اول، ژاپنی‌ها شروع کردند

استفاده از دوچرخه به‌عنوان یک وسیله حمل و نقل عمومی تقریبا از سال ۱۹۷۰ در دنیا آغاز شد. به نظر می‌رسد ژاپنی‌ها اولین کسانی بودند که از دوچرخه به عنوان یک وسیله نقلیه (و نه فقط …

استفاده از دوچرخه به‌عنوان یک وسیله حمل و نقل عمومی تقریبا از سال ۱۹۷۰ در دنیا آغاز شد. به نظر می‌رسد ژاپنی‌ها اولین کسانی بودند که از دوچرخه به عنوان یک وسیله نقلیه (و نه فقط تفریحی) استفاده کردند و هنوز چند سالی از آغاز طرح دوچرخه‌سواری در کشورشان نگذشته بود که از این طرح استقبال شد و حالا میلیون‌ها ژاپنی‌ برای سفرهای درون‌شهری خود و رفتن به مدرسه یا محل کار و زندگی‌شان از دوچرخه استفاده می‌کنند. سهم دوچرخه در حمل و نقل عمومی این کشور بیش از ۲۰ درصد است...

۱۰ سال پس از ژاپنی‌ها، چینی‌ها نیز اعلام کردند که در این کشور پرجمعیت، نزدیک به ۵۰۰ میلیون نفر برای رفت و آمدهای خود از دوچرخه استفاده می‌کنند. دوچرخه‌سواری در چین تا آنجا پیش رفت که در دسامبر سال ۲۰۰۳ اعلام شد دوچرخه به عنوان اولین و مهم‌ترین وسیله حمل و نقل در بندر شانگ‌های چین شناخته شده است.

بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ دوچرخه به‌عنوان یک وسیله حمل و نقل شهری مدرن برای طی مسافت‌های کوتاه محلی در اروپا نیز مورد استقبال قرار گرفت ولی اروپاییان بیشتر ترجیح می‌دادند تا اولین ایستگاه مترو یا اتوبوس را با دوچرخه طی کنند و مابقی مسیرشان را با وسایل دیگری طی کنند. اما مشکلات از همین جا و با دزدیده شدن دوچرخه‌های پارک‌شده در ایستگاه‌ها شروع شد و کم‌کم برخی کشورهای اروپایی (فرانسه، آلمان و هلند) اقدام به ثبت قانونی دوچرخه‌ها به نام صاحبانشان کردند؛ پارکینگ‌های مخصوص دوچرخه را در سراسر شهرها مخصوصا نزدیک ایستگاه‌های مترو و اتوبوس احداث نمودند و مانند رانندگان برای دوچرخه‌سواران هم قوانین خاصی وضع کردند. آنها با احداث پارکینگ مخصوص دوچرخه، موجبات استقبال عمومی از دوچرخه‌سواری درون‌شهری را فراهم نمودند.

در ژاپن هم پارکینگ‌های مخصوص دوچرخه‌ از سال ۱۹۷۳ تاسیس شد و در شهری مثل نیگاتا افتتاح خانه‌های دوچرخه و استفاده از پارکینگ‌های رایگان، مردم را هر چه بیشتر به استفاده از این وسیله دوستدار محیط‌زیست تشویق کرد.