بدن بیمار تماس داشته است باید جوشانده شود و یا حداقل یک ساعت در محلول های ضد عفونی کننده باقی بماند.

۳) چنانچه مکانهای عمومی مثل سالن آسایشگاه و اتاق بیماران بیمارستان آلوده شود بایستی با دود گوگرد یا ... مکان مربوطه ضد عفونی شود.

درمان داروهای مختلفی مثل شامپو و محلولهای ضد گال وجود دارد که طبق دستور مصرف آن موجب بهبودی بیماری گال می شود و بهتر است به فاصله چهار روز درمان تکرار گردد.

درمان در خانواده بایستی بصورت دسته جمعی و همزمان در تمام افراد صورت گرفته و توام با انجام دستورات بهداشتی باشد. البته بعد از یک دوره درمان ممکن است خارش ادامه داشته باشد ولی چرخ انتقال قطع میشود.

http://zistpayam.blogfa.com/post-۱۱۱۱.aspx