دانستنی های مهم درباره تاثیر دیابت بر پاها

کسانی که بیماری دیابت دارند, افزایش قندِخون آنان به مدت طولانی, باعث ایجاد مشکلات و عوارضی می شود که یکی از عوارض, تاثیر آن بر پاهای شخص است بیشترین موارد تاثیرگذار سیستم عصبی و محیطی بدن شخص است

کسانی‌که بیماری دیابت دارند، افزایش قندِخون آنان به مدت طولانی، باعث ایجاد مشکلات و عوارضی می‌شود که یکی از عوارض، تاثیر آن بر پاهای شخص است. بیشترین موارد تاثیرگذار سیستم عصبی و محیطی بدن شخص است. اگر دیابت از نوع غیرقابل کنترل باشد، بر روی سیستم عصبی تاثیر می‌گذارد و زمانی‌که بر روی عصب پاها تاثیر بگذارد در اینصورت شخص احساس سرما و گرما را از دست می‌دهد. به این از دست دادن حس، دیابت حسی، عصبی گفته می‌شود. اگر در اثر این بی‌حسی قسمتی از پای شخص جراحت پیدا کند و خود شخص متوجه آن نشود، در اینصورت زخم بزرگتر شده و احتمال آلودگی آن بالا می‌رود. عضلات پا دیگر مثل سابق واکنش نشان نمی‌دهد و توانایی ندارد.

● مشکلات مربوط به پاها در افراد دیابتی

در افراد دیابتی درد پاها می‌تواند منجر به عفونت (در اثر کاهش جریان خون) و یا بیماری‌های جدی دیگر و در نهایت قطع عضوی از پا شود.

▪ پای ورزشکاری: پای ورزشکاری بصورت یک بافت توده‌ای است که احتمال خارش، قرمز شدن و ترک خوردگی در آن وجود دارد. میکروب می‌تواند از بین این ترکها به داخل پوست نفوذ کرده و باعث ایجاد عفونت شود. داروهایی که برای از بین بردن این میکروب‌ها بکار می‌روند مخصوص پاهای ورزشکاری هستند. این دارو بصورت قرص یا بصورت پماد وجود دارد که مستقیما بر روی زخم‌ها مالیده می‌شوند.

▪ عفونت قارچی ناخن: ناخن‌های آلوده به میکروب قارچی بصورت بی‌رنگ و یا زرد و قهوه‌ای و یا بصورت تیره و شکننده هستند. در بعضی موارد ممکن است که ناخن خرد شود. فضای گرم و مرطوب و تاریک درون کفش‌ها، محیطی مناسب برای رشد و تکثیر میکروب‌ها است. به علاوه زخم و جراحت ناخنها منجر به ایجاد عفو‌نت‌های قارچی می‌شود که درمان آن بسیار سخت است. درمان‌هایی برای این نوع زخم‌ها وجود دارد اما فقط برای زخم‌های کوچک و اولیه. احتمالا پزشک قرص تجویز می‌کند و یا در صورت شدید بودن، بافت ناخن به صورت دوره‌ای برداشته می‌شود.

▪ برآمدگی یا «پینه»: برآمدگی در بافت‌های سخت بخصوص در کف پاها ایجاد می‌گردد. این برآمدگی بیشتر در اثر وزن زیاد در قسمت جلوی کف پا و یا در قسمت پاشنه ایجاد می‌شود. البته بعضی از این برآمدگی‌ها در کف پاها معمولی است. به هر حال باید مراقبت‌های ویژه‌ای به کار برده شود.

▪ تاول یا پینه پا: یک برآمدگی آبکی است که در بین انگشتان پا ایجاد می‌شود. گاهی مواقع در کنار انگشت بزرگ پا یک برآمدگی به صورت آبکی ایجاد می‌شود. ممکن است این منطقه بصورت جلو آمده و سخت و بر روی هر دو پا ایجاد شود. بیشتر مواقع بر اثر پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند و نوک تیز ایجاد می‌شود. در این کفش‌ها بر روی انگشت بزرگ پا فشار وارد آمده و آن را به طرف انگشتان دیگر فشار می‌دهد. استفاده از کفی نرم از تحریک انگشتان جلوگیری می‌کند. اگر این مشکل باعث بد فرمی ‌پاها شود، عمل جراحی کمک کننده است.

▪ ناخن فرو رفته در گوشت: وقتی که گوشه‌های ناخن به طرف پوست رشد می‌کنند، ناخن در گوشت پا فرومی‌رود. وقتی که این اتفاق می‌افتد، امکان دارد مقداری از ناخن درون گوشت مانده و ایجاد قرمزی، ورم و عفونت نماید. بیشترین علت ایجاد این حالت فشاری است که کفش بر انگشتان پا وارد می‌نماید. از دلایل دیگر بد فرم شدن ناخن‌ها، فشارجانبی انگشت‌ها بر روی هم براثر پیاده‌روی، شنا و یا حرکاتی مثل ایروبیک است. به هنگام گرفتن ناخن‌ها، بطور صحیح و اصولی از ناخن‌گیر استفاده کنید تا ناخن‌های شما گوشه نیندازد. اگر مشکل عفونت ناخن ادامه‌دار بود، می‌توانید به پزشک مراجعه کنید در شرایط وخیم‌تر احتمال دارد که نیاز به عمل جراحی برای برداشتن قسمت عفونی باشد.

▪ انگشت چکشی: انگشت چکشی انگشتی است که در اثر ضعیف شدن عضلات خمیده می‌شود. ضعیف شدن ماهیچه باعث می‌شود تاندون‌ها به صرف پایین خمیده شده و انگشت چکشی بوجود آید. این مسئله ممکن است در بین تمام اعضای خانواده پیش بیاید و یا در اثر پوشیدن کفش‌های خیلی کوتاه ایجاد شود. این مشکل ممکن است باعث ایجاد نارا‌حتی‌های دیگر پا مثل: میخچه، تاول‌و... و یا سختی به هنگام راه رفتن شود. «آتل بندی» یا ابزارهای اصلاح کننده پا می‌تواند کمک کننده باشد. در بعضی موارد هم شاید نیاز به عمل جراحی باشد.