پرده ای دیگر از فتنه

بی اعتبار کردن نظام اسلامی از حیث اخلاقی به طمع رسیدن به قدرت آنهم با زد و بند و دریافت کمک مالی, سیاسی و تبلیغاتی همه جانبه از دشمنان نشاندار جمهوری اسلامی ایران را باید بزرگ ترین هدف فتنه گران بعد از انتخابات اخیر به حساب آورد و از همین رهگذر جریان فتنه بنای عملیات روانی خود پس از انتخابات را بر دروغ سازی اخلاقی علیه نظام طراحی و استوار نموده است

بی اعتبار کردن نظام اسلامی از حیث اخلاقی به طمع رسیدن به قدرت آنهم با زد و بند و دریافت کمک مالی، سیاسی و تبلیغاتی همه جانبه از دشمنان نشاندار جمهوری اسلامی ایران را باید بزرگ ترین هدف فتنه گران بعد از انتخابات اخیر به حساب آورد و از همین رهگذر جریان فتنه بنای عملیات روانی خود پس از انتخابات را بر دروغ سازی اخلاقی علیه نظام طراحی و استوار نموده است.

جریان فتنه علاوه بر پیش کشیدن بحث واهی تقلب در انتخابات که هیچ گاه برای این ادعای بزرگ قرائن و نشانه ای در چنته نداشتند- چه برسد به دلیل و بینه- در جریان حوادث و وقایع پس از انتخابات سعی و تلاش زیادی کرده اند تا ادعاهای دیگری همچون شکنجه! و یا تجاوز! به برخی از آشوبگران و بازداشت شدگان و حتی کشتار مردم در خیابان ها را بر افکارعمومی تحمیل نمایند.

این تحرکات مصداق چک های بلامحلی بوده و هست که یکی پس از دیگری و بدون هیچ پشتوانه ای صادر می گردد و سرانجام رسوایی بزرگی را به همراه خواهد داشت.

این جریان مرموز در وقایع پس از انتخابات با شعله ور شدن دروغ و تحریف در فضای فتنه ای که طراحی و به راه انداخته بودند «ایجاد تردید و شک و شبهه در اذهان عمومی» را نشانه رفتند تا از این طریق ماهی مقصود - بخوانید دیکته شده- خود را که اعتبارزدایی از چهره اخلاقی نظام بود صید نمایند.

یک روز تمام جریان رسانه ای خود را به میدان آوردند که «س.پ» فرزند شهید است و از قضا ۴ دایی او نیز به شهادت رسیده اند! و گفته و نوشتند که او بر اثر تجاوز و شکنجه و سوختگی بدنش با اسید به قتل رسیده است! به دنبال آن مراسم ختمی برپا کردند و با تحریر انواع و اقسام گزارش و یادداشت و خبر و با مرثیه خوانی و متهم کردن نظام تلاش کردند تا به هدف خود نزدیک شوند و برخی از فتنه انگیزان- از جمله میرحسین موسوی- نیز در مراسم ختم او شرکت کردند! اما در نهایت لایه های پنهان این سناریوی ساختگی و مجعول برملا گشت و آنچه از پرده برون افتاد حکایت از آن داشت که «س.پ» نه فرزند شهید است، نه ۴ دایی او به شهادت رسیده اند، نه مورد تجاوز و شکنجه قرار گرفته است و نه در بدن او سوختگی وجود دارد و نه مخفیانه دفن شده است بلکه او زنده است و از خانه فرار کرده بود و بعد از مشاهده سناریوی فتنه انگیزان که او را «مقتول» قلمداد کرده بودند، از بیم آن که همان عوامل فتنه برای اثبات ادعای خود او را به قتل برسانند، به مراجع رسمی مراجعه کرده بود.

روز دیگر از شکنجه و آزار و اذیت فردی به نام «ت.م» سخن به میان آوردند که این بار هم به گفته یکی از مقامات عالی رتبه قضایی مشخص شد که این ادعا کذب و دروغ است و حتی یک درصد هم وجود خارجی ندارد.

داستان «الف، شین» هم از جنس همین ادعاها بود و در حالی که ادعای تجاوز به نامبرده را در بوق و کرنا کرده بودند و بر لوح فشرده ای که حاوی سخنان او بود به عنوان مستند این ادعا پافشاری می شد در فرجام کار چیزی جز موارد متعددی از تناقضات حاصل نشد و معلوم شد که اولاً نامبرده توسط هیچ نیرویی از نیروهای انتظامی یا امنیتی یا اطلاعاتی دستگیر نشده است و ثانیاً ساختگی بودن آن لوح فشرده محرز بوده است.

جالب اینجاست که در ادامه همین ادعاها که با پشتیبانی برخی روزنامه ها و سایت های خبری انجام می شد ادعایی درباره تجاوز به یک خانم مطرح شد که پس از تحقیقات قضایی مشخص گردید که قضیه تنها از این قرار بوده است که میان آن خانم و یکی از مأمورین نیروی انتظامی در کلانتری درگیری لفظی رخ داده و بعد یکباره ادعای واهی «تجاوز» با شدت و حدت قابل تأملی خبری و رسانه ای می شود!

از این دست نمونه ها که پس از انتخابات، جریان فتنه با بزرگ نمایی و تحریف و دروغ و در هماهنگی کامل رسانه های بیگانه با هدف اعتبارزدایی از چهره اخلاقی نظام و پنجه کشیدن به ارزش های اخلاقی تدارک دیده و به صحنه آورده بود، متعدد است و این نوشته محدودتر از آن است که فهرست بلندبالای این دروغپردازی ها را برشمارد بلکه آنچه مقصود اصلی این نوشتار است تدارک خط شایعات و انعکاس مطالب غیر واقعی و دروغ هایی است که جریان فتنه با انگیزه سیاسی در قالب دغدغه های به اصطلاح قضایی و در لباس حقوق شهروندی برای ضربه زدن به اعتبار اخلاقی نظام طراحی کرده بود. و اما جریان فتنه در روزها و هفته های اخیر این خط را از طریق «سیاسی کردن معضلات اجتماعی» دنبال می کند.

از همین روی ناهنجاری های اجتماعی که همیشه وجود داشته- و البته برای رفع آن تمام نهادهای مربوط باید بی وقفه همت بگمارند و از این جهت هرگونه کم کاری و غفلت نیز غیرقابل بخشش است- به ابزاری سیاسی برای جریان فتنه مبدل گشته است تا به شیوه ای غیراخلاقی و با انگیزه ضدیت با آموزه های اسلامی و انقلابی محیط جامعه را به شدت نا امن و بحرانی جلوه دهند.

شواهد و قرائن و اسناد موجود حکایت از آن دارد که این ماجرا نه یک «خطا» بلکه یک «خط» است که در ادامه فتنه پس از انتخابات طراحی و طرح ریزی شده است.

به عنوان نمونه- و تنها نمونه- می توان به حادثه قیامدشت اشاره کرد که بدواً خبری مبنی بر تجاوز به عنف مورد پوشش قرار گرفت و بعد از آن برخی از روزنامه ها و سایت ها بالفور و عجولانه با تشریح این حادثه دلخراش و مانور بر روی این نکته که این اتفاق در ۱۳ آبان روی داده است علی رغم ژست حقوق بشری و دغدغه های اخلاقی و انسانی، واقعیت و حقیقت را به حاشیه راندند تا تنها برنتیجه سیاسی و دلخواه خود- خدشه بر وجه اخلاقی نظام اسلامی- مانور و جولان بدهند و این در حالی است که بنابر اعلام یکی از مقامات ارشد ناجا خبر اعلام شده با واقعیت تفاوت دارد و اصلا این حادثه در ۱۰ آبان- و نه ۱۳ آبان- اتفاق افتاده است. دادگستری کل استان تهران نیز اخیراً در گزارشی درباره حادثه قیامدشت به مطالب غیرواقع و موذیانه ای که در این خصوص منتشر شده است تصریح دارد.

بدیهی است که اجرای صحیح قانون و برخورد قاطع با متجاوزان خواست و دغدغه ای انسانی است و در حوادث و ناهنجاری های اجتماعی نیز که به آرامش جامعه آسیب رسیده است باید با متجاوزان برخورد قاطع و قانونی صورت بگیرد. همچنان که اگر در حوادث پس از انتخابات تخلفاتی از سوی حتی ضابطین و مامورین انتظامی و امنیتی و یا قضایی صورت گرفته است باید بدون کوچکترین مسامحه ای برخورد شود و در همین راستا بازداشتگاه کهریزک به دستور رهبر معظم انقلاب تعطیل شد. اما این که «جریان فتنه» بخواهد به هر حادثه و ناهنجاری اجتماعی رنگ سیاسی بزند و سپس با دروغ و تحریف و بزرگ نمایی آن را پررنگ و برجسته کند اینجاست که مسئولان ذی ربط می بایست با طراحی و ساماندهی یک سیستم اطلاع رسانی به موقع و بهنگام درباره حوادث و اتفاقات و ناهنجاری های اجتماعی برای تنویر افکار عمومی، اطلاع رسانی کنند و دستگاه محترم قضایی نیز با کسانی که برای مقابله با نظام اسلامی و سلب آرامش مردم به دروغ پردازی و تحریف اخبار و رویدادها متوسل می شوند قاطعانه برخورد کند چرا که در واقع می توان دید اراده ای برای «سیاسی» کردن پدیده های اجتماعی وجود دارد تا با بزرگ نمایی آن ذهنیت اخلاقی جامعه دچار آسیب شود. مسئولان باید این تحرکات را نیز بخشی از فتنه اخیر به حساب آورند و از کنار آن ساده نگذرند.

حسام الدین برومند