گرانی گناه من نیست

گفت وگو با دکتر میرکاظمی وزیر بازرگانی

به نظر می‌رسد روزهای پرحاشیه‌ای را سپری می‌کنید. بحث استیضاح و زیر سوال رفتن بخشی از برنامه‌‏هایتان، مثل تنظیم بازار، تعامل با اصناف وگرانی. کمی خسته به نظر می‌رسید آقای وزیر. ‏

کار مداوم در وزارتخانه‌ای مثل وزارت بازرگانی خستگی هم به دنبال دارد. بحث اصلی استیضاح ‏نیست. استیضاح حق نمایندگان مردم است ومن از این نکته خوشحال می‌شوم که عرصه استیضاح، محل بیان ‏واقعیت‌هایی درمورد اقتصاد کشور باشد. اما استیضاح یک وزیر از مجموعه وزرای اقتصادی یک کابینه به ‏بهانه گرانی وتورم، برخاسته از اهدافی است که نمی‌دانم این اهداف چیست. با خودم فکر می‌کنم یعنی مسبب ‏همه گرانی‌ها وزیربازرگانی به تنهایی بوده است؟بحث تورم وگرانی، ریشه در ساختار اقتصادی کشور دارد ‏ومحاکمه کردن یک وزیر، آن هم وزیری که باید مدافع حقوق مصرف کننده باشد وطرف عرضه وتولید هم ‏نیست، کمی عجیب است. ‏

▪ احتمال دارد کابینه را ترک کنید. این موضوع ناراحت کننده نیست؟

ـ چرا باید ناراحت‌کننده باشد؟ خانواده‌ام که خوشحال می‌شوند. ‏

▪ بعد از این که خبر استیضاح را شنیدید چه واکنشی نشان دادید؟

ـ لبخند زدم. ‏

▪ آقای رئیس جمهور چه واکنشی داشتند؟

ـ نمی‌دانم. لحظه اعلام خبر آن جا نبودم. ‏

▪ رئیس جمهور از وزیر بازرگانی‌اش حمایت خواهد کرد؟

ـ از خودایشان بپرسید.

▪ اما چرا نباید حمایت شود؟

ـ برخی سایت‌ها این گونه تحلیل کرده‌اند که رئیس جمهور در راستای ادامه ترمیم کابینه، موافق با استیضاح وزیر ‏بازرگانی است. حتی گفته می‌شود قرار است وزیر بازرگانی قربانی گرانی‌ها شود. ‏

این روزها انتشار شایعه، خرج زیادی ندارد. برای تحلیل شایعه هم نیاز نیست زحمت زیادی صرف شود. روزی ‏روزگاری، برای انتشار وتحلیل شایعه، نیاز به کاغذ یارانه‌ای بود اما درحال حاضر انتشار خبرهای دروغین ‏وتحلیل‌های آبکی وستون شایعات، نیازمند به کمک‌های دولتی نیست. به لطف اینترنت، همه جا پرشده است از این ‏گونه شایعات و تحلیل‌های سطحی.

▪ فکر می‌کنید آقای رئیس جمهور از شما حمایت کند؟

ـ آدمی صریح‌تر از آقای احمدی‌نژاد می‌شناسید؟ این که می‌گویند رئیس جمهور از وزیر بازرگانی راضی نیست ومجلس را ‏تحریک می‌کند تا وزیر کابینه‌اش را استیضاح کند، چه مبنایی می‌تواند داشته باشد؟من آدمی صریح‌تر ازاحمدی‌‏نژاد نمی‌شناسم. ایشان اگر با کسی مشکل داشته باشد، به صراحت وبدون ملاحظه عنوان می‌کند. احمدی‌نژاداهل ‏بازی‌های سیاسی نیست. ایشان از عملکرد وزارت بازرگانی راضی است واین نکته بارها عنوان شده ومن ‏نیازی به بازگویی آن نمی‌بینم. ‏

▪ چند سال است که آقای احمدی‌نژاد را می‌شناسید؟

ـ از سال‌های دور. مدتی با ایشان فعالیت‌های مشترک سیاسی وتشکیلاتی در دانشگاه علم وصنعت داشتم. خیلی ‏وقت است که ایشان را می‌شناسم. ‏

▪ همین دوستی دیرینه باعث شد به کابینه دعوت شوید؟

ـ نه. آن قدرها دوست نبودیم. همدیگر را می‌شناختیم، اما رفقای صمیمی وهمیشگی نبودیم. من برای آقای احمدی‌‏نژاد غریبه نبودم و از سوی کسی هم به کابینه تحمیل نشدم. ‏

▪ پس چگونه به کابینه پیوستید؟

ـ یک روز تماس گرفتند وقرار مذاکره گذاشتند. من ازطرف دوستان مشترکی که داشتیم به آقای احمدی‌نژاد ‏معرفی شدم. ‏

▪ چه دوستان مشترکی؟

ـ دوستان قدیمی در دانشگاه علم وصنعت. همچنین دوستانی درسپاه پاسداران وبرخی دوستان دیگر. ‏

▪ درسپاه پاسداران سابقه فعالیت دارید؟‏

ـ من وقتی ۲۱ سال داشتم، فرمانده سپاه پاسداران درغرب تهران بودم. جزو بچه‌های جبهه وجنگ هستم وسال‌ها ‏در رده‌های مختلف فرماندهی در جنگ ودفاع مقدس حضور داشته‌ام. ‏

▪ چگونه به کابینه پیوستید؟

ـ با توجه به سابقه‌ای که داشتم ودوستان مشترکی که میان من وآقای احمدی‌نژاد وجود داشت، به کابینه دعوت ‏شدم. ‏

▪ اگر رشته کلام از دست شما خارج نمی‌شود، لطفا درمورد پیشینه وسابقه خود توضیح دهید. درمورد درس ‏ودانشگاه و سابقه مدیریت اجرایی. ‏

ـ آقای امیری (رئیس دفتر وزارتی) به من گفت شما می‌خواهید درمورد افزایش جهانی قیمت موادغذایی وتورم ‏گفت وگو کنید اما شما ظاهرا علاقه‌ای به این بحث ندارید. (با خنده)‏

▪ خیلی زیاد وارد پیشینه و سابقه شما نمی‌شویم. در حد این که بدانیم سابقه مدیریت شما درامور اجرایی چقدر است ‏و چگونه وارد کابینه شدید. ‏

ـ من ۴۸ سال سن دارم وبه قول تهرانی‌ها، بچه خیابان نامجو در نظام‌آباد تهران هستم. پدرم درحوالی میدان گرگان ‏قدیم، که حالا به میدان نامجو معروف است، مغازه داشت ومن کودکی‌ام را درهمین منطقه پشت ‏سرگذاشتم. درسال ۱۳۶۵ موفق شدم از دانشگاه علم وصنعت، مدرک مهندسی صنایع بگیرم وسه سال بعد ازهمین ‏دانشگاه، مدرک فوق لیسانس مهندسی صنایع گرفتم. ‏

مدتی بعد بورس تحصیلی برای اعزام به خارج گرفتم، اما به دلیل شرایط خانوادگی ترجیح دادم درداخل ادامه ‏تحصیل بدهم که درهمین زمینه دردانشگاه علم وصنعت پذیرفته شدم ودر سال ۱۳۶۸مدرک دکترای مهندسی ‏صنایع ازاین دانشگاه گرفتم. همان طورکه اشاره کردم، درجریان دفاع مقدس، در رده‌های مختلف فرماندهی ‏جنگ، درجبهه حضور داشتم وپس ازآن به عنوان معاون پژوهش وآموزش دانشکده فنی دانشگاه امام صادق(ع) ‏فعالیت کردم. بعد درهمین دانشکده به عنوان قائم مقام انتخاب شدم تا این که به وزارت دفاع وپشتیبانی نیروهای ‏مسلح پیوستم. ‏

از سال ۱۳۷۶ به عنوان رئیس هیات مدیره ومدیرعامل سازمان اتکا انتخاب شدم وتا یک سال پیش اززمان ‏پیوستن به دولت نهم، دراین پست مشغول بودم. ‏

درطول سال‌های گذشته، عمده فعالیت‌های من در دانشگاه متمرکز بود ودرطول این سا‌ل‌ها، همواره عضو هیات ‏علمی دانشگاه هم بوده‌ام. درزمینه مسایل فنی ومهندسی ومدیریتی هم ازسال ۱۳۶۲ سوابق من موجود است. ‏

▪ چگونه به دولت نهم پیوستید؟‏

ـ من درجریان چیدمان کابینه نبودم، اماازچند ناحیه به آقای احمدی‌نژاد معرفی شدم. همان طور که اشاره ‏کردم، آقای احمدی‌نژاد را ازمدت‌ها پیش می‌شناختم ولی درچندسال متوالی همدیگر را ندیده بودیم. روزی که ‏برای پست وزارت معرفی شدم، کنجکاو بودم ببینم از چه ناحیه‌ای به آقای احمدی‌نژاد پیشنهاد شده‌ام وبعدها ‏فهمیدم که از محافل دانشگاهی وانجمن‌ها ودوستان مشترک سپاهی، حمایت شده‌ام. نکته جالب توجه این بود که ‏نام من درفهرست چند وزارتخانه قرار داشت که جدی‌ترین آنها وزارت صنایع و معادن و وزارت بازرگانی ‏بود که درنهایت به عنوان وزیر بازرگانی به مجلس معرفی شدم ورای اعتماد گرفتم. ‏

▪ مشهوراست که وزرای دولت نهم پیش از ورود به کابینه، قول وقرارهای زیادی با رئیس جمهور منتخب می‌‏گذاشتند، شما چه قولی به آقای احمدی‌نژاد دادید وچه قولی از ایشان گرفتید؟‏

ـ من هم مثل خیلی ازوزرای دیگر با ایشان نشست‌هایی برگزار کردم وصحبت‌های زیادی بین ما رد وبدل شد. ‏بخشی از این صحبت‌ها به مسایل فنی و برنامه‌های من برمی‌گشت وبخشی هم مسایل مورد نظر آقای احمدی‌‏نژاد بود. ‏

در مورد برنامه‌هایی که داشتم، بحث اصلی و محور برنامه‌های من توجه به صادرات بود و مشارکت بخش ‏خصوصی در بازرگانی کشور. منطقی کردن تعرفه‌ها هم مورد تاکید من قرار داشت و آقای احمدی‌نژاد هم ضمن ‏تایید این برنامه‌ها، تاکید داشتند که مردم نباید با کمبود مواد غذایی درکشور مواجه شوند. من قول دادم این برنامه‌‏ها را عملی کنم و ایشان قول دادند حمایت کنند. ‏

در صحبت‌های مفصلی که با رئیس جمهور داشتم و حتی در برنامه‌ای که به مجلس ارایه کردم، به این موضوع ‏تاکید داشتم که نگاه من به وزارت بازرگانی، صرفا نگاه داخلی نیست و حضور اقتصاد ایران در بازارهای جهانی ‏و پرداختن به مقوله صادرات اهمیتی کمتر از دیگر سیاست‌های داخلی ندارد. ‏

من به این نکته اشاره کردم که دراقتصاد ایران پتانسیل‌های زیادی وجود دارد که درطول سال‌های متمادی ‏مغفول مانده است واگر این سیاست‌ها مورد توجه قرار گیرد می‌تواند آثار مثبتی برای اقتصاد ایران داشته باشد. ‏

▪ گفتید از رئیس جمهور خواستید که از برنامه‌های شما حمایت کند. بیشتر نگران به چالش کشیده شدن چه برنامه‌هایی بودید؟

ـ به هرصورت وزارت بازرگانی نقطه حساسی در اقتصاد ایران است و اعمال هر سیاستی، می‌تواند برای وزیر ‏بازرگانی حاشیه ایجاد کند. من احساس کردم وزارت بازرگانی می‌تواند برای برخی، حالت سهمیه وارثیه داشته ‏باشد که از آقای احمدی‌نژاد خواستم از سیاست‌هایم حمایت کنند تا اجازه ندهم وزارت بازرگانی به ارثیه‌ای ‏برای برخی جریان‌ها تبدیل شود. ‏

▪ در مجلس چه برنامه‌ای را اعلام کردید؟

ـ در مجلس همان برنامه‌های اعلام شده به آقای احمدی‌نژاد را مطرح کردم. برنامه‌هایی مثل تنظیم بازار، ساماندهی رابطه با اصناف وازاین دست برنامه‌ها. ‏

▪ گفته می‌شود شما بیشتر از سایر همکاران خود به برنامه چهارم توجه داشتید. این موضوع را در روزی که می‌‏خواستید رای اعتماد بگیرید مطرح کردید؟ آیا در این زمینه با همکارانی که برنامه چهارم را قبول نداشتند به ‏چالش نرسیدید؟

ـ من اهداف برنامه چهارم را قبول داشتم هرچند در برخی موارد دسترسی به آن را ممکن نمی‌دانستم اما تلاش ‏خودم را کردم. در این زمینه من هیچ‌گاه به چالش نخوردم. افزایش صادرات جزو برنامه‌های پیش‌بینی شده ‏در برنامه چهارم بود و من تلاش زیادی کردم تا پیش‌بینی‌ها محقق شود. برای پیشبرد اهداف صادراتی، ده‌ها ‏برنامه نوشتیم و تدوین کردیم و می‌بینید که این سیاست‌ها جواب داده و با وجود اعمال فشارهای زیاد، صادرات ‏کشور ما افزایش قابل توجهی پیدا کرده است. اهمیت این موفقیت زمانی بیشتر می‌شود که به رقابت‌های شدید ‏کشورها برای بازارگشایی هم توجه کنیم. ‏

▪ روزی که برای گرفتن رای اعتماد در مجلس حضور داشتید، یکی از مهمترین برنامه‌های خود را تنظیم رابطه ‏دولت واصناف اعلام کردید. اکنون که سه سال از آن روزها می‌گذرد، فکر می‌کنید تا چه اندازه توفیق داشته‌اید؟

ـ در طول سه سال گذشته، بحث اصناف یکی از مهمترین برنامه‌های من در وزارت بازرگانی بوده است. در این ‏زمینه تلاش‌های زیادی کردیم و به نظر می‌رسد پس از سه سال، نتایج خوبی به دست آورده‌ایم. ‏

از ابتدای آمدن به وزارت بازرگانی وقت زیادی صرف اصلاح امور اصناف واتاق‌های بازرگانی ‏کردیم. در زمینه اصناف یک سال زمان صرف کردیم تا اعتمادسازی کنیم. اوایل روی کار آمدن دولت نهم گاهی ‏نگاه به وزارت بازرگانی و مجموعه دولت آن قدر منفی بود که ناامید می‌شدیم به همین دلیل یک سال زمان ‏گذاشتیم تا تعامل خوبی با اصناف داشته باشیم. من در طول یک سال به همه استان‌ها سفر کردم و تلاشم بر این ‏موضوع متمرکز شده بود که تشکل‌های بخش خصوصی باور کنند که می‌توانند آزادی عمل بیشتری برای ‏حضور دراقتصاد ایران داشته باشند. ‏

من اعتقاد جدی دارم که دولت نباید کار بازرگانی انجام دهد. وزارت بازرگانی باید کار نظارت را دنبال کند ‏و بخش خصوصی باید وارد میدان شود. درتمام مدت زمانی که در وزارت بازرگانی بوده‌ام، به این نکته توجه ‏داشتم. شما می‌توانید با اصناف گفت وگو کنید و در این زمینه صحت و سقم این اظهارات را جویا شوید. ‏

گاهی به عنوان رئیس هیات نظارت، به جای این که در مسند پرسش‌کننده بنشینم، پاسخگو بودم. فضا به گونه‌ای ‏بود که باید اعتماد‌سازی می‌کردیم. من واقعا به ایجاد فضای دموکراتیک برای بخش خصوصی اعتقاد جدی ‏دارم و به آن عمل کرده‌ام. به طور مثال در دولت مصوبه‌ای تدوین شد مبنی بر این که کارگروهی تشکیل شود تا ‏بحث بیمه اصناف، مالیات وخیلی مسایل دیگر را خود اصناف پیشنهاد کنند. یعنی مسایلی که سال‌ها برای اصناف ‏به معضل و مشکل تبدیل شده بود، با مشارکت خود آنها حل شد. دراین زمینه کارگروه همچنان مشغول بررسی ‏مشکلات اصناف است. برخی مسایل حل شده و برخی مسایل در حال جمع‌بندی و نهایی شدن است. ‏

▪ یکی از انتقادهایی که به شما می‌شود این است که به بازرگانی داخلی بیشتر از بازرگانی خارجی توجه دارید. ‏

ـ نه اتفاقا یکی از انتقادهای خودم این است که به اندازه کافی به بازرگانی خارجی توجه ندارم. متاسفانه مسایل ‏داخلی گاهی آن قدر حاشیه‌ساز می‌شود که ناخودآگاه از مسایل مهمی مثل صادرات و حضور دربازارهای ‏جهانی غفلت می‌کنیم اما کدام وزیر بازرگانی را در کشورهای خارجی سراغ دارید که وقتش را صرف پیگیری ‏مسایلی مثل قیمت نان و تخم‌مرغ کند. پرداختن به امور کوچک گاهی ما را از اهدافی که داریم دور می‌کند ‏و متاسفانه حاشیه‌ها نمی‌گذارند حتی کارهای کوچک را پیگیری کنیم. باورکنید ۸۰ درصد توان من صرف ‏مسایل داخلی شده است درحالی که آرزو دارم ۵۰درصد توانم را صرف حضور در بازارهای جهانی کنم. ‏

▪ وزارت بازرگانی، یا بهتر بگوییم حوزه تجارت و بازرگانی، درطول سه سال گذشته به دلیل اتخاذ سیاست‌های ‏خاص وزارت امورخارجه بیشترین تاثیر را پذیرفته است. با توجه به این که به طور کامل از تاثیر فشارهای بین‌‏المللی و اعمال تحریم علیه ایران آگاه هستید، در کابینه چه مواضعی اتخاذ می‌کنید؟

ـ بحث دستیابی به انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای موضوعی ملی وسیاستی مورد تاکید است که دردولت نهم به طور ‏کامل درمورد آن اجماع وجود دارد. دستیابی به انرژی هسته‌ای برای اقتصاد ایران منافع بلندمدت دارد ودرآینده ‏منجر به افزایش ثبات وامنیت اقتصاد ایران خواهدشد. من منکر هزینه تحریم‌ها واعمال فشارهای یک طرفه به ‏اقتصاد ایران نیستم. با این حال باید عنوان کنم که یکی از موفق‌ترین سیاست‌های این دولت، سیاست خارجی ‏است. دولت نهم دراین زمینه بسیار موفق عمل کرده است و من معتقدم اعمال این سیاست‌ها، نتایج خوبی ازجمله ‏افزایش اقتدار ایران به دنبال داشته است. پیش از این ما درعرصه بین‌المللی این قدر فعال نبودیم و تا این اندازه ‏حضور موثر نداشتیم اما در حال حاضر با اقتدار درعرصه بین‌الملل حضور داریم. ‏

پیش از این، اروپایی‌ها برای ما شرط تعیین می‌کردند و حالا این ما هستیم که شرط می‌گذاریم. اروپایی‌ها می‌‏گویند ما حاضریم شرط پارسال را قبول کنیم و ما می‌گوییم نه آن شرط مال امسال نیست و تاریخ آن گذشته ‏است، چرا پارسال نپذیرفتید؟ زمان که می‌گذرد، متوجه می‌شویم که سیاست‌ها اصولی بوده وموفق عمل شده ‏است. این دستاوردها را سیاسی نکنید. باور کنید میزان محبوبیت ایران درمیان کشورهای مسلمان وغیر مسلمان ‏افزایش یافته است. این مسایل را نمی‌شود کتمان کرد. ‏

▪ با این توضیح که بخش خصوصی قبول کرده است که هزینه‌های تحریم را به دلیل دستیابی به منافع ملی بلند‏مدت بپذیرد، شما به عنوان وزیر بازرگانی برای کاهش هزینه‌های تحریم و فشارهای بین‌المللی به اقتصاد ایران ‏چه اقدامی انجام دادید؟

ـ به هرحال فشار تحریم‌ها را قبول دارم و بخش خصوصی هم در این زمینه همراهی خوبی داشته است اما افزایش ‏واردات و صادرات نشان می‌دهد که تحریم‌ها کم‌اثر بوده‌اند. ‏

▪ چرا فکر می‌کنید تحریم‌ها کم‌اثر بوده‌اند درحالی که می‌دانید هزینه تجارت بسیار افزایش یافته است؟

ـ به هر حال در اثر اعمال فشارهای سیاسی برخی هزینه‌های مالی در کشور افزایش یافته، اما دستیابی به انرژی ‏هسته‌ای واقتدار درعرصه بین‌المللی، بازدهی بلندمدت وماندگار برای کشور دارد. تامین انرژی کشوردر آینده ‏بدون انرژی هسته‌ای غیرممکن است بنابراین باید بردستیابی به آن پافشاری کرد. اما قبول دارم که در اثر این ‏سیاست‌ها ریسک اقتصاد ایران افزایش یافته وهزینه واردات نیز بیشتر شده است. ازسوی دیگر دلایل و قرائنی ‏هم وجود دارد که نشان می‌دهد تحریم‌ها کم‌اثر بوده است. نه درطول سه سال گذشته که درطول ۳۰ سال گذشته. ‏مگر نمی‌گویید اقتصاد ما تحریم شده؟ آثارتحریم را باید درکاهش واردات وصادرات دید. مگر این گونه نیست؟ ‏اما می‌بینید که هم واردات وهم صادرات افزایش پیدا کرده است. البته این نکته راهم یادآوری می‌کنم که ‏دستیابی به انرژی هسته‌ای برای ما صرفه اقتصادی بلندمدت دارد وما نباید منافع کوتاه‌مدت را با منافع بلند‏مدت عوض کنیم. ‏

فراوانی درکشورنشان می‌دهد تحریم‌ها خیلی اثرگذار نبوده است. به این موضوع توجه کنید که تورم جهانی ‏در حال افزایش است، افزایش قیمت نفت باعث شده است که هزینه حمل‌ونقل در همه جای دنیا افزایش پیدا کند با ‏این حال شما چه کالایی می‌خواهید که نمی‌توانید در ایران پیدا کنید؟ آیا فراوانی نشان‌دهنده این نیست که تحریم‌ها بی‌اثر بوده و نه تنها اقتصاد ایران که هیچ اقتصاد دیگری، تحریم پذیر نیست. قبول دارم که هزینه بیشتری ‏باید بپردازیم اما هیچ‌گاه دچار کمبود نشده‌ایم. به همین دلیل اعتقاد دارم سلطه‌گران به اهداف خود نرسیده‌اند. ‏

▪ آقای دکتر میرکاظمی، وقتی درمورد عملکرد شما صحبت می‌کنیم، حتی اگر زیرتیغ استیضاح هم باشید، نمی‌‏توانیم به سیاست‌های ضد انحصاری شما در اتاق‌های بازرگانی که منجر به خانه‌تکانی اساسی در این حوزه ‏شد، اشاره نکنیم. شکستن انحصار دراتاق‌های بازرگانی به عنوان یکی از برنامه‌های موفق شما به ثبت رسیده ‏است. اکنون که ۱۵ ماه از خانه‌تکانی دراتاق‌های بازرگانی می‌گذرد، چه ناگفته‌ای از این اتفاق دارید؟‏

ـ همان طور که اشاره کردید، ششمین دوره انتخابات اتاق‌های بازرگانی نقطه عطفی دراقتصاد ایران بود که پس ‏از ابلاغ سیاست‌های اصل ۴۴ پیام خوبی به بخش خصوصی داد. واقعیت این بود که انتخابات اتاق‌های ‏بازرگانی می‌توانست آن گونه که برگزارشد، برگزار نشود اما در مجموعه وزارت بازرگانی این عزم واراده ‏وجود داشت که انتخابات، کاملا دموکراتیک برگزارشود. ما علاقه نداشتیم بخشی از ظرفیت‌های بخش ‏خصوصی از صحنه رقابت‌های انتخاباتی حذف شود بنابراین بر رقابتی بودن انتخابات پافشاری کردیم که ‏خوشبختانه به نحو احسن تامین شد. ‏

▪ اما اقدامات شما باعث شد بخشی از نیروهای اصلاح‌طلب به اتاق بازرگانی راه یابند ودرعوض چهره‌های ‏سنتی جناح اصولگرا، تعداد زیادی از کرسی‌های اتاق بازرگانی را واگذارکردند. پافشاری شما برانتخابات آزاد ‏دلایل سیاسی داشت؟

ـ خواهش می‌کنم بحث راسیاسی نکنید. من به برگزاری انتخابات آزاد اعتقاد داشتم. هیچ کس به من حکمی ‏نکرد. چرا اختیار وزرا را درقانون اساسی دست کم می‌گیرید؟ چرا فکر می‌کنید رئیس جمهور مخالف تحول ‏درمدیریت بخش خصوصی است؟ این‌ها که شما می‌گویید حاشیه بحث است اما نکته مهم این است که انتخابات ‏اتاق بازرگانی قانونی بود و در حضور همه خبرنگاران داخلی وخارجی برگزارشد. به قول یکی از روزنامه‌ها ‏همه چیز در اتاق شیشه‌ای برگزار شد. ‏

▪ آن چه از صندوق‌ها بیرون آمد مورد تایید شما بود؟ به این دلیل که برخی برندگان انتخابات، مخالف سیاسی دولت ‏بودند. ‏

ـ من انتخابات را کاملا تایید می‌کنم به این دلیل که انتخابات آزادانه برگزار شد. اما خواهش می‌کنم بحث سیاست ‏را وارد اقتصاد نکنید. اجازه بدهید اتاق‌های بازرگانی همین گونه که حضور فعال دراقتصاد دارند، به این حضور ‏فعال ادامه دهند. بخش خصوصی را وارد سیاست نکنید. بارها از همه اعضای اتاق‌های ایران و تهران خواهش ‏کردم اتاق را سیاسی نکنید. به اندازه کافی با پوست واستخوان، از سیاسی بازی و سیاسی کاری ضربه خورده‌ایم ‏لطفا به بخش خصوصی انگ نزنید. تاجر اصلاح‌طلب واصولگرا نداریم. تاجر تاجر است. چکار به گرایش آدم‌ها ‏داریم؟

---