صخره نوردی، احتمال بروز دردهای مفصلی را افزایش نمی‌دهد

مطالعاتی در آمریكا نشان داده است كه برخلاف تئوری‌هایی كه تاكنون مطرح شده، خطر استئوآرتریت (آرتروز) در صخره‌نوردان بیشتر از آنهایی نیست كه این ورزش را انجام نمی‌دهند.
در تحقیقی …

مطالعاتی در آمریكا نشان داده است كه برخلاف تئوری‌هایی كه تاكنون مطرح شده، خطر استئوآرتریت (آرتروز) در صخره‌نوردان بیشتر از آنهایی نیست كه این ورزش را انجام نمی‌دهند.

در تحقیقی كه محققان قبلا روی این ورزشكاران انجام داده بودند، به این نتیجه دست یافته بودند كه تغییرات استخوانی در دست‌ها و انگشتان صخره‌نوردان ایجاد می‌شود. آنها این تغییرات را به علت فشارهای طولانی مدت وارد بر دست‌های این ورزشكاران ذكر كرده و عنوان كرده بودند در این صخره‌نوردان كورتكس استخوان‌های دست ضخیم می‌شود و تغییرات مفصلی بروز می‌كند. محققان همچنین اظهار كرده بودند، طول مدت صخره‌نوردی و استیل این ورزشكاران برای انجام این ورزش می‌تواند در روند استئوآرتریت موثر باشد. اخیرا محققی از دانشگاه تنسی در آمریكا با استفاده از رادیوگرافی از دست‌ها، استئوآرتریت را درجه‌بندی كرده است.

این محقق رادیوگرافی ۲۷ صخره‌نورد را با ۳۵ نفر از افرادی كه این ورزش را انجام نمی‌دادند، مقایسه كرد و نتیجه گرفت صخره‌نوردی باعث افزایش خطر آرتروز نمی‌شود. در مقایسه‌ای كه بین این دو گروه انجام شده بود، هیچ تفاوتی بین ابتلا به استئوآرتریت در این ورزشكاران و افرادی كه این ورزش را انجام نمی‌دادند، وجود نداشت. با توجه به اینكه رابطه بین افزایش فشار و كار بر مفاصل و استئوآرتریت شناخته شده است، محققان علت عدم افزایش استئوآرتریت را در صخره‌نوردان به این صورت توجیه كردند كه فشار وارد بر مفاصل در صخره‌نوردی به آن حدی نیست كه بتواند باعث افزایش خطر استئوآرتریت در دست‌های این ورزشكاران شود. علل دیگری هم برای آن ذكر كردند.

مثلا گفتند شاید بروز استئو آرتریت در صخره‌نوردان به سن آنها بستگی داشته باشد. مثلا در افراد جوان‌تر با اینكه فشار بر مفاصل ممكن است بیش از حد باشد، استئوآرتریت كمتر از صخره‌نوردانی است كه سن بالاتری دارند. از طرف دیگر، شاید محققان این نكته را در نظر نگرفته باشند كه افرادی كه از ابتدا دست‌های ضعیفی دارند و در اثر چندین بار صخره‌نوردی دچار ناراحتی می‌شوند، بیشتر مستعد ابتلا به استئوآرتریت هستند. آنها خودشان به علت ناراحتی‌های ایجاد شده این ورزش را كنار می‌گذارند و شاید این نتیجه‌گیری با این فرض كمی زیر سوال رود.

صخره‌نوردان به طور كلی دارای انگشتانی عریض‌تر و بزرگتر هستند كه علت آن رسوب عوامل استخوانی بیشتر در سطح استخوان است كه به طور معمول در افراد عادی دیده نمی‌شود. همان‌طور كه می‌دانیم، به محتوای استخوانی انسان بعد از بلوغ اضافه نمی‌شود؛ اما در صخره‌نوردانی كه این ورزش را در دوره بزرگسالی شروع كرده بودند، این افزایش محتوا در سطح استخوان‌ها دیده شد. بنابراین صخره‌نوردی از جمله ورزش‌هایی است كه می‌تواند باعث افزایش قدرت استخوانی شود. فشاری كه بر بدن هنگام صخره‌نوردی وارد می‌شود به اندازه‌ای ‌است كه می‌تواند باعث ساخت و ساز استخوانی شود. همچنین می‌توان گفت برخلاف نظر سایر محققان، صخره‌نوردی باعث افزایش خطر استئوآرتریت زودرس نمی‌شود.‌

دكتر سحر میرپور