زیبا شوید اما خود را مثل یک عروسک نکنید

گاهی آدم در کوچه و خیابان افرادی را می بیند که با دیدن آرایش آنها اولین چیزی که به ذهنش می رسد یا این است که طرف, آیینه ای دم دست نداشته و یا اینکه صورتش را با موم نقاشی اشتباه گرفته که اینطور خود را تابلو کرده است

گاهی آدم در کوچه و خیابان افرادی را می‌بیند که با دیدن آرایش آنها اولین چیزی که به ذهنش می‌رسد یا این است که طرف، آیینه‌ای دم دست نداشته و یا اینکه صورتش را با موم نقاشی اشتباه گرفته که اینطور خود را <تابلو> کرده است! البته ما اصلاً قصد نداریم که در مورد آثار اجتماعی و فرهنگی و… آرایش‌های غلیظ و عجیب و غریب در این صفحه صحبت کنیم و به هر حال از قدیم گفته‌اند هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد.. واکنش هم یک سایت علمی است و ما بهتر است به رسالت اصلی خود پرداخته و خیلی وارد مسائل غیر علمی نشویم اما‌آرایش کردن نیز مثل هر کار دیگری ظرافت‌های خاص خود را می‌طلبد که بدون در نظر گرفتن آنها آرایش ممکن است فقط یک فاجعه بامزه باشد!

دانشگاه نیز سالن مد و یا یک پارتی روزانه نیست . به‌طور قطع منظور همه آدم‌ها و به‌ویژه خانم‌ها از آرایش کردن، زیباتر شدن است اما این هدف مسلماً با نقاشی کردن صورت بدست نمی‌آید، بلکه آرایش باید طوری باشد که زیبایی‌های صورت را بیشتر جلوه دهد و نقاط ضعفی را که احتمالاً در صورت وجود دارند، محو کند. بنابراین، این تصور که آرایش هر چه غلیظ‌تر و پررنگ‌تر باشد زیباتر است، به‌طور کلی بی‌معنی و اشتباه است.

شما می‌توانید با رعایت نکات کوچکی در مورد نحوه استفاده ازلوازم آرایش ، به‌گونه‌ای ظاهر خود را زیباتر کنید که نه تنها زننده نباشد بلکه طبیعی هم جلوه کند و چهره شما را شبیه عروسکی‌های پلاستیکی نکند.

● پیدایش لوازم آرایش

بنظر شما آیا جامعه امروز، خود بین و خود آرا شده است؟ باید بگوییم هیچ چیز بدی در آراستگی و زیبا به نظر رسیدن وجود ندارد و خودآرایی اگر از حد خارج نشود، امری طبیعی است.

مردم طی قرنها، حداکثر کوشش خود را برای زیبا شدن به کار برده اند و دلیل اینکه لوازم آرایش، تاریخی بسیار کهن دارد همین است. با نگاهی به تاریخ لوازم آرایش، خواهید دید که انسان امروز تا چه حد به مردمی که ۱۰۰۰۰ سال قبل از میلاد میزیسته اند شبیه است.

● مصر باستان و محصولات کامل آرایشی

به احتمال زیاد شما تصاویری از مصریان باستان دیده اید و متوجه چهره های آرایش شده آنها شده اید. آنها بسیار جذاب به نظر میرسند و قصد آنها از این آرایش هم همین بوده است. زیبایی و خوشبویی برای مصریان همواره از اهمیت بسیار زیادی برخوردار بوده است.

مصریان به عوالم روحانی بسیار معتقد بودند و ظاهر اشخاص را به طور مستقیم متناسب با درجه معنوی گرایی او میدانستند. به همین دلیل آنها همواره به دنبال روشهایی بودند که اگر فوق العاده به نظر نمیرسند، حداقل در حد قابل قبولی زیبا شوند. اهالی مصر بسیار مبتکر بودند و موفق به انجام اختراعاتی شدند که حتا با استانداردهای امروز هم ابتکاری و خلاقانه است. لوازم آرایش یکی از این اختراعات است.

آنها استعداد فراوانی در عمل آوردن فرمولهای طبیعی برای حل مشکلات پوستی داشتند.

شاید باور نکنید که آنها در قرنهای ۱۵ تا ۱۰ قبل از میلاد، محصولاتی برای رفع ترکهای پوست ناشی از کشیدگی، چروک پوست، جای زخم و ریزش مو داشته اند؟ بعضی دیگر از لوازم آرایشی مورد استفاده در مصر باستان، لوازم آرایش چشم، کرم صورت، روغن بدن و طیف وسیعی از انواع عطریات بوده است.

از آنجایی که در آن دوران، زیبایی بسیار مورد تاکید بود، زنان مصرمجبور بودند روشی برای رسیدن به این مقصود پیدا کنند. یکی از موادی که از آن استفاده میکردند مسدمت (mesdemet) نام داشت. این ماده از کانیهای مس و سرب ساخته میشد که هرچند برای اینکه مدام روی پوست باشد چندان سالم به نظر نمیرسد اما در آن زمان بسیار طرفدار داشت.

آنها از اکسیدهای رنگین مس، به خصوص رنگ سبز آن، برای رنگ آمیزی زیر چشم و از کانیهای تیره سرب مانند خاکستری تیره و سیاه،برای پلک بالا و مژه ها استفاده میکردند و بنا بر اعتقاداتشان، رنگهای تیره نه تنها به زیبایی کمک میکرد بلکه چشم زخم یا شوری چشم دیگران را هم برطرف میکرد.

آنها از سرمه هم به فراوانی استفاده میکردند و آنرا با استفاده از بادام سوخته، اکسید مس، یکی دو کانی رنگین مس، سرب، خاکستر و گل اخرا تهیه میکردند. این پودر تیره رنگ را با کمک قلم باریکی به دور چشم میکشیدند. سپس برای تکمیل این آرایش، مقداری گل سرخرنگ را به پلکها و لبهای خود میمالیدند. آنها ناخنها را هم فراموش نمیکردند و از حنا برای رنگ آمیزی آنها استفاده میکردند.

● لوازم آرایشی در گذر زمان

در گذشته بسیار دور، لوازم آرایش برای تشدید زیباییهای زنان به کار میرفت اما مردان نیز به طرق مختلف از این لوازم استفاده میکردند. در مصر باستان، تمام مردم روزانه حمام میگرفتند. اگر از مردم عادی بودند از آب رودخانه و اگر از بزرگان بودند از حوض یا تشتی مخصوص استفاده میکردند. آنها در حمام از موادی مانند روغن گیاهی یا حیوانی که با پودر آهک و عطر مخلوط شده بود استفاده میکردند که بی شباهت به صابون نبوده است.به علاوه با توجه به هوای گرم مصر، با استفاده از روغنهای عطر آگین پوست خود را نرم و تازه نگه میداشتند.

با گذشت زمان، با پیش آمدهایی چون جنگها، مهاجرتها و درنهایت ترکیب فرهنگها، ارزش و معنای آرایش نیز تغییر کرد. هنگامی که فرهنگ یونانیان آزاداندیش به مصر وارد شد، با وجود اینکه اهمیت زیبایی شناسانه آرایش باقی ماند، اما از رابطه آن با روحانیت و عوالم معنوی کاسته شد. در واقع یونانیان از لوازم آرایشی مصریان، برای زیباتر کردن خود برای یکدیگر و نه برای خدایان، سود جستند.

سپس رومیان وارد صحنه شدند و با نوع زندگی هرزه و عیاشیهای معروف خود، باز هم از ارزش معنوی آرایش و محصولات آرایشی کاستند و از آنها برای منظورهایی بسیار دنیوی استفاده نمودند. رومیان برای تولید لوازم آرایشی از روشهایی نه چندان تمیز استفاده میکردند و برای مثال، ناخنهای خود را با ترکیبی از چربی و خون گوسفند رنگ آمیزی میکردند.

● چهره سپید، مورد پسند در قرون متمادی

در طی قرنهای متمادی، چهره رنگ پریده یا سپید، چهره مطلوب به شمار میرفت زیرا مشخص کننده جایگاه اجتماعی فرد بود. در آن زمان میگفتند که طبقه کارگر که در فضای باز به کار مشغولند پوستی آفتاب سوخته و زمخت دارند و این افراد نباید با طبقات بالای اجتماع که پوستی سفید و پاکیزه دارند، معاشر باشند و درنتیجه، برای رسیدن به چنین ظاهری، زنان و مردان از پودری استفاده میکردند که ترکیبی شامل اکسید سرب و چند ماده شمیایی دیگر بود.

متاسفانه بهای این زیبایی بسایر گزاف بود و به مسمومیت از سرب منجر میشد. به همین دلیل کوشش برای یک ماده جایگزین آغاز شد و بالاخره پودری که از اکسید روی تهیه میشد، مورد استفاده قرار گرفت که هنوز هم از آن استفاده میشود.

جالب است بدانید که با رونق گرفتن صنعت سینما و هالیوودی شدن آن، پوست برنزه، جایگزین پوست سفید شد و به جای پودرهای روشن کننده، انواع محصولاتی که به پوست ته مایه برنزه میداد وارد بازار شدند.

● محصولات آرایشی برای جوان به نظر رسیدن

حدود سالهای ۱۹۰۰، در دوران سلطنت ادوارد هفتم در انگلستان، بانوان میان سال و سالخورده مهمانیهای بسیاری ترتیب میدادند و به عنوان میزبان، باید به بهترین شکل ممکن یا درواقع تا حد ممکن جوان در مجلس ظاهر میشدند. این زنان اجتماعی به هر وسیله ای که علایم گذر زمان را از چهره شان محو میکرد نیاز داشتند. از آنجایی که این افراد غذای چندان سالمی نمیخوردند، فعالیت و ورزش نمیکردند و نسبت به زنان دوره های قبل در معرض آلودگی بیشتر هوا قرار داشتند، تنها راه ممکن برای حفظ جوانیشان، استفاده از لوازم آرایش و به خصوص کرمهای صورت و محصولات ضد چروک بود.

راه دیگر، رفتن به سالنهای زیبایی بود که مشهورترین آنها خانه سیکلاکس (House of Cyclax) در لندن بود. از آنجایی که مشتریان این سالن میل نداشتند دیده شوند، از درب پشتی و با توری بر روی صورت وارد سالن میشدند و از همانجا بیرون میرفتند.

بانو هنینگ (Henning)، صاحب این سالن، محتاطانه لوازمی چون کرم و روژ لب را به مشتریان خود میفروخت. یکی از محصولات او، کاغذهای پودرآلود رنگین بود که به صورت کتابچه هایی در اندازه کوچک تولید میشد. این برگه ها برای رفع برق افتادگی صورت استفاده میشد و در مواقع مقتضی بر روی بینی و گونه ها مالیده میشد تا با مات کردن پوست، برق نامطلوب آنرا بگیرد. این کتابچه ها همچنان مورد استفاده قرار میگیرند و کمپانی آون (Avon) هنوز هم آنرا تولید میکند. علاوه بر این، زنان در این دوره از ذغال نوک چوب کبریت به جای ریمل و از عصاره گلبرگهای رنگین به جای روژ لب استفاده میکرده اند.

در همین زمان هلنا روبنشتاین (Helena Rubenstein) که صاحب سالن زیبایی دیگری بود، کرم ضد آفتاب را تولید کرد و بعدها با افزودن اقلام دیگر، به یک کمپانی معروف تولید لوازم آرایش مبدل شد. اوج گیری صنعت لوازم آرایشی در قرن ۲۰ با رونق گرفتن سالنهای زیبایی در ابتدای قرن بیستم، صنعت تولید لوازم آرایشی به وجود آمد و هرگز افول نکرد. با گشایش یک سالن زیبایی به نام سلفریجز به نام در سال ۱۹۰۹، لوازم آرایش دیگر به طور مخفی فروخته نمیشدند، بلکه به بازار آزاد آمدند و زنان با اعتماد به نفس بسیار زیاد، به خریدن آنها میپرداختند.

با گذشت زمان، انواع مختلفی از لوازم آرایش مد روز شده و بعد انواع دیگری جایگزین نوع قبل شدند و درواقع، استفاده از لوازم آرایشی، پایه های مد را بنا نهاد و امروزه با فهرست پایان ناپذیر محصولات زیبایی و آرایشی، مد به صنعتی چند بیلیون دلاری مبدل شده است و این صنعتی است که حتا در دوران رکود هم، مشکل چندانی پیدا نکرده است و همواره مشتریان دایمی خود، خانمهای زیبا و آقایان زیبا پسند، را حفظ کرده است.

● طریقه صحیح آرایش (ویژه دختران)

کرم پودر : کرم پودر معمولاً اولین ماده ای است که خانم‌ها برای آرایش کردن استفاده می‌کنند و اصطلاحاً به‌عنوان زیرسازی و پایه آرایش شناخته می‌شود. رنگ کرم پودر مورد مصرف باید کاملاً هماهنگ بارنگ صورت شما باشد و به هیچ‌وجه نباید رنگ پوست را تغییر دهد. مغایر بودن رنگ کرم پودر مورد مصرف باعث می‌شود رنگ‌پوست صورت شما با رنگ پوست بقیه بدنتان تفاوت پیدا کند و دورنگه شوید!

برای انتخاب رنگ هماهنگ با پوست، بهتر است مقداری از کرم پودر را در امتداد خط فک‌ و آرواره خود بمالید و رنگ آنرا در انعکاس نور طبیعی، مشاهده کنید. در صورتی‌که نتوانید بین رنگ پوست این قسمت از صورت و قسمت‌های دیگر چهره تفاوتی قایل شوید، شما رنگ صحیح را انتخاب کرده‌اید ولی در صورت مشاهده تغییر رنگ پوست صورت، باید انتخاب خود را تصحیح کنید. البته به‌طور کلی این قانون وجود دارد که کرم پودرهای بارنگ پایه زرد، بسیار طبیعی‌تر از رنگ‌های دیگر به نظر می‌رسند و برای هر پوستی از معمولی گرفته تا تیره، با توجه به درجه رنگ کرم زیبا هستند. در مقابل، سعی کنید از کرم‌پودری که پایه رنگ آن، صورتی است استفاده نکنید، چون با مالیدن این کرم‌ها به پوست، به نظر می‌رسد که ماسک به صورت خود زده‌اید و حالت بسیار مصنوعی دارد.‌

▪ آرایش ابرو : برای آرایش اجزای صورت از بالاترین قسمت، یعنی ابروها شروع می‌کنیم. اولین نکته این است به‌طور کلی تاتو را توصیه نمی‌کنیم، هر چند این روزها خیلی هم مد شده است. ‌حتی بهتر است از کشیدن مداد ابرو، در داخل ابروها نیز خودداری کنید. درست است که پررنگ‌تر بودن ابروها نسبت به دیگر اجزای صورت باعث زیباتر شدن چهره می‌شود، اما پررنگ‌بودن بیش از حد ابروها هم مصنوعی به‌نظر می‌رسد و هم باعث می‌شود چهره شما شبیه شخصیت‌های کارتونی شود. در تمام مراحل آرایش باید توجه داشته باشید نباید اجزای صورت به نحو غیرطبیعی آرایش شوند چون زیبایی آرایش، به محو بودن آن است. برای پر کردن ابروها بهتر است یک رنگ از سایه چشم خود را انتخاب کنید که هماهنگی بیشتری با رنگ طبیعی ابروهای شما دارد.

یک برس ابرو را که تا حدودی نوک آن نازک‌تر از سایر قسمت‌هایش چیده شده بردارید و به <سایه چشم> به مورد نظر بمالید. سپس با چند ضربه، اضافات پودر سایه را از برس تکانده و برس را با ضربات آرام، داخل ابروی خود بمالید.

این کار را از داخلی‌ترین گوشه ابرو (تاج ابرو) شروع کنید و دقیقاً در امتداد خط طبیعی ابروی خود به سمت انتهای آن بروید. اگر تمام مراحل آرایش خود را در نور طبیعی و روشنایی روز انجام دهید نتیجه مطلوب‌تری نصیب شما می‌شود.‌

▪ آرایش پلک‌ها: اولیه نکته در مورد سایه چشم است. خیلی‌ از خانم‌ها برای صرفه‌جویی در وقت، از همان رژگونه خود برای سایه‌چشم استفاده می‌کنند ولی این کار اصلاً مناسب نیست، چون رنگ صورتی تیره‌ای که در ترکیب رژگونه‌ها به‌کار می‌رود، برای اطراف چشم در نظر گرفته شده است و نه تنها زیبایی چندانی ایجاد نمی‌کند بلکه برعکس باعث ایجاد حالت خستگی چشم‌ها می‌شود. اگر می‌خواهید آرایش ساده‌ای داشته باشید و تنها از یک رنگ برای آرایش پلک‌هایتان استفاده کنید، بهتر است از رنگ‌هایی مثل صورتی، قهوه‌ای سوخته و یارنگ بژ ( قهوه‌ای-‌خاکستری) استفاده کنید، این رنگ‌ها به برس زدن اندکی احتیاج دارند و در کوتاه‌ترین زمان می‌توانند زیبایی خاصی به پلک‌ها ببخشند.‌

خط چشم، دومین کاریست که برای آرایش چشم‌ها انجام می‌شود. کشیدن خط بر روی نیمی از پلک (بالا یا پایین) بهترین راه برای کوچک جلوه‌دادن چشم‌هاست که معمولاً‌ با هدف کلی کشیدن خط چشم، مغایرت دارد. بنابراین برای درشت‌تر جلوه‌دادن چشم‌ها بهتر است از ابتدای خط رویش مژه‌ها تا انتها (بر روی پلک‌ بالا یا پایین و یا هر دو) خط کاملی بکشید یعنی دقیقاً‌ از داخلی‌ترین گوشه چشم تا خارجی‌ترین قسمت آنرا با خط چشم پوشش دهید. هنگام استفاده از ریمل نیز ابتدا مژه‌های گوشه‌ داخلی چشم را ریمل بکشید و بعد به سمت مژه‌های خارجی پیش بروید.‌

▪ آرایش گونه‌ها : اگر می‌خواهید گونه‌های شما شبیه <خط عابر پیاده> به نظر نرسد، بهتر است <رژگونه> را به صورت افقی در امتداد گونه نمالید. برای مالیدن رژگونه ابتدا لبخند بزنید و بعد بر روی برجستگی‌های <سیب مانند> گونه‌ها، رژگونه را بر این ترتیب بمالید: ابتدا برس رژگونه را به‌طور مایل به سمت خط رویش موهای سر ببرید ودوباره برس را روی برجستگی‌ گونه‌ها پایین بیاورید تا هم اضافات رنگ از گونه جدا شود و هم رنگ اندکی پخش شود.‌

▪ آرایش لب‌ها : برای آرایش لب‌ها، از رژ لبی استفاده کنید که خیلی پررنگ نباشد، و رنگ متوسط داشته باشد. خط لب را بعد از استفاده رژ لب، بکشید. دقت کنید که خط لب خیلی پررنگ‌تر از رنگ رژلب نباشد. خط لب خیلی غلیظ نه تنها <از مد ا فتاده> بلکه اصلاً هم زیبا نیست. برای اینکه رنگ خط لب شما زیبا و طبیعی باشد، از رنگی استفاده کنید که همرنگ و یا نهایتاً یک درجه تیره‌تر از رنگ رژ لب شما باشد. در ضمن خط لب را دقیقاً روی خط طبیعی لب خود (خطی که سطح صورت را از لب جدا می‌کند) بکشید و اگر لب‌های شما کوچک هستند از نقاشی کردن لب خودداری کنید.

بهترین روش برای درشت‌تر کردن لب‌ها کوچک، استفاده از رژلب‌هایی با رنگ متوسط ( نه کم‌رنگ و نه پررنگ) و نیز استفاده از برق لب است. ‌

بهتر است بعد از کشیدن خط لب، با یک قلموی نازک، اندکی رنگ خط ‌لب و رژ لب را با هم مخلوط کنید تا هم، رنگ به صورت یکنواخت بر روی لب‌های شما پخش شود و هر رنگ رژ و خط لبتان با یکدیگر چندان مغایرت نداشته باشند.

آرایش اجزای صورت، در اینجا به پایان می‌رسد اما ممکن است پوست برخی افراد دارای لک‌هایی باشد که احتیاج به محو کردن داشته باشد. در صورت وجود لک و یا حلقه سیاه دور چشم، این مرحله را بعد از استفاده کرم پودر بر روی پوست صورت انجام دهید.

در بازار محوکننده‌هایی وجود دارند که برای محو کردن حلقه‌تیره زیر چشم استفاده می‌شوند. این کرم‌ها بهتر است یکی‌-‌دو درجه روشن‌تر از رنگ پوست شما باشد. این محصولا‌ت بیشتر برای کم‌رنگ کردن لکه‌هایی استفاده شود که بیشتر جلب توجه می‌کنند، اما راه بهتر برای محو کردن لکه‌های پوست، استفاده از همان کرم پودر رنگ پوست است. کرم پودر باید به‌صورت غلیظ‌تر استفاده شود تا در نهایت لکه‌ها نیز به رنگ طبیعی پوست در آیند. در ضمن بهتر است همواره از محوکننده و کرم پودر با <نشان (مارک) یکسان> استفاده کنید چون در این‌صورت امکان هماهنگ کردن آنها با یکدیگر بسیار آسان‌تر خواهید بود. بعد از پوشاندن لک‌ها توسط کرم‌پودر، سعی کنید با ضربات آهسته انگشت خود بر روی پوست، تمام قسمت‌های پوست صورت را هم سطح کنید تا برجستگی بر روی پوست شما نمایان نباشد. آرایش شما تمام شد، خسته نباشید!