بهترین توصیه‌ها هنگام درگیری خواهران وبرادران

اگر برای هر یك از فرزندان زمانی مناسب صرف كنیم و شنونده اظهارات و احساسات آنها باشیم ، احساس آنها درباره توجه ما به آنها بدون خدشه می‌ماند و مطمئن هستند كه برای والدین خود اهمیت …

اگر برای هر یك از فرزندان زمانی مناسب صرف كنیم و شنونده اظهارات و احساسات آنها باشیم ، احساس آنها درباره توجه ما به آنها بدون خدشه می‌ماند و مطمئن هستند كه برای والدین خود اهمیت دارند.

با دقت وهوشیاری مداخله كنید یا حداقل پس از ۵ دقیقه اول درصحنه حاضر شوید. حضور به موقع شما درصحنه درگیری، كمك می‌كند تا بتوانید به مسئله پی ببرید و مانع عصبانیت فرزندان و صدمه زدن یا اهانت كردن آنها به هم بشوید . پیش از شروع و ادامه یافتن درگیری، راحت‌تر می‌توان اضطراب و ناراحتی موجود را برطرف ساخت. اگر نتوانستید به موقع حاضر شوید از فرزندانتان عذرخواهی كنید: " متأسفم از این كه نتوانستم به موقع حاضر شوم و از بروز حوادث ناراحت كننده جلوگیری كنم. به من بگویید چه اتفاقی افتاده است ؟"

فرزندان ما پس از درگیری می‌توانند به راحتی رفتاری دوستانه با یكدیگر داشته باشند، البته درصورتی كه مورد سرزنش قرا رنگیرند. اگر والدین بتوانند درخانواده به طور منصفانه رفتار كنند و مسئولیت‌ها را برعهده بگیرند، فرزندان می‌توانند احساسات درونی خود را بهتر ابراز كنند و از آسیب دیدگی‌های روحی در امان بمانند. به آرامی و نرمی با آنها گفت و گو كنید. به نوبت از هر یك از آنها بپرسید كه چه اتفاقی افتاده و به سخنان هردو با دقت گوش دهید. بیان كردن احساسات درونی مهمترین بخش درگیری است. به آنها فرصت كافی بدهید؛ زیرا برقراری پیوند دوباره نیاز به زمان كافی دارد.

در برخی موارد، یكی از كودكان به دیگری ضربه وارد كرده و فرار می كند. در این گونه موارد، واكنشهای خود را تغییر دهید؛ به طور مثال بار اول وقت بیشتری با كودك آسیب دیده یا مجروح صرف كنید و سپس به سوی فرد دیگر بروید. بار دوم فقط به كودك آسیب دیده توجه كنید. هر دو كودك به كمك شما نیازمندند . كودكی كه ضربه را وارد كرده احساس پشیمانی می‌كند، او فرد بی‌مسئولیتی نیست بلكه نتوانسته احساس خود را بیان كند و كنترل خود را ازدست داده است.

اغلب كودكان یكدیگر را دوست دارند و به طور طبیعی به سوی هم كشیده می‌شوند. اگر والدین به موضوع‌هایی كه دوستی فرزندانشان را پایدار و مستحكم‌تر می‌كند توجه داشته باشند، روابط دوستانه بین فرزندان تداوم خواهد یافت.

بچه‌ها همیشه به دنبال بهانه می‌گردند تا بتوانند احساسات درونی خود را بیرون بریزند، به طور مثال هنگامی كه بستنی می‌خورند اگر فرزند دیگر یك قاشق بیشتر بستنی بخورد، درگیری شروع می‌شود و از این طریق احساس حسادت، نیاز، درماندگی و عدم پذیرش از سوی آنها ابراز می‌گردد. زمانی كه والدین گریه، بدخلقی و خشم فرزند خود را تحمل كنند و با حوصله به حرف‌های او گوش كنند، به اشتباه خود پی می‌برد. گوش دادن به سخنان كودكان آسیب دیدگی روحی آنها را ترمیم می‌كند و روابط موجود را محكمتر می‌سازد.