علل ناخن جویدن کودکان و راهکارهای درمان آن

ناخن جویدن یکی از اختلالات عادتی است که اغلب در کودکان و گاهی بزرگسالان بروز می‌کند. این عمل بطور ناخوداگاه صورت می‌گیرد و افراد مبتلا به این اختلال هنگام جویدن ناخن متوجه …

ناخن جویدن یکی از اختلالات عادتی است که اغلب در کودکان و گاهی بزرگسالان بروز می‌کند. این عمل بطور ناخوداگاه صورت می‌گیرد و افراد مبتلا به این اختلال هنگام جویدن ناخن متوجه عمل خود نیستند. بعضی افراد مبتلا به جویدن ناخن و بعضی دیگر به جویدن اطراف ناخن می‌پردازند و عده‌ای هم نیز هر دو عمل را انجام می‌دهند.

زمان شروع

این اختلال احتمالا از ۴ یا ۵ سالگی شروع می‌شود ولی در سنین ۸ تا ۱۲ سالگی بیشتر دیده می‌شود. بر اساس نتایج تحقیقات، جویدن ناخن از ۵ سالگی به شدت شروع و در ۱۰تا۱۵ سالگی به شدت خود می‌رسد و اکثر مبتلایان به این اختلال را کودکان ۹تا۱۱ سالگی تشکیل می‌دهند.

علل ناخن جویدن

- فشار روحی و اضطراب: این عادت روشی برای تسکین ناراحتی‌ها و عصبانیت‌هایی است که از یک موقعیت اضطراب‌زا و فشارآور بوجود می‌آید زیرا دیده شده افرادی که ناخن خود را می‌جوند از افراد عادی مشوش‌تر هستند. این افراد در موقع صحبت کردن یا انتظار کشیدن با انگشتان خود و یا وسیله ای دیگر بازی می‌کنند یا پاهای خود را در حال نشسته پی‌درپی تکان می‌دهند.

- ترس: این عمل بیشتر در کودکانی که والدین‌شان ناآگاهانه و به بهانه‌های مختلف در آنها ایجاد ترس می‌کنند زیاد دیده می‌شود.

- تقلید: چنانچه یکی یا هر دو والدین کودکی؛ عادت به ناخن جویدن داشته باشند احتمال آنکه کودک آنها نیز به این عادت مبتلا شود بیشتر از کودکانی است که والدین آنها دچار این اختلال نیستند. زیرا در بعضی موارد، کودک ناخن جویدن را از والدین می‌آموزد، چون می‌بیند والدینش به هنگام ناراحتی این عمل را انجام می‌دهند و ازاین رو یاد می‌گیرد برای رفع ناراحتی خود به این عمل روی آورد.

- هیجان‌پذیری بیش از حد: عده‌ای ناخن جویدن را واکنشی برای تخلیه هیجانات و تمایلات ناخوداگاه فرد برای خود آزاری می‌دانند و معتقدند این عمل به خاطر احساس گناهی است که فرد بوجود آمده و منجر به خود تنبیهی و خودآزاری او می‌شود. احتمالا این عادت در افرادی که هیجان‌پذیرتر از دیگران هستند بیشتر دیده می‌شود.

راهکارهای درمانی

- چون ناخن جویدن ناخودآگاه وبر اثر فشار اضطراب درونی صورت می‌گیرد، لذا با رفع علل اضطراب زا با روش‌های خوشایند فرد را از عمل خودآگاه سازید.

- شیوه‌های سرزنش، تهدید، تنبیه و... نه تنها اثر درمانی ندارد، بلکه تاثیر منفی داشته و باعث تشدید این عمل می‌شود.

- مالیدن داروهای تلخ، بدمزه، فلفل، رنگ و.... برای ترک ناخن جویدن کودک مؤثر نیست بلکه با ایجاد احساس گناهکاری و اضطراب در فرد سبب می‌شود بیشتر به این عمل بپردازد.

- اوقات فراغت فرد مبتلا را با فعالیت‌های مورد علاقه کودکتان پُر کنید. این فعالیت‌ها می‌تواند در کم کردن و ترک این عادت مؤثر باشد.

- کودک را هر بار که موفقیتی بدست می‌آورد، تشویق کنید.