برای تو که بهترینی

آهای تو!
آره با توام!
چرا ناراحتی؟ چرا اضطراب داری؟ چرا استرس داری؟ چرا اعتماد به نفست رو از دست دادی؟ چرا احساس می‌کنی هیچی نیستی و هیچ دلیلی برای ادامه نداری؟ تو خیلی بزرگی. …

آهای تو!

آره با توام!

چرا ناراحتی؟ چرا اضطراب داری؟ چرا استرس داری؟ چرا اعتماد به نفست رو از دست دادی؟ چرا احساس می‌کنی هیچی نیستی و هیچ دلیلی برای ادامه نداری؟ تو خیلی بزرگی. او‌ن‌قدر که حتی فکرش رو هم نمی‌تونی بکنی.

این متنو تا آخر دقیق بخون تا بهت ثابت کنم. همین دلشوره‌ها و ناراحتی‌هائی که بعضی اوقات به خاطر کارهائی که کردی یا حرفائی که زدی، داری. آره همین ناراحتی‌ها که باعث شده از خودت بدت بیاد یه نشونست. همین دلواپسی از حرفائی که نباید می‌زدی یا کارهائی که نباید می‌کردی یه نشونست.

همه اینا نشونه اینه که تو هنوز خوبی. قلبت هنوز پاکه و روحت هنوز آرومه. اگه این‌طور نبود بی‌خیال می‌شدی. مثل بقیه.

اصلاً کارهای بدت رو که نمی‌دیدی که بخوای به خاطرش ناراحت بشی.

اگه غمگینی نشونه اینه که قلب صافت تحمل سیاهی رو نداره. پس دیگه چرا از خودت ناراحتی؟ همین‌که متوجه کارائی شدی که نباید می‌کردی، همین که ناراحت شدی، همین که پشیمون شدی، باید خوشحال باشی و خدا رو شکر کنی که دلت هنوز سفید که می‌تونی لکه‌های سیاه روش روش ببینی. مثل یه راننده که پیچ و خم‌های جاده باعث می‌شه خوابش نبره، پیچ و خم‌های زندگی هم باعث می‌شه تو خوابت نبره. اسیر تکرار و روز مرگی نباشی. باعث می‌شه تا اگه چشات بسته شد و خواب برد پیچ و خم‌ها بیدار نگهت داره. پس خدا رو شکر کن که توی یه جاده بی‌پیچ و خم رهات نکرده. اون می‌خواسته که صداش کنی فراموشش کنی. صدات رو دوست داره پس صداش کن.

ابراهیمی