یکشنبه, ۷ بهمن, ۱۴۰۳ / 26 January, 2025
سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بخش مخابرات
سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی *(FOI) با تأمین سرمایه لازم برای ایجاد و نگهداری زیرساخت‌های مخابراتی، امكان انتخاب بیشتر، قیمت‌های پائین‌تر و خدمات بهتر را فراهم می‌آورد. پیشرفت‌های تكنولوژیكی، آزادسازی بخش مخابرات و تجارت جهانی از عوامل عمده برای تشویق بیشتر جریان سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی به كشورهای در حال توسعه می‌باشد.
نقش دولت به عنوان سیاست‌گذار در این زمینه و ایجاد كننده یك محیط قانونمند و رقابتی از اهمیت زیادی برخوردار است. در كشورهای در حال توسعه دولت‌ها می‌توانند با اتخاذ سیاست‌های رقابتی و شفاف‌سازی سرمایه‌گذاری در بازارهای مخابراتی، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی بیشتری را جذب كنند. بخش مخابرات شامل تولید، توزیع تجهیزات و ارائه خدمات و نیز یكی از عوامل كلیدی در رشد اقتصادی محسوب می‌شود و نقش اساسی را در رقابت‌پذیری اقتصاد جدید، بازی می‌كند.
با این وجود، اغلب هنگام حركت به سمت خصوصی‌سازی و جذب سرمایه‌گذار خارجی ابتدا به این گونه بخش‌های زیربنایی توجه می‌شود اما به نظر می‌رسد بهتر است این روند از سایر بخش‌ها آغاز شود و با اصلاحات صورت گرفته به سایر بخش‌ها تسری یابد.
بخش مخابرات به عنوان یكی از صنایع زیربنایی كلیدی، نیازمند حجم سرمایه زیادی است. با توجه به اینكه اپراتور مادر به طور مرسوم یك بخش انجصاری (و دولتی) است، سرمایه‌گذاران خصوصی داخلی معمولا تجربه بسیار اندكی برای سرمایه‌گذاری در این بخش دارند و به نظر می‌رسد كه قادر باشند تمام سرمایه مورد نیاز بخش را فراهم كنند. ممكن است برخی كشورهای در حال توسعه بتوانند برای مدت طولانی شكاف سرمایه‌ای خود را پر كنند، اما كنترل هزینه‌ها و جلوگیری از رشد توسعه كه هر روزه به وجود می‌آید امكان‌پذیر نخواهد بود. لذا دولت‌ها می‌توانند با جذب سرمایه‌گذار مستقیم خارجی به توسعه شبكه سرعت بخشند و برای تشویق بیشتر، منافع متقابل ناشی از این ارتباط را با شركتهای خارجی افزایش دهند.
عموما برای سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی محدودیت‌های در بازار تجهیزات مخابرات وجود دارد. تولیدكننده‌های خارجی برای رقابت با شركتهای محلی و منتنع شدن از مزایای رقابت سعی می‌كنند به سرعت تكنولوژیهای جدید را شناسایی كنند و جدیدترین محصولات را به بازار عرضه نمایند. این شركت‌ها برای تثبیت حضور خود در كشور میزبان به سرمایه‌گذاری بیشتر در آموزش مدیریت داخلی و مشاركت در برنامه‌های تحقیق و توسعه (R&D) می‌پردازند. بسیاری از شركتهای خارجی كه دارای اعتبار بیشتر هستند دارای نام‌های تجاری قدرتمند و معروفی می‌باشند و توانایی تولید محصولاتی با كیفیت بالاتر و ارائه نسل جدیدی از تولیدات را دارند.
در گذشته، فرصت‌های سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در بخش خدمات بسیار محدود بود چرا كه بیشتر كشورها با یك سیستم دولتی انحصاری اداره می‌شدند و بخش‌های صنعتی بومی به شدت محافظت می‌شدند.اما با آزادسازی مخابرات در چند كشور كه در دهه ۱۹۸۰ آغاز شده و به یك حركت فراگیر در دهه ۱۹۹۰ تبدیل شده این شرایط تغییر كرده است. از سال ۱۹۹۸، در ۷۶ كشور در حال توسعه اپراتورهای مخابراتی دولتی *(PTOS) خصوصی شده‌اند كه حدود ۳/۲ از سرمایه‌گذاری‌های به كار رفته برای اپراتورهای خصوصی، از خارج از كشور تأمین شده است. در بیشتر موارد، با فروش حداقل سهم یك اپراتور مخابرات دولتی به یك شریك خارجی، سرمایه‌گذاری‌ها به كشور وارد می‌شود. بازار ارتباطات موبایل نیز در كشورهایی كه به اپراتوهای جدید مجوز فعالیت می‌دهند و خدمات جدید ارائه می‌كنند توسعه یافته است. با این حال، بسیاری از دولت‌ها یا برای سرمایه وارد شده و تساوی ارزش آن محدودیت‌هایی قرار می‌دهند و یا به كنترل خارجی‌های ارائه كننده خدمات می‌پردازند.
برخی كشورها در تلاش هستند، رشد شركتهای داخلی را در بازارها حفظ كرده و تشویق كنند و در حای كه گروه دیگری از كشورها به حفظ موارد امنیتی توجه بیشتری دارند.در بعضی از كشورها، محدودیت برای حضور خارجیان بیشتر جنبه سیاست اقتصادی دارد تا قوانین خاص بخشی.
محرك‌های افزایش سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی
سه عامل اصلی بر صنایع مخابراتی بین‌المللی تأثیرگذار است؛ رشد سریع تكنولوژی، به دست آوردن درك لازم از آزادسازی صنایع مخابراتی به عنوان كلیدی برای رشد سایر بخش‌ها، و توافق‌نامه مخابرات پایه *(BTA) در سال ۱۹۹۷ در سازمان تجارت جهانی (WTO).
این سه فاكتور به گشودن بازارهای و افزایش سرمایه‌گذاری خارجی در دنیا منجر خواهد شد.
پیشرفت‌های تكنولوژیكی
توسعه تكنولوژیهای جدید با آزادسازی به وسیله كاهش هزینه‌های وارده و ایجاد خدمات جدید (موبایل، پیجر، اینترنت) تسهیل خواهد شد. بهبود انتقال بی‌سیم و كارآیی بالاتر در نصب فیبرنوری موجب كاهش هزینه‌ها خواهد شد.
تكنولوژیهای دیجیتالی، توزیع صدا، دیتا و تصویر با كانال‌های ارتباطی مشابه شرایط موجود را ممكن ساخته است لذا امكان ارسال اطلاعات به وسیله كابل و بخش طیفی بیشتر شده است.
چنین توسعه یافتگی‌هایی اپراتورهای تلفن و شركتهای تلویزیون‌های كابلی را به یك تولیدكننده اطلاعات چند وجهی تبدیل می‌كند و امكان رقابت با انحصارگران را در بازارهای بیشتری برای آنها به وجود می‌آورد. همگرایی تكنولوژیكی و جهانی شدن سرمایه‌گذاران را به گسترش مناطقی كه در آنها فعال هستند، مشابه بازارهای بین‌المللی، ملزم می‌كند.
ساختار بازار رقابتی
در كشورهای در حال توسعه، رقابت به عنوان یك ابزار قدرتمند برای دستیابی به رشد بخش، شناخته شده است. با توجه به اینكه موانع قانونی برای ورود منجر به عقب نگهداشتن بخش رقابتی در بسیاری از ملل شده، دولت‌ها می‌توانند در جهت برطرف نمودن این موانع حركت كنند. تا سال ۲۰۰۰، اكثر اقتصادهای در حال توسعه از شرایط رقابتی برای خدمات تلفن موبایل حمایت نكرده‌اند و بیشتر برخدمات اولیه متمركز شده‌اند. بین سال‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰، بیش از ۳۵۰ اپراتور خصوصی در بیش از ۱۰۰ كشور در حال توسعه به ارائه خدمات پایه و موبایل پرداخته‌اند. در سال ۲۰۰۳، در بین ۱۶۴ كشور، ۱۳۰ كشور سه و یا بیش از سه اپراتور دیجیتال موبایل داشته‌اند (ITU ۲۰۰۳).
بسیاری از این كشورها اپراتورها را برای دریافت مجوز تلفن موبایل به رقابت بیشتر در بازار تشویق نموده‌اند.
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست