این گناه سیاه!

آیا به راستی غیبت با این هزینه سنگین اخروی و هزینه آبرو نابود کن دنیایی از یک انسان عاقل بعید نیست
غیبت کننده اگر توبه کند، آخرین نفری است که (پس از حساب و کتاب طولانی) به بهشت …

آیا به راستی غیبت با این هزینه سنگین اخروی و هزینه آبرو نابود کن دنیایی از یک انسان عاقل بعید نیست

غیبت کننده اگر توبه کند، آخرین نفری است که (پس از حساب و کتاب طولانی) به بهشت می رود اما اگر توبه نکند، اولین نفری است که به جهنم می رود...این سخنی بود که حجت الاسلام و المسلمین محمدی، در برنامه «این شب ها»، مستند به آیات و روایات گفت و این سخن علی درستکار، مجری برنامه را بر آن داشت تا همان دم با مسئولان برنامه صحبت کند و یک وقت برای یک برنامه ویژه با موضوع «غیبت» بگیرد؛ چه در این برنامه سخن از برزخ و قیامت بود و فرصت پرداختن خاص به غیبت نبود.

خب حالا من و شما این حس را نداریم که نسبت به رفتار خود لااقل تامل کنیم؟ آیا قصد نداریم از این حرام آتش افروز و بدعاقبت دوری کنیم؟ آیا وقت آن نرسیده است که برای ترک عادت زشت غیبت به درمانگاه اخلاقی «ترک اعتیاد غیبت» مراجعه کنیم و از این بیماری اخلاق کش و انسانیت سوز و سعادت بر باد ده، جان بپیراییم؟ هیچ فکر کرده ایم وقتی برای رفتن به شمال آن قدر عجله داریم که گاه برای عبور از راه بندان کوتاه مدت به هر بیراهه ای سرک می کشیم چگونه خواهیم توانست موقف سخت و طولانی قیامت را به اضافه عالم برزخ تحمل کنیم تازه اگر توبه کرده باشیم تا آن وقت اگر براساس ترازوی عدل اعمال نیک ما افزون باشد، در آخرین مرحله ما را به بهشت راه دهند.

حال آنکه اگر - خدای نکرده- نتوانیم توبه و حقوق تضییع شده از غیبت شده را احیا و او را از خود راضی کنیم آن وقت جهنم به روی ما آغوش خواهد گشود. آیا به راستی غیبت با این هزینه سنگین اخروی و هزینه آبرو نابود کن دنیایی از یک انسان عاقل بعید نیست؛ آخر آدم عاقل حتی اگر دین و دغدغه های اخلاقی هم نداشته باشد، شعور حساب گری دارد، خب حساب کنیم، وقتی زبان به غیبت افراد می گشاییم، چه هزینه ای می کنیم و چه فایده ای عایدمان می شود. اصلا هیچ کس تاکنون از غیبت فایده ای برده است که ما به عنوان نفرات بعدی هزینه غیبت را در پله ترازو بگذاریم و از پله دیگر فواید آن را برداریم؟

نویسنده: رهگذر