کارت‌های اعتباری

نخستین کارت‌های اعتباری در دهه ۱۹۲۰ صادر شد. چندین شرکت نفت آمریکائی در نظر داشتند کارت‌هائی صادر کنند تا بدین وسیله مشتریان بتوانند بنزین مورد نیاز خود را به‌طور نسیه خریده …

نخستین کارت‌های اعتباری در دهه ۱۹۲۰ صادر شد. چندین شرکت نفت آمریکائی در نظر داشتند کارت‌هائی صادر کنند تا بدین وسیله مشتریان بتوانند بنزین مورد نیاز خود را به‌طور نسیه خریده و صورت‌حساب آن را بعداً پرداخت کنند. این ایده ساده و قابل اجرا مدت‌ها طول کشید تا عمومیت یافت.

در ۱۹۵۰ رالف اشنایدر کارت اعتباری دیگر به‌نام دینرزکلاب را صادر کرد مشتریان می‌توانستند در رستوران‌های شماره ۲۷ نیویورک غذا صرف کنند.

درآغاز این کارت‌های اعتباری در جاهای محدود مورد استفاده قرار می‌گرفت. اما طولی نکشید که اشنایدر تصمیم گرفت اعتبار کارت‌های را به فروشگاه‌ها نیز مانند رستوران بسط دهد و در مدت زمان کوتاهی نظریه صدور کارت‌های اعتباری جهانی که به نسبت در هر جائی اعتبار داشته باشد مطرح گردید. در ۱۹۵۸ نخستین کارت اعتباری بانکی توسط بانکی در آمریکا صادر شد.

اختراع کامپیوتر که در حقیقت بسیار مهم بود این تغییر را امکان‌پذیر کرد. در اواسط دهه ۱۹۵۰ برای نخستین بار کامپیوترها در امور تجاری مورد استفاده قرار گرفتند و از آن پس می‌توانستند به آسانی اطلاعات مربوط به حساب‌های مشتریان را در یکی گردآوری کرده و ذخیره نمود. از آن پس تغییرات و اصطلاحات دیگری نیز صورت گرفت که باعث گردید استفاده از کارت‌های اعتباری آسان‌تر و مطمئن‌تر شود. یکی از این تغییرات افزودن نوار مغناطیسی به کارت‌ها بود و شماره شناسائی (PIN) صاحب کارت بر روی این نوار ضبط می‌شود [۳۹].

۳۹ ـ صد اختراع بزرگ ـ ف. ویلکینسون ـ ترجمه معصومه رحمانی