راهکارهای رفع بحران اقتصادی

این مقاله بیان راهکارهایی برای رفع بحران اقتصادی است

بحران اقتصادی چیست؟

اقتصاد دانان بحران اقتصادی را « اضافه تولید » می نامند، یعنی تولید کالاهایی که به دلیل قیمت گزاف مشتری و خریداری در بازار ندارند.

چنانچه شاهد هستید و موج آن را در کل جهان احساس می کنید، بحران اقتصادی دامن گیر تمام کشورها شده و می شود.

این بحران ها ناشی از چیست؟

چرا اوج بحران ها در این دهه رخ داده است؟

امروزه وقتی به بازار مراجعه می کنید، متوجه می شوید که هر چند روز یا هفته قیمت اجناس نوسان پیدا می کند. اگر تا دیروز تخم مرخ کیلویی ۱۵۰۰ تومان بوده است، امروز کیلویی ۴۰۰۰ هزار تومان شده است.

بشکه های ماست پرچرب که چند روز پیش ۳۰۰۰ هزار تومان بود حالا قیمت آن نزدیک به ۵۰۰۰ هزار تومان می باشد.

بسته ی ۵۰۰ تای کاغذ A۴ که تا چند وقت پیش ۵۵۰۰ تومان بود، الان نزدیک به ۹۵۰۰ تومان است.

دستگاه کپی که ۱۲۰۰۰۰۰ تومان بوده است، الان ۲۳۰۰۰۰۰ تومان است.

شلواری که ۵۰۰۰ تومان قیمت داشت، الان۳۰۰۰۰ تومان است.

و ... .

بیایید به یکی از کالاها به دقت رسیدگی کنیم که چرا قیمت آن سرسام آور بالا رفت :

نان را در نظر بگیرید که روزی ۵ تومان قیمت داشت. ناگهان شد ۱۳ تومان بعد از مدتی شد ۲۵ تومان و بعد از مدتها قیمت آن به ۱۰۰ تومان و ۱۲۰ تومان رسید.

وقتی از نانوا علت را می پرسید، جواب گران شدن آرد است، از شرکت توزیع کننده ی آرد می پرسی، جواب گران شدن گندم است. از تولید کننده ی گندم می پرسی جواب را برای بار اول بارندگی کم و کمی محصول می داند.

اقتصاد دانان بر این عقیده اند که وقتی جنسی در بازار و عرصه ی تولید نایاب یا کم یاب شود، قیمت آن افزایش می یابد و اگر این جنس در بازار فراوان باشد، قیمت آن کاهش می یابد.

حال دلیل اول کاهش گندم، کم بارانی بود که سبب کمی محصول گندم و افزایش قیمت آن شد.

اما چرا برای بار دوم نان گران شد؟

وقتی از کشاورز دلیل را می پرسید، متوجه می شوید که بیان می کند قیمت کود شیمیایی بالا رفته است.

پس دلیل دوم افزایش قیمت کود شیمیایی است. حال از تولید کنندگان کود شیمیایی می پرسیم چرا کود گران شده است؟ بیان می کنند که مواد اولیه تولید کود شیمیایی افزایش یافته است.

برای بار سوم که قیمت نان گران می شود، دلیل کشاورزان این است که قیمت دست مزد کارگران و ماشین الات کشاورزی زیاد شده است.

علت را از صاحب ماشین الات می پرسیم می گویند قیمت قطعات و بنزین و گازوئیل گران شده است.

پس می بینید که همه چیز در مواد اولیه خلاصه می شود و قیمت سرسام آور اجناس با افزایش قیمت چرخه ای مواد اولیه، افزایش می یابد. یعنی هر چه مواد اولیه کاهش یابد، قیمت آن افزایش و به نوبه ی خود جنس تولید شده هم قیمتش افزایش می یابد.

حال چاره چیست؟ راه حل مبارزه با بحران ها و افزایش قیمت ها چیست؟

بر اساس آنچه که متوجه هستید، دلیل اصلی بحران افزایش قیمت ها نیست، بلکه دلیل اصلی بحران های اقتصادی، کاهش مواد اولیه می باشد.

حال سوال مطرح است چه کارهایی باید کنیم تا جلوی بحران اقتصادی گرفته شود؟

خیلی ساده مواد اولیه را افزایش دهیم.

اما مشکل اساسی در این است که مواد اولیه چگونه افزایش پیدا کنند؟

ابتدا سری به محصولات کشاورزی می زنیم. اولین دلیل کشاورزان کم بارانی بوده است. حال برای کم بارانی باید در سراسر زمین های کشاورزی سیستم آبیاری قطره ای ایجاد شود. چنانچه این طرح در برخی شهرها از چند سال پیش شروع شده و در اندک زمانی به پایان رسیده است اما در اکثر شهرها هنوز با گذشت ۳ الی ۴ سال هنوز خبری از اجرای این طرح نیست.

وقتی تمامی زمین های کشاورزی تحت آبیاری قطره ای باشند، به تدریج روند تولید محصولات کشاورزی رو به افزایش می یابد و در حیطه ی گندم، نان ارزان می شود. از آنجا که دان مرغ فراوان است، تخم مرغ تا حدودی کاهش می یابد. و ... .

پس اولین راه مبارزه با بحران، مجهز کردن تمام زمین های کشاورزی به سیستم آبیاری قطره ای است.

اگر نگاهی به ماشین الات بیندازیم، دو راه وجود دارد که قیمت آنها را کاهش دهیم : یکی در قبال صادرات، ماشین الات ضروری فراوانی وارد بازار کنیم. دوم این که در عرصه ی تولید این ماشین الات خودکفا شویم.

پس دومین راه مبارزه با بحران، وارد کردن مواد اولیه ی تولید در قبال موادی است که صادر می کنیم.

سومین راه هم خودکفایی است که متاسفانه سالها طول می کشد.

افزایش قیمت بنزین به دلیل کمبود آن سبب افزایش کرایه ها شده است. دولت بعد از این که در تولید بنزین به خودکفایی رسیدیم، قول کاهش بنزین را داد، اما متاسفانه الان بنزین با قیمت ۶۰۰ الی ۷۰۰ تومان خریداری می شود. یعنی هنوز در تولید بنزین به حد خودکفایی نرسیدیم چرا که در غیر این صورت قیمت آن کاهش می یافت و در پی آن قیمت کرایه ها کاهش می یافت.

اما مساله ی مهمی که هنوز و هنوز در کشور ما مانند سیاه چاله، درآمدها و سرمایه ها را می بلعد و هیچ سودی برای مملکت ندارند و سبب تبعیضات فراوان می شوند و هرگز و به هیچ عنوان در فراوانی مواد اولیه تولید هیچ نقشی ندارند، سرمایه گذاری های کلان در بخش ها و شغل ها و حرفه هایی است که هیچ بازدهی ندارند. از جمله هزینه های سرسام آوری که در حیطه ورزش فوتبال حرام می شود. به یقین اگر هزینه ی یک سال فوتبال کل کشور را به آبادانی و تولید مواد اولیه ی لازم و ضروری در ایران خرج کنند، می توان به جرات گفت که بحران از روی دوش ملت ایران در سال بعد برداشته خواهد شد.

نمونه ی دیگر هزینه های کلانی است که در تولید برخی برنامه ها و فیلم های تلویزیونی و سینمایی هدر می رود. برنامه ها و فیلم هایی که حتی بیننده از سردی و بی روحی آن سینما را ترک کرده و حتی تلویزیون را خاموش کرده و سراغ ماهواره می روند.

موارد دیگری هم هستند که با کاهش هزینه ی مالی خانواره ها سبب بحران در خانواده ها می شوند و بحران در خانواده در اصل بحران در کشور است. از جمله فراوانی بیش از حد کارخانه های تولید سیگار و پفک و چیپس و تنقلات شیمیایی و ... .

به نظر شما اقتصاد دانان یک پفک یا چیپس یا نقل کشور را نجات می دهد، یا یک دستگاه و ... ؟؟؟!!!

اگر هزینه هایی که در تولید این جور کارخانه ها صرف ساخت کارخانه های تولید ماشین الات و حتی صرف کشاورزی شوند، بدون شک کمی از بحران اقتصادی کاسته می شود.

بدین ترتیب، راه چهارم مبارزه با بحران اقتصادی، جلوگیری از ساخت کارخانه ها و هزینه های بی سود است.

اگر به این موضوع خوب توجه کنید، افزایش سن بازنشستگی در کل کشور هم می تواند دلیل بحران باشد.

اما چگونه؟

وقتی سن بازنشستگی از ۲۵ سال به ۳۰ سال افزایش یابد، متوجه می شوید که نیروی جایگزین باید ۵ سال صبر کند بعد جایگزین شود. همین عامل سبب بیکاری چندین هزار شاید میلوین نفر در سطح کشور شود. میدانید که بی کاری یکی از عوامل مهم در بحران اقتصادی است. چرا که وقتی نیروی بی کار زیاد باشد، در تمام عرصه های تولیدی و کاری لنگش ایجاد می شود و خود به خود سبب بحران اقتصادی در خانواده ها و در کل کشور می شود.

پس راه حل پنجم جلوگیری از بحران اقتصادی کاهش سن بازنشستگی است.

اگر دقت کرده باشید، در دهه ی گذشته شدت قطع رابطه و کناره گیری کشورها از همدیگر به دلیل اعتقادات مذهبی و بالاخص برتری طلبی و رقابت در پیشرفتهای تکنولوژی و جنگ، سبب شده است که صادرات و واردات در بین کشورها کاهش یافته و در نوع خودش سبب ایجاد بحران اقتصادی شود.

درنتیجه راه حل ششم جلوگیری از بحران اقتصادی، شیوه ی مسالمت آمیز با کشورها در عرصه ی صادرات و واردات است.

سید احسان راستگو سوق