نگاهی به علل طرح اتهامات آمریكا علیه ایران

ایالات متحده پس از ربع قرن خصومت علیه جمهوری اسلامی ایران, امروز سیاست های سخت گیرانه تری را در قبال كشورمان اتخاذ كرده است این مواضع در قالب اتهام در چهار محور اصلی صورت می گیرد حمایت از تروریسم, تلاش برای دستیابی به سلاح های هسته ای, مخالفت با روند صلح خاورمیانه, و حقوق بشر

طرح این اتهامات بی اساس در حالی است كه ایران و اغلب كشورهای جهان تعریف و شاخص بندی های آمریكا را در قبال مسائل فوق به رسمیت نمی شناسند و همواره با استناد به ادله كافی و اثبات دوگانگی سیاست های واشنگتن در قبال محورهای چهارگانه مطروحه، عملكرد آمریكا را محكوم می كنند. نوشتار زیر تحلیلی است بر ریشه های عوامل طرح اتهامات چهارگانه آمریكا علیه ایران و مواضع متناقض دوگانه بوش در خصوص آن.

حمایت از تروریسم

تحولات رخ داده پس از حوادث ۱۱ سپتامبر حاكی از دور جدیدی از حمله آمریكا به كشورهای منطقه خاورمیانه كه این بار نه به صورت غیرمستقیم كه به صورت اقدام نظامی آشكار علیه كشورها با بهانه مبارزه با تروریسم است. ایالات متحده كه به دنبال توجیه حضور خود در كشورهاست تلاش می كند تا در پوشش «مبارزه با تروریسم» به اهداف خود جامه عمل بپوشاند. در همین راستا، آمریكا پس از حوادث ۱۱ سپتامبر با قرار دادن برخی كشورها از جمله ایران در مثلث محور شرارت، این كشورها را به حمایت از تروریسم متهم كرد. در این میان، البته نباید از نقش صهیونیست ها و به ویژه گروه های فشار آنها در آمریكا در مطرح شدن این اتهام علیه كشورمان غافل شد.رسانه های وابسته به صهیونیست ها در همه اقدامات تروریستی گذشته بلافاصله انگشت اتهام را به سوی ایران،نشانه گرفته اند و جالب این كه این سیاست به طور مداوم در همه موارد موجود تكرار شده و به نوبه خود موج خبری اولیه را به دنبال داشته است.یكی از مقامات اطلاعاتی رژیم صهیونیستی گفت: «ما باید خطر حمایت از تروریسم بین المللی را در دنیا مطرح كنیم. ما باید خرابكاری ها و آدم ربایی ها را به ایران نسبت دهیم و از طریق وسایل ارتباط جمعی كه در دنیا در اختیار داریم مرتباً تكرار كنیم كه هیچ كشوری در دنیا به اندازه ایران خطرناك نیست.» (۱)

جیمز آدامز و آنتونی كوردزمن در كتاب خود با عنوان جاسوسان نوین چنین نوشته اند: «امروز چشم ها به تهران دوخته شده است و تهران را باعث همه چیز می دانند؛ از جنگ داخلی الجزایر گرفته تا بمب گذاری در مركز تجارت جهانی آمریكا. شاید متهم كردن ایران راه حل ساده ای باشد ولی هیچ مدرك و دلیلی برای حمایت از این تفكر و نظریه ترفند جهانی تروریستی به سركردگی ایران وجود ندارد.» (۲)

البته سخنان خانم فلورا لوییس نیز قابل تأمل است.وی گفت: برداشت حكومت ما از مفهوم تروریسم این است كه اگر كسی در برابر ادعاهای ما قد علم كند، تروریست بالفطره است و چنین فردی وقتی مورد حمله ما قرار می گیرد، باید به حقانیت این حمله به سان كیفری آسمانی اذعان كند! حمله ما به چنین فردی شامل قوانین مربوط به جنگ نمی شود، زیرا این كار ما نیست، بلكه جهاد مقدس صلیبی است!

این اتهامات در حالی است كه دیوان بین المللی لاهه، آمریكا را به تروریسم دولتی علیه كشور مستقل نیكاراگوئه در سال ۱۹۸۵ محكوم كرده است. حتی هیچیك از كشورهایی كه عضو ثابت فهرست های سیاه سالانه وزارت امور خارجه آمریكا درمورد تروریسم هستند، چنین سوءپیشینه ای ندارند.در همین راستا جان كولی در كتاب جنگ های نامقدس از همكاری وزارت امور خارجه و سازمان سیاسی آمریكا در دهه ۱۹۸۰ در آواره كردن ۲۵۰ هزار رزمنده مسلمان در سراسر جهان سخن می گوید. كولی در كتاب خود از تداوم روابط سیا با بن لادن تا سال های اخیر پرده برمی دارد.ایالات متحده همچنین از متهمان بزرگ تروریسم دولتی است. پروفسور جیمز بیل، در این باره می نویسد:حكومت آمریكا در دهه ،۱۹۸۰ از این كه عراق خاك ایران را مورد تجاوز قرار داده بود، پشتیبانی كرد. همچنین با حمله به تأسیسات دریایی و نفتی ایران در خلیج فارس، محاصره اقتصادی و سرنگون كردن هواپیمای مسافربری ایران دشمنی خود را با جمهوری اسلامی ایران نشان داد.جیمز بیل چنین نتیجه گیری می كند: این وارونه سازی حقیقت است كه تهران را پایتخت و پایگاه مركزی تروریسم در جهان امروزی بخوانیم و آن را برای همه حوادثی كه در دنیای اسلام رخ می دهد سرزنش كنیم.در این میان، موضوع فلسطین مصداق روشنی برای نشان دادن دوگانگی ایالات متحده در قبال تروریسم است. تداوم برخورد دوگانه آمریكا با این پدیده، آخرین توجیهات واشنگتن را حداقل در جهان اسلام برای مقابله با تروریسم،از بین می برد،اما به نظر می رسد كه آمریكایی ها حتی به قیمت متهم شدن به تروریسم حاضرند در كنار صهیونیست ها ایفای نقش كنند. بخش عمده اتهامات بوش علیه ایران در این زمینه قابل بررسی است. پس از حمله به برج های مركز تجارت جهانی در نیویورك، رسانه های آمریكا نقشه های مختلفی را برای اقدامات ضدتروریستی منتشر ساختند. این مؤلفه ها به طور كامل از فهرست های سیاسی وزارت امور خارجه آمریكا الگو گرفته بود. در این فهرست تنها نام كشورهایی به چشم می خورد كه با واشنگتن دارای اختلافات سیاسی هستند. بنابراین آمریكا همواره از هر بهانه ای برای وارد آوردن فشار بر دشمنان خود و یا اعمال نفوذ در این كشورها، سازمان های بین المللی و مراجع فرادولتی استفاده كرده است.در واقع، آمریكا با اتهام حمایت از تروریسم به ایران تلاش دارد تا خود از خشونت و تروریسم و جنایات سازمان یافته برای حفظ وضع موجود و مقابله با كشورهایی كه منافع درازمدت خود را در تضاد با آمریكا می دانند، بهره گیرد. بدین ترتیب، سیاست «مبارزه با تروریسم» ایالات متحده تنها توجیهی برای افزایش سلطه و هژمونی بر كشورهای ضعیف است.

پیگیری برنامه های هسته ای

ازجمله محورهای دیگر اتهامات ایالات متحده علیه جمهوری اسلامی ایران، پیگیری برنامه های هسته ای و تلاش برای دستیابی به سلاح های اتمی از سوی كشورمان است. ادعای بی اساس آمریكا علیه ایران در حالی مطرح می شود كه جمهوری اسلامی ایران كنوانسیون منع تكثیر سلاح های هسته ای را پذیرفته است و گزارش بازرسان این كنوانسیون درمورد غیرنظامی بودن فعالیت های هسته ای ایران طبق قوانین حكایت دارد. به علاوه طبق پیمان NPT ایران از حق دستیابی به فن آوری صلح آمیز هسته ای برخوردار است. این در حالی است كه آمریكا با اعمال فشار بر ایران از طریق آژانس بین المللی انرژی اتمی و تلاش برای تأثیرگذاری بر رفتار سه كشور اروپایی برای به بن بست كشاندن مذاكرات دائما ً درصدد نفی موقعیت و جایگاه ایران هستند.آمریكا و اسرائیل نه تنها برآنند كه مانع دستیابی ایران به فناوری غیرنظامی و مسالمت آمیز هسته ای شوند، بلكه فراتر از آن با مطرح كردن منع هرگونه آزمایش علمی هسته ای، با فعالیت های علمی و دانشگاهی نیز در این زمینه مخالفت می كنند.

---