همکلامی همسران

در زندگی زناشویی گاهی پیش می آید که با یک جمله, همسر خود را ناراحت یا برعکس او را خوشحال می کنیم

در زندگی زناشویی گاهی پیش می‌آید که با یک جمله، همسر خود را ناراحت یا برعکس او را خوشحال می‌کنیم. ارتباط کلامی یکی از موثرترین ارتباطات در میان زن و شوهر است؛ ارتباطی که می‌توان با استفاده مناسب از آن پایه‌های زندگی را مستحکم‌تر کرد یا تنش و احساسات بد آفرید. به همین منظور می‌خواهیم راجع به چگونگی کیفی و کمی گفتگو بین زن و شوهر بپردازیم تا بتوانیم بیشتر از این ابزار ارتباطی استفاده‌های مثبت ببریم. اما پیش از آن‌که به آنچه در گفتارتان باید رعایت کنید باید یاد بگیرید گوش دهید و تنها به حرف زدن نیندیشید. گوش شنوا داشتن یکی از ملزومات گفتگوی سالم است.

آنچه باید گفته شود.

در ابتدای زندگی آنچه باید بگوییم تمام چیزهایی است که برای یک شروع باید گفته شود. از خصوصیات اخلاقی تا توانایی‌ها و ناتوانی‌‌هایی که داریم و شرایطی که از زندگی زناشویی خود انتظار داریم را باید بیان کنیم. یادتان باشد در گفتار خود صادق باشید و تمام آنچه برای شروع یک زندگی لازم است گفته شود را بگویید اعم از شرایط روحی، مثل خصوصیات و احساسات و مخصوصا اگر خصوصیات روحی خاصی دارید و احیانا اگر به بیماری روحی مثل وسواس یا سوءظن و... دچار هستید، شرایط جسمی، مثل عادات غذایی، عادات خواب و... و احیانا بیماری‌های جسمی که دارید، شرایط مالی اعم از توانایی‌ها و ناتوانی‌ها، شرایط خانوادگی اعم از رسم و رسومات و خصوصیات اخلاقی اعضای خانواده همدیگر برای ایجاد ارتباطی موثرتر باید گفته شود. تمام شرایط خود را بروشنی بیان کنید.

به کنایه و اشاره‌های جزئی اکتفا نکنید؛ چرا که انسان‌ها در بدو ازدواج بسیار خوشبینند و شاید نتوانند منظور شما را از یک جمله دوپهلو بفهمند و بعدا برای شما مشکل ساز می‌شود. به قول معروف جنگ اول به از صلح آخر است. پس قبل از ازدواج می‌توانید با گفتاری منطقی و حساب شده از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری کنید.

وقتی زندگی زناشویی آغاز شد نیز مسائلی هست که باید در گفتار کلامی به آن دقت کرد و آنها را عنوان نمود. بسیاری از زوج‌ها از این‌که همسرشان کم حرف است شکایت می‌کنند. زوج‌ها باید بدانند که هیچ‌کس مطمئن‌تر از همسرشان برای حرف زدن نیست و می‌توانند با گفتگو راجع به مسائل مختلف ارتباطی صمیمانه‌تر با هم ایجاد کنند. از اتفاق‌های روزمره و چگونگی کار و... براحتی می‌توان ساعت‌ها گفتگو کرد.

یکی از مسائلی که نباید بین زن و شوهر فراموش شود محبت کلامی است. زن و شوهر باید با کلام محبت‌آمیز مدام به هم نشان دهند که همدیگر را دوست دارند. این فضا می‌تواند تاثیر بسیار مثبتی در زندگی زناشویی بگذارد. گاهی بعضی‌ها فکر می‌کنند محبت کلامی چیزی مصنوعی و بدون ضمانت است و حتما باید دوست داشتن در عمل ثابت شود. در این‌که دوست داشتن در عمل ثابت می‌شود شکی نیست، اما آیا ابراز محبت کلامی یک عمل نیست و آیا انسان‌ها از این‌که همسرشان به آنها ابراز علاقه کند لذت نخواهند برد؟ با جواب به این دو سوال متوجه می‌شوید که محبت کلامی جای خود را دارد و ثابت کردن دوست داشتن در عمل نیز جای خود را. از همسر خود تعریف و تمجید کنید. از زیبایی‌ها و خوبی‌های او بگویید و از زحماتش متشکر باشید. این کار باعث می‌شود او به زندگی علاقه‌مند شود و از حرف‌های شما لذت ببرد. اگر می‌خواهید ایرادی از همسرتان بگیرید، آن را با آرامش بیان کنید و به صورت یک انتقاد نرم و با جملات آرام و ملایم بگویید تا همسرتان را نرنجانید.

افراط و تفریط همیشه و در همه چیز مضر است. در صحبت کردن نیز نباید افراط کرد و تفریط در آن هم بسیار خسته‌کننده و کسل‌بار است. اگر مدام بخواهید ایراد بگیرید و گله کنید، آزاردهنده خواهید شد و اگر بخواهید مرتب تعریف و تمجید و محبت کنید باز خوشایند نیست. پس اعتدال را هم در کیفیت و هم در کمیت صحبت کردن رعایت کنید.

گاهی بعضی از همسران اتفاقاتی که در طول روز برایشان می‌افتد را به هم نمی‌گویند و این مساله باعث گله‌مندی همسرشان می‌شود. اگر اتفاقی می‌افتد یا خبری می‌شنوید، با همسر خود در میان بگذارید و برای او این ارزش را قائل شوید که مونس شما باشد و از حال و احوال شما خبر داشته باشد. از غم‌ها و ناراحتی‌های خود نیز با همسرتان گفتگو کنید و او را در غم خود شریک بدارید. شاید همسرتان بتواند به شما کمک کند تا باز شادابی خود را به دست آورید.بعضی‌ها همسر خود را با سکوت تنبیه می‌کنند، یعنی اگر همسرشان اشتباهی مرتکب شود با او حرف نمی‌زنند. در حالی که مشکلات را می‌توان با صحبت راحت‌تر حل کرد و با حرف نزدن نه تنها همسرتان را از خود دور می‌کنید، بلکه خودتان را نیز از هم کلامی او محروم ساخته‌اید. پس علاوه بر او خود را نیز تنبیه کرده‌اید و این کار عاقلانه نیست.

شما باید بتوانید با همسر خود یک رابطه کلامی موثر داشته باشید تا بتوانید:

۱) همصحبت خوبی برای هم باشید.

۲) در رفع مشکلات شخصی و زناشویی هم موثر باشید.

۳) به هم بموقع راجع به اتفاقات و افراد دیگر اطلاعات دهید.

۴) به هم ابراز محبت کنید.

۵) ‌از حال همدیگر خبر داشته باشید.

یک ارتباط کلامی موثر می‌تواند شما را در زندگی موفق کند. چرا که غیر از کلمات و جمله‌هایی که در صحبت به کار می‌رود، شما می‌توانید از لحن و صدا و صورت همسر خود هنگام حرف زدن احساس درونی او را نیز درک کنید. مثلا بفهمید عصبانی است یا خوشحال یا هنگاهی که همسرتان ساکت است، می‌توانید متوجه شوید که از چیزی ناراحت است و در ضمن می‌توانید از نظرات و راهنمایی‌های هم نیز استفاده کنید.به‌هرحال از هم کلامی با همسر خود به دلایلی که گفتیم غافل نباشید و در بهبودی آن بکوشید. اگر هم در ایجاد ارتباط کلامی با همسر خود موفق نیستید و هر چه تلاش می‌کنید موفق نمی‌شوید، می‌توانید با یک روان‌شناس با تجربه مشورت کنید تا راهکارهای موثری به شما بیاموزد.

● آنچه نباید بگویید

پیش از ازدواج، اولین چیزی که باید از آن پرهیز ‌کنید، قول‌های نادرست و خارج از توانتان است. این قول‌ها شاید در حد یک جمله باشد، اما عمل به آنها کار شما نیست و بعدها برایتان دردسرساز می‌شود و گاهی زندگی مشترکتان را به خطر می‌اندازد. مثلا معمولا همه از وضع مالی خود و توانایی‌ای که در این زمینه دارند و در آینده به دست می‌آورند یک پیش‌زمینه تقریبی دارند. پس فراتر از آن را به همسرتان قول ندهید. شاید شما بعد از چند سال به وضعیت مالی خوبی دست پیدا کنید، اما شاید هم همین طور که امروز هستید بمانید. یا مثلا دختری که همیشه در حال فعالیت اجتماعی و شاغل بوده، اگر نمی‌تواند از این فعالیت اجتماعی در زندگی زناشویی دست بکشد، نباید قول واهی به همسرش دهد که بعد از ازدواج دیگر در بیرون از منزل کار نمی‌کنم و... پس بر اساس واقعیات زندگی و روحیاتتان به همسرتان قول دهید نه بر پایه رویاهایتان.

نکته دوم پیش از ازدواج دروغ گفتن است. گاهی فردی برای این‌که همسر دلخواهش را از دست ندهد، دروغ می‌گوید. اما نمی‌داند همسرش کسی است که تا آخر عمر می‌خواهد به چشمانش نگاه کند و عدم صداقت باعث صلب آرامش خودش می‌شود و دروغ یکی از چیزهایی است که هیچ‌گاه از ذهن طرف مقابل پاک نمی‌شود و اعتماد را از بین می‌برد، پس دروغ نگویید.

مساله بعدی اطلاعات زیادی است. شما نباید راجع به خود و خانواده خود اطلاعات زیاده از حدی به طرف مقابل بدهید. چه این اطلاعات مثبت باشد و چه منفی. برای مثال فرض کنید شخصی که شما او را برای ازدواج انتخاب کرده‌اید، در حرف‌هایش مدام از خانواده‌اش تعریف کند و مثلا مدام دارایی‌های خانواده‌اش را نام ببرد. شما چه فکری می‌کنید؟ مسلما خوشتان نمی‌آید و فکر می‌کنید آن فرد یا خیلی بیش از حد به خانواده‌اش اهمیت می‌دهد یا می‌خواهد آنها را به رخ شما بکشد. یا بر عکس آن را فرض کنید.

در زندگی زناشویی هم خیلی باید مراقب کلام خود باشید. در صحبت‌های خود به هیچ وجه به خانواده همسرتان یا خود او بی احترامی نکنید. خیلی پر حرف نباشید به اندازه حرف بزنید و به همسرتان هم مهلت حرف زدن بدهید. یکی از مسائل خیلی حساسی که در زناشویی باید رعایت شود، نگفتن راجع به گذشته احساسی خود است. ممکن است هر کدام از دختر‌ها یا پسر‌ها مورد‌های دیگری را برای ازدواج انتخاب کرده بودند که به دلایلی محقق نشده است، اما این دلیل نمی‌شود که بخواهید راجع به آن افراد که در گذشته داشته‌اید به همسرتان بگویید. بعضی از افراد عادت دارند راجع به هر مساله یا هر مکانی یک خاطره از گذشته بگویند که ممکن است خوشایند همسرشان نباشد لازم نیست تمام خاطرات خود را بازگو کنید تا همسرتان را برنجانید.

حدیث‌السادات میرزایی