چاره‌ای جز پشیمانی نیست

روزی گروهی از مردم یک روستا در حال عبور از راهی کوهستانی بودند. ناگهان صدایی از آسمان به گوش افراد این گروه رسید.
آنها از حرکت باز ایستادند تا با دقّت بیشتری به این ندا گوش فرا …

روزی گروهی از مردم یک روستا در حال عبور از راهی کوهستانی بودند. ناگهان صدایی از آسمان به گوش افراد این گروه رسید.

آنها از حرکت باز ایستادند تا با دقّت بیشتری به این ندا گوش فرا دهند. پس از چند دقیقه باز هم همان صدا در فضا پخش شد. یکی می‌گفت، هر کدام از شما از سنگ‌های زیر پایتان بردارد، پشیمان خواهد شد و هر کدام از شما از این سنگ‌ها برندارد، باز هم پشیمان خواهد شد. گروه به شدّت سردرگم شده بود و نمی‌دانست چه کار باید بکند. آنها تصمیم گرفتند که دو قسمت بشوند، یک قسمت سنگ‌ها را بردارد و قسمت دیگری دست خالی به سوی روستا برود. این گونه شد و گروه به راه خود ادامه داد. سحرگاه هنگامی که گروه اول که سنگ‌ها را برداشته بود به روستا رسید، دید که تمامی آن سنگ‌ها به الماس تبدیل شده‌اند. اعضای گروه دوم که برق الماس‌ها را در زیر نور آفتاب می‌دیدند به شدّت از این که سنگها را با خود نیاورده‌اند، ابراز پشیمانی کردند. در این میان اعضای گروه اول هم از این که چرا بیشتر سنگ جمع‌آوری نکرده‌اند، پشیمان شده بودند.

هر دو گروه در گوشه‌ای افتادند و ابراز پشیمانی می‌کردند و آن ندای غریب کاملاً تعبیر شد. این موضوع دقیقاً در روز قیامت نیز اتفاق می‌افتد. کسانی که تمامی عمر خود را به انجام کارهای عبث و بیهوده گذرانده‌اند در روز محشر هنگامی که دیگران را می‌بینند که چگونه در درجات رفیع بهشت حضور دارند، به شدّت پشیمان می‌شوند و کسانی که به جایگاهی در درگاه خداوندی رسیده‌اند، حسرت می‌خورند که چرا بیشتر تلاش نکرده‌اند تا به مرتبه‌ای بالاتر برسند.‏

مترجم: آرش میری‌خانی

منبع: ‏islamcon.cam