جمعه, ۲۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 17 May, 2024
مجله ویستا

شاید ماه هنوز فعال باشد


شاید ماه هنوز فعال باشد

اکثر دانشمندان معتقدند که ماه هیچ فعالیت آتشفشانی در طی میلیارد ها سال نداشته است

شاید ماه هنوز فعال باشد! اکثر دانشمندان معتقدند که ماه هیچ فعالیت آتشفشانی در طی میلیارد ها سال نداشته است، اما شواهد جدیدی خروج گازهای آتشفشانی از سطح ماه را نشان می دهند. آذین زنگویی براساس مقاله ای که به تازگی در مجله نیچر nature) ) به چاپ رسیده است، محققان منطقه جدیدی را شناسایی کرده اند که دارای مواد ته نشین شده تازه تر و حفره های کمتری است. از طرف دیگر کانی های موجود در سطح ماه نشان می دهند که این منطقه خاص به اندازه مناطق اطراف آن هوازده نشده است.

در طی ۳ میلیارد سال گذشته، ماه زمین هیچ فعالیت آتشفشانی نداشته است. هم اکنون اطلاعات موجود، خروج گازهایی در ماه را نشان می دهند. پیتر شاتز و کارل پیت، زمین شناسان دانشگاه براون و ماتیو استد از موسسه علوم زمین در مقاله ای که در مجله طبیعت منتشرکرده اند با آوردن سه دلیل بارز ادعا می کنند که ماه در طی یک تا ده میلیون سال گذشته گازهای آتشفشانی آزاد کرده است. این محققان توجهشان را بر منطقه D شکلی بنام Ina متمرکز می کنند که اولین بار در تصاویرماموریت آپولو شناخته شد. دقت بسیار زیاد تصاویر برای اولین بار توجه شاتز را جلب کرد. او می گوید:" چیزی به این دقت نمی تواند پایدار بماند.

باید در طی ۵۰ میلیارد سال از بین می رفت." تصویری از ماه با رنگ بندی مجازی. (ناسا) روی زمین سطوحی که در معرض آب و باد قرار دارند به سرعت فرسایش می یابند. در ماه، بدون حضور هوا، ذرات پراکنده ریز شرایط مشابهی را ایجاد می کنند. با مقایسه ساختار منطقهIna با دیگر مناطق ماه که سن آنها تشخیص داده شده است، این گروه سن این منطقه نزدیک به دو میلیون سال تخمین زده اند. تعداد کم دهانه های ایجاد شده در اثر برخورد سیارک ها در منطقه Ina ، دلیل دومی بر جوانی نسبی آن می باشد. محققین فقط قادر به تشخیص دو دهانه بزرگتر از۳۰m بر روی ۸m۲ از کف این منطقه بوده اند. این مناطق دارای شرایط مشابهی مانند دهانه Ray جنوبی نزدیک به منطقه فرود آپولو ۱۶ هستندمواد بیرون زده در اثر برخورد، به عنوان محکی برای تخمین سن سایر مناطق روی ماه به کار می روند و دانشمندان بر اساس پرتوهای کیهانی و سنگهای موجود، سن این منطقه را حدودا دو میلیون سال تخمین می زنند.

دلیل سوم برای اثبات این فرضیه، حاصل مقایسه طیف های این ته نشست ها در محل فرورفتگی ناحیه Ina با ته نشست ها در محل حفره های خیلی جدید است. هنگامی که مواد ته نشست شده در سطح ماه در معرض هوا قرار می گیرند، طول موج های نور بازتاب شده تغییر می کند. نسبت کل انرژی برگشتی از یک سطح به کل انرژی داده شده به آن سطح یا ضریب بازتاب سطحی یک شی کدر، کمتر می شود و در نتیجه نسبت نورهای طول موج ۱۰۰۰ نانو متر به نورهای طول موج ۷۵۰ نانومتر افزایش می یابد. بر اساس این تغییر رنگها، ته نشست ها در کف Ina جوان به نظر می آیند و احتمالا به تازگی در معرض هوا قرار گرفته اند. در سطح منطقهIna اثری از شعاع های خروجی ماگما در اطراف دهانه مرکزی دیده نمی شود. آشفتگی مواد سطح که کمتر هوازده شده اند، خروج سریع گاز را نشان می دهند.

این مسئله از این لحاظ قابل توجه است که منطقه Ina مانند بسیاری از مناطق فعال زمین ( از لحاظ زمین شناسی) در طول خطی که در محل برخورد دو دره یا دو جویبار واقع شده است، قرار دارد. از این لحاظ Ina تنها مورد نیست. نویسندگان این مقاله قادر به تشخیص چهار مورد مشابه بوده اند. با وجود دلایل متعددی بر تایید نظریه نویسندگان این مقاله که ماه از لحاظ زمین شناسی فعال تر از آن است که قبلا تصور می شده است، تنها راه قطعی کردن این نظریه با در دست داشتن نمونه هایی از این مناطق امکان پذیر است. جفری تیلور یکی از محققین سطح ماه از دانشگاه هاوایی معتقد است که Ina و مناطق مشابه آن بهترین مناطق برای اکتشافات آینده توسط انسان یا رباط ها هستند. او همچنین معتقد است که این مناطق احتمالا بهترین مناطق برای رگولیت های پودری و سنگ های محکم زیر آنها است.

شاتز می گوید: " در طی سالها، ستاره شناسان آماتور شاهد انفجارها وخروج امواج نور از سطح ماه بوده اند. اگرچه ستاره شناسان حرفه ای نظریه غیر فعال بودن ماه را تایید می کنند، چنین دیدگاههای متناقضی جای شک را باقی می گذارند. هماهنگ کردن دیدگاه های هر دو گروه، آماتور و حرفه ای، می تواند دلایل بیشتری را بر تایید فعال بودن این مناطق فراهم سازد.

خروج گاز به تنهایی برای بیش از یک یا دو ثانیه قابل رویت نیست، اما غبار برخاسته نزدیک به ۳۰ ثانیه معلق می ماند که زمانی کافی برای نشانه بردن تلسکوپ حرفه ای به نقطه مورد نظر است. بخش برنامه ریزی ژئوفیزیک و زمین شناسی سیاره ای ناسا از این تحقیق پشتیبانی می کند. رگولیت لایه نرم و غیر متجانسی است که روی سنگ را می پوشاند ودر زمین، ماه، سیارک ها و دیگر سیارات وجود دارد.