حافظ شاهکار

«دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند/ گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند» این بیت مطلع یکی از زیباترین غزل‌های حافظ است؛ غزلی که من دوستش دارم و همیشه زیر لب زمزمه‌اش می‌کنم. اغلب شاعران …

«دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند/ گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند» این بیت مطلع یکی از زیباترین غزل‌های حافظ است؛ غزلی که من دوستش دارم و همیشه زیر لب زمزمه‌اش می‌کنم. اغلب شاعران بزرگ پارسی‌زبان و بخصوص حافظ از چیزهایی حرف می‌زنند که در زندگی مردم تاثیر دارند و به نوعی با آنها در ارتباط هستند.

هنر این شاعر در این است که افکار و اعتقادات جامعه و مردم را به شکل بسیار خوبی در قالب شعر بیان کرده و مخاطب را با بیان مفهومی چون سرشته‌شدن گل انسان درگیر شعر می‌کند. شاهکار حافظ در بیان دیگرگونه و زیبای پدیده‌ها و افکاری است که در محیط جامعه‌اش وجود دارد و فکر می‌کنم بیشتر ایرانیان به تاثیر این شاعر بر زندگی‌شان اعتقاد داشته باشند.

حافظ دنیایی متفاوت را در برابر انسان ایرانی قرار داده و می‌توان گفت همین تغییر نگرش به هستی و جهان‌بینی ما را به این می‌رساند که او را شاهکار بنامیم.

محمود جوادی‌پور

نقاش و یکی از بنیانگذاران نقاشی مدرن ایرانی