گروه ۴ به جای گروه ۷

در ماه سپتامبر سال ,۱۹۸۵ وزرای اقتصاد و رؤسای بانك مركزی كشورهای آمریكا, ژاپن, آلمان, فرانسه و انگلیس در هتل پلازا نیویورك گرد هم آمدند و تصمیم گرفتند عدم توازن تجارت آمریكا را كاهش بدهند كه این كار تنها با كاهش ارزش دلار ممكن می شد
آنها همچنین قول دادند, كسری های موجود در اقتصاد آمریكا و نرخ مالیاتها در آلمان را كاهش داده و دلار را در بازارهای ارز دنیا به فروش برسانند

در پی توافق پلازا، ارزش دلار ناگهان ۳۰ درصد كاهش یافت كه این نشان دهنده موفقیت دیپلماسی اقتصاد كلان بود.سال بعد از این توافق، ۵ كشور حاضر در پلازا، دو كشور كانادا و ایتالیا را به جمع خود راه دادند و این گونه گروه ۷ و یا (G7) شكل گرفت.اما امروزه گروه ۷ با گذشته تفاوت های عمده ای دارد. در ماه سپتامبر سال ،۲۰۰۳ اعضای این گروه در دوبی تشكیل جلسه دادند آن هم در شرایطی كه قوی شدن ارزش دلار به صنعت آمریكا لطمه وارد می كرد.همچنین در آن زمان، دولت چین ارزش هر یوآن را معادل ۲۸/۸ دلار تعیین كرده بود و كشور ژاپن نیز با صرف ۷۶ میلیارد دلار موفق شده بود تا در آن سال، ارزش هر دلار را در حدود ۱۱۵ ین حفظ بكند. به همین دلیل گروه ۷ بیانیه ای صادر كرد و در آن از ژاپن و چین خواست تا واحد پول خود را شناور سازند. اما یك سال بعد هنگامی كه گروه ۷ در واشنگتن تشكیل جلسه داد، اوضاع نسبت به گذشته چندان تغییر نكرده بود. با آن كه ارزش ین در برابر دلار تا حدودی متعادل تر شد، اما پایین بودن ارزش یوآن كماكان آمریكا را آزار می دهد و كسری تجارت این كشور را به۶۰ میلیارد دلار افزایش داده است. در حقیقت گروه ۷ مانند گروه ،۱۰ گروه ،۲۰ گروه ۲۴ و گروه ،۷۷ تشكلی است كه با هدف هماهنگی سیاست های اقتصادی كشورها شروع به كار كرد.البته علت اصلی تشكیل این گروه ها، نشان دادن واكنش به یك بحران و یا اتفاق پیش بینی نشده در یك مقطع زمانی خاص بود. با آن كه این بحران ها خاتمه می یابند اما گروه ها بدون تغییر باقی می مانند. به همین دلیل نتیجه آن می شود كه چندین تشكل در جهان برای بقا با یكدیگر مقابله می كنند.به هر حال این گونه احساس می شود كه در تمام این گروه ها باید اصلاحات صورت پذیرد.البته در این میان وضعیت گروه ۷ نسبت به سایر گروه ها بهتر است. پس از این كه در گردهمایی اعضای این گروه توافقی حاصل شود اعضای آن می كوشند با استفاده از نفوذ خود در صندوق بین المللی پول و بانك جهانی اهداف خود را پیش ببرند.در آخرین گردهمایی گروه ۷ در واشنگتن، آمریكا و انگلیس از صندوق بین المللی پول و بانك جهانی خواستند تا پرداخت وام به كشورهای فقیر را متوقف كند. با آن كه به ظاهر با درخواست این دو كشور مخالفت شد اما بعید است كه در درازمدت این دو سازمان بتوانند در برابر خواسته لندن و واشنگتن مقاومت كنند.در یك كلام، تصمیمات صندوق و بانك جهانی بدون حمایت گروه ،۷ ضمانت اجرایی نخواهد داشت.

گروه ۴

بیش از یك دهه است كه واحد پول چین وابستگی شدیدی به دلار پیدا كرده است. با آنكه مقامات بانك مركزی این كشور تمایل خود را برای انعطاف یوآن اعلام كرده اند، یكی از مقامات بانك مركزی چین می گوید: كشور ما تاریخ ۸ هزار ساله دارد كه یك دهه برای ایجاد تغییرات مدت زمان كوتاهی است.با آن كه تنها۱۰ درصد تجارت آمریكا تحت تأثیر ارزش یوآن است اما مادامی كه چین حاضر به تقویت واحد پول خود نشود، سایر كشورهای آسیایی كه با چین روابط تجاری دارند حاضر به تقویت واحد پول خود نخواهند شد.این ماه، گروه ۷ از مقامات چینی دعوت به عمل آورد تا در گردهمایی آنان شركت كند. اما عرضه یك وعده ناهار و یا شام برای چینی ها كافی نیست. آنها تضمین قوی می خواهند. در حقیقت در شرایط كنونی، تشكیل یك گروه جدید ضروری به نظر می رسد گروهی كه در آن آمریكا، اتحادیه اروپا، ژاپن و چین حضور داشته باشند و در قالب گروه ۴ تصمیم گیری نمایند.

به اعتقاد كارشناسان اقتصادی، مشاركت چین در بالاترین شوراهای تصمیم گیری اقتصاد كلان ضروری است.در واقع بدون چین، گروه ۷ به توفیقی دست نخواهد یافت. البته تشكیل گروه ۴ نیز تمام مشكلات را حل نخواهد كرد.اگر به عقب بازگردیم متوجه خواهیم شد كه توافق پلازا به دلیل این كه منافع تمام كشورهای حاضر در این تصمیم گیری تأمین می شد، به بار نشست.اما مادامی كه پایین نگاه داشتن ارزش یوان باعث افزایش تورم در اقتصاد چین نشود، دولتمردان این كشور حاضر به شناور كردن آن نخواهند شد.