دکتر مانوئل بربریان

دکتر مانوئل بربریان در سال ۱۳۲۴ در تهران, در خانواده ای مسیحی و ارمنی پا به جهان گذاشت دوران تحصیل دبستان و دبیرستان خود را در تهران گذراند و در سال ۱۳۴۳ با کسب رتبه اول از دبیرستان خوارزمی فارغ التحصیل شد

دکتر مانوئل بربریان در سال ۱۳۲۴ در تهران، در خانواده ای مسیحی و ارمنی پا به جهان گذاشت. دوران تحصیل دبستان و دبیرستان خود را در تهران گذراند و در سال ۱۳۴۳ با کسب رتبه اول از دبیرستان خوارزمی فارغ التحصیل شد. علاقه شدید وی به زمین شناسی، وی را برای تحصیل در این رشته به گروه زمین شناسی دانشگاه تهران کشاند تا سرنوشت مقدمات ظهور یکی از بزرگترین لرزه شناسان کشور را فراهم آورد. وی در سال ۱۳۴۷ با کسب رتبه اول در این رشته فارغ التحصیل گردید.

مانوئل جوان پس از دریافت مدرک لیسانس به سازمان زمین شناسی کشور پیوست و در فاصله سالهای ۱۳۵۰ تا سال ۱۳۵۶ در سمتهای زمین شناس، سنگ شناس، نماینده سازمان زمین شناسی کشور در همایشهای بین المللی، مسئولیت مشترک با مؤسسه بین المللی دیمز و مور در اتتخاب ساختگاه و مطالعه خطرهای زمین شناختی نیروگاه هسته ای بوشهر، معاونت و ریاست بخش زمین ساخت و لرزه زمین ساخت سازمان زمین شناسی کشور فعالیت کرد، اما شوق ادامه تحصیل و علاقه بیش از حد وی به لرزه زمین ساخت و لرزه شناسی باعث شد تا وی در سال ۱۳۵۶ (۱۹۷۷) تمام مسئولیتهای خود را رها کرده و برای ادامه تحصیل راهی انگلستان شود.

مانوئل سالهای ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ را به عنوان دانشجوی تحصیلات تکمیلی در بخش ژئودزی و ژئوفیزیک دانشگاه کمبریج سپری کرد، و در سال ۱۹۸۱ با دریافت مدرک دکتری در رشته ژئوفیزیک و با تخصص در لرزه زمین ساخت و لرزه شناسی زلزله از این دانشگاه فارغ التحصیل گردید و پس از بازگشت به میهن و اشتغال مجدد در سازمان زمین شناسی کشور در فاصله سالهای ۱۳۶۰ (۱۹۸۱) تا ۱۳۶۹ (۱۹۹۰) به عنوان پژوهشگر، کارشناس ارشد زمین شناسی و رئیس بخش در پژوهشهای صحرایی زمین لرزه، مدیرطرح بم- زاهدان در پروژه شناسایی زمین شناسی- معدنی، و به عنوان مشاور علمی رئیس سازمان به فعالیت پرداخت. در همین دوران، ضمن تدریس در دوره کارشناسی زمین شناسی دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد زمین شناسی ساختمانی- زمین ساخت در دانشگاه تربیت مدرس، به عنوان مشاور در انتخاب ساختگاه و مطالعات لرزه زمین ساخت و خطر زمین لرزه در پروژه های مهم ملی مانند سدهای بزرگ، نیروگاهها، پالایشگاهها، کارخانه های بزرگ و مناطق شهری فعالیت کرد. وی در سال ۱۹۹۰ (۱۳۶۹) به عنوان عضو هیئت مدیره مؤسسه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله برگزیده شد.

دکتر بربریان درسال ۱۹۹۰ عازم آمریکا شد تا فعالیتهای پژوهشی خود بر روی ایران را در آنجا دنبال کند. در ۲ سال اول پس از عزیمت خود در گروه صحرایی مطالعه دیرینه لرزه شناسی گسل سان آندریاس در مؤسسه فناوری کالیفرنیا و در تدوین نخستین کاتالوگ زمین لرزه ایران در یونسکو شرکت داشت و از ۱۹۹۲ تا کنون نیز در مؤسسه Najarian نیوجرسی آمریکا به عنوان متخصص زمین شناسی و محیط زیست مشغول فعالیت است.

انجمن زمین شناسی ایران در سال ۱۳۷۷ به پاس سالها پژوهش بر روی لرزه شناسی و پیشبرد دانش زمین لرزه و نقش دکتر بربریان در زمین ساخت ایران، وی را به عنوان اولین زمین شناس نمونه سال اتتخاب کرد.

دکتر بربریان با بیش از ۲۲ سال تجربه دانشگاهی، صحرایی و پژوهشی در علوم مرتبط با زمین لرزه و ۸ سال تجربه در علوم- مهندسی محیط زیست و خطرهای زمین ساختی، موفق به ارائه بیش از ۲۵۰ مقاله در زمینه های لرزه شناسی، لرزه زمین ساخت، زمین شناسی زمین لرزه ها، ارزیابی خطر لرزه ای، زمین ساخت، زمین شناسی ناحیه ای، زمین شناسی ساختاری، زمین شناسی صحرایی، تقشه های زمین شناسی، علوم و مهندسی محیط زیست شده است. مقاله های کلیدی وی در مورد زمین ساخت ایران، همچنان مرجع بسیاری از مطالعات زمین شناسی ایران است و بسیاری از ناگشوده های زمین شناسی ایران را حل کرده است.

وی به زبانهای انگلیسی، ارمنی، فارسی، ترکی و آشوری تسلط کامل دارد و در مدت اقامت در ایالات متحده، با دانشمندانی از دانشگاه کمبریج، آکسفورد، اورگون، آزمایشگاه جت کالتک- ناسا، و سازمان یونسکو، در پروژه های گوناگون بین المللی همکاری داشته است.

دکتر بربریان به عنوان یکی از دانشمندان بزرگ لرزه زمین ساخت جهان و از چهره های علمی درخشان عصر حاضر، داوری مقالات مجله های علمی معتبری همچون Journal of Asian Earth Sciences,Geological Magazine, Tectonophysic, Nature را به عهده داشته و عضو مؤسسه ها و انجمنهای بسیاری همچون: فرهنگستان علوم نیویورک، مؤسسه زمین شناسان حرفه ای آمریکا، اتحادیه پیشبرد علوم آمریکا، مؤسسه پژوهشهای مهندسی زلزله آمریکا، انجمن فلسفه کمبریج، انجمن زمین شناسی لندن، انجمن زمین شناسی آمریکا، اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا، موسسه زمین شناسی آمریکا، انجمن لرزه شناسی آمریکا، مؤسسه بین المللی پیشگیری و کاهش خطرهای طبیعی کانادا می باشد. در مراسم کتاب سال جمهوری اسلامی در سال ۱۳۶۴ نیز یکی از کتب وی موفق به دریافت جایزه ویژه این مراسم گردید.

مانوئل بربریان به رغم زندگی در ایالات متحده، علاقه به زبان فارسی و ایران زمین را همچنان حفظ کرده است و پژوهشهایی نیز در متون قدیمی زبان فارسی انجام داده که یکی از آثار بسیار ارزشمند و خواندنی وی به نام «جستاری در پیشینه دانش کیهان و زمین در ایرانویچ» نتیجه عشق و علاقه ناگسستنی وی به زادبوم خود و زبان فارسی است. وی در این کتاب، پیدایش انگاره رانه قاره ای را به ابوریحان بیرونی نسبت می دهد.

پیام دکتر بربریان برای دانشجویان و زمین شناسان جوان:

مهر ورزیدن به کشور، ایرانشهریان، پژوهش و کار به عنوان "راه" و نه "هدف" چون "هدف" برای رهرو در این راه:

نوشیدن ذره ای از قطره دریای بیکران روشن شدگی،

آگاهی از گوشه ای از راز سرچشمه سپندارینه نیروهای گیتیانه فراانسانی، و قانونهای فیزیکی چیره بر آنها و کهکشانهاست.

خنک سپندینه رهروانی که این راه زیبا را پیمودند، شعاعی از نور خورشید را به چشم دیدند و بدین سان راه را به دیگر رهروان نشان دادند و خود به خورشید پیوستند.