لوزه ها و آدنوئید ها

لوزه ها و آدنوئیدها از بافت لنفوئیدی تشکیل شده اند . لوزه ها در عقب دهان و در ۲ طرف گلو یا حلق مستقر هستند . آدنوئیدها در قسمت بالای گلو قرار گرفته اند . همچنان که کودکان بزرگ می شوند …

لوزه ها و آدنوئیدها از بافت لنفوئیدی تشکیل شده اند . لوزه ها در عقب دهان و در ۲ طرف گلو یا حلق مستقر هستند . آدنوئیدها در قسمت بالای گلو قرار گرفته اند . همچنان که کودکان بزرگ می شوند اندازه لوزه ها و آدنوئیدها کوچک میشوند بطوریکه تا سن بلوغ ، تقریباً تمام بافت آدنوئیدها ناپدید شده و لوزه ها هم بسیار کوچک می گردند .

بر اثر عفونت های ویروسی یا باکتریائی ، لوزه ها و آدنوئیدها ملتهب و بزرگ می شوند . در بچه ها ، بزرگ شدن آدنوئیدها موجب بسته شدن شیپو راستاش ( لوله ای که گوش را به حلق متصل می کند ) شده و در نتیجه باعث عفونت گوش و گوش درد می شود .

اگر عفونت های لوزه ها بر اثر ویروس ها ایجاد می شوند ، بنابراین آنتی بیوتیک ها در درمان آنها نقشی ندارند مگر اینکه عفونت بر اثر باکتری ایجاد شده باشد . عفونت های ویروسی عموماً خودبخود بهبود می یابند ، اما شدیداً مسری هستند . از زمانی که ویروس وارد بدن می شود تا هنگامی که گلودرد ایجاد می گردد ۲ تا ۵ روز طول می کشد . یکی از عفونت های شایع باکتریائی ،‌ عفونت باکتری استرپتوکوک می باشد . گلودرد استرپتوکوکی در سنین ۵ تا ۱۵ سالگی بسیار شایع می باشد . گر چه شدت مسری بودن این عفونت مثل عفونت های ویروسی نیست ، با این حال تماس نزدیک با افراد بیمار باعث ابتلا به سایر افراد می گردد .

علائم و نشانه های گلودرد باکتریائی یا ویروسی عبارتند از ؛ گلودرد ، بزرگ شدن لوزه ها ، تب و لرز ، بزرگ شدن غدد لنفاوی گردن و وجود چرک سفید رنگ بر روی لوزه ها .

برای درمان گلودرد استرپتوکوکی از تزریق آمپول پنی سیلین استفاده می شود . در صورت استفاده از داروهای خوراکی ، باید پنی سیلین V یا در موارد حساسیت به پنی سیلین ، از اریترومایسین به مدت ۱۰ روز استفاده می شود . در صورت عدم مناسب ، ممکن است تب روماتیسمی یا گلومرولونفریت حاد ( التهاب کلیه ها ) اتفاق بیفتد .

در مواردی که عفونت های مکرر گلو در کودکان ایجاد می شود ، اقدام به برداشتن لوزه ها از طریق جراحی می کنند.