جنگ بی پایان

حرف های كارل هاینس رومنیگه نایب رییس باشگاه بایرن مونیخ بعد از پیروزی مقابل بوخوم طعنه آمیز نبود با اینكه می شد از حرف های او این گونه برداشت كرد

او در یك نتیجه گیری شسته و رفته اظهار كرد كه «از این به بعد رقیبان نباید دیگر ضعفی نشان دهند»، نیتش خیر بود و فقط به فكر هیجان بوندس لیگا بود اما در واقعیت وضعیت به این صورت است كه شالكه و اشتوتگارت اگر در چهار هفته باقیمانده یك دوجین گل هم بزنند و هرچه در چنته دارند را هم رو كنند، دیگر نمی توانند وارد این رقابت با بایرن شوند. مگر آنكه مونیخی ها یك جوری موفق شوند در چهار مسابقه باقیمانده كمتر از چهار امتیاز بگیرند و كلی هم گل بخورند اما باید واقع بین بود و در نظر داشت كه بایرنی ها به این راحتی ها نمی گذارند كسی این فرصت را از آنها بگیرد كه جشن خداحافظی از استادیوم المپیك را با نوزدهمین جشن قهرمانی شان تلفیق كنند.

این وضعیت بدون هیجان و كسالت آور درحالی پیش آمده كه تا همین شش هفته پیش شالكه در گلزن كرشن بایرن را یك بر صفر مغلوب كرد و با سه امتیاز از آنها پیش افتاد. رومنیگه با یادآوری به آن هفته می گوید: «وقتی كه ما در آن مسابقه به شالكه باختیم پیش خودم فكر كردم كه دیگر كارمان خیلی خیلی سخت شد.» اما حالا بایرن ۹ امتیاز جلو افتاده، انگار كه هر وقت یكی از این تیم ها قرار است جام قهرمانی را از چنگ بایرن درآورد، آنچنان تحت فشار قرار می گیرد و آنقدر دچار استرس می شود كه دست و پاچه اش را در نهایت گم می كند و خود را می بازد.

به این ترتیب بایرن یك جشن بزرگ را برنامه ریزی می كند و با خیال راحت امروز در بتزن برگ به مصاف كایزرسلاترن می رود. میشائل بالاك هافبك بایرن می گوید: «ما با آرامش كامل در این هفته های باقیمانده بازی می كنیم. ما فقط به چهار امتیاز نیاز داریم.» اما بعد از چند لحظه یادش می آید كه «سه امتیاز هم ممكن است كافی باشد.» اما مشكل فلیكس ماگات در همین جا است. او به شدت از این نگران است كه بازیكنانش در این هفته های باقیمانده آنقدر بی قید و آسوده خاطر شوند كه دیگر تا یك ماه دیگر نتوانند در فینال جام حذفی مقابل شالكه نیروی شان را بازیابند چون علی الخصوص برای شخص او كه هنوز هم شكست تلخ مقابل چلسی را از یاد نبرده، قهرمانی در هر دو جام اهمیت زیادی دارد. او خطرات این آسودگی خاطر را به خوبی می داند: «طبیعی است كه در لحظه یی كه دیگر فشاری وجود ندارد همه می خواهند نفس بكشند. اما مهم این است كه در چنین موقعیتی تیم انگیزه قوی اش را دوباره پیدا كند و من برای این همه كار خواهم كرد.» ماگات بعد از پیروزی مقابل بوخوم تا سه شنبه به بازیكنانش استراحت داد تا نفس بكشند اما در چهار روز گذشته با همان جدیت و سختگیری تمرینات سنگینش را از سر گرفت. شاید بازی با كایزرسلاترن هم كه به گفته بالاك بازیكن سابق این تیم «همیشه به بازیهای با بایرن خیلی حیثیتی نگاه می كنند و همه كار می كنند تا ما نبریم»، در زمان خوبی اتفاق می افتد.

«پنج هفته دیگر برمی گردیم!» وقتی كه شالكه هفته گذشته در برلین چهار _ یك باخت و بالاخره رؤیاهای قهرمانی اش را به خاك سپرد، طرفدارانش آوازخوانان و خیلی شاد استادیوم المپیك را ترك كردند. لازم نیست كه آدم همیشه هواداران فوتبال را درك كند. گاهی اوقات بعد از چنین باخت هایی مسیر اتوبوس تیم را مسدود می كنند و هر چه به زبانشان می رسد را نثار بازیكنان می كنند، بعضی وقت ها هم چنین شكست مرگباری را جشن می گیرند. واقعاً عجیب است. البته طرفداران شالكه به آینده فكر می كردند و عربده می كشیدند: «ما پنج هفته دیگر بر می گردیم!» چهار هفته دیگر شالكه دوباره در استادیوم المپیك برلین باید بازی كند. اما این بار در فینال جام حذفی مقابل بایرن مونیخ و ظاهراً هواداران با ناكامی دوباره شالكه در بوندس لیگا كنار آمده اند و فقط به جام حذفی می اندیشند.

اما برای خود باشگاه كه اقتصادی تر فكر می كند مهم این است كه مكان دوم در بوندس لیگا كه صعود حتمی شان به لیگ قهرمانان را تضمین می كند را از دست ندهند. و اینكه شالكه تا همین شش هفته اهداف بزرگتری داشت، ظاهراً به فراموشی سپرده شده، دیگر كسی به این فكر نمی كند كه شالكه می توانست بعد از ۴۷ سال برای اولین بار قهرمان شود. حالا این مهم است كه شالكه در رقابت با اشتوتگارت و هرتابرلین و حتی با لوركوزن و هامبورگ یك وقت كم نیاورد و ناگهان سر از جام یوفا درآورد.

اما ابه ساند مهاجم دانماركی این تیم با غرور می گوید: «ما هنوز دوم هستیم» و رالف رانگنیك سرمربی این تیم اعتقاد دارد كه بقیه تیم ها به رده شالكه در جدول «حسادت می كنند»! موقعی كه او در پاییز هدایت شالكه را برعهده گرفت، آنها تیم ماقبل آخر بوندس لیگا بودند و از این لحاظ حتی رده پنجم هم یك موفقیت محسوب می شود. اما بعد از چنین فصلی برای رانگنیك هر دستاوردی به جز قهرمانی در جام حذفی و صعود به لیگ قهرمانان ناكامی محسوب می شود: «من می خواهم به لیگ قهرمانان بروم!» شالكه در این هفته بوندس لیگا میزبان بایرلوركوزن است و به نظر می رسد رانگنیك برای رسیدن به این هدف حاضر است دست به هر كاری بزند. او با تیمش هفته گذشته در هلند اردو زد و برنامه عجیب و غریبی را به بازیكنانش داد. آنها با دوچرخه سر تمرینات می رفتند و با تیر و كمان هم تیراندازی كردند. رانگینك بعد از ناكامی های هفته های گذشته قصد داشت كمی تنوع ایجاد كند. او ادعا می كند كه اگر شالكه این چهار بازی را ببرند، آن وقت «بقیه هر كاری دلشان خواست بكنند.»

شش هفته پیش، موقعی كه شالكه درصدر بود هم احتمالاً همین فكر را می كردند.