قضاوت در چندثانیه

رونمایی از بهترین ابزار جنگ تا به امروز

عنوان: Gears of War: Judgment

پلتفرم: Xbox۳۶۰

ناشر: Microsoft

سازنده: People Can Fly

سبک: اکشن‌‌/‌‌ شوتر تاکتیکی

تاریخ انتشار: ۲۹‌‌/‌‌۱۲‌‌/‌‌۱۳۹۱

سه‌گانه «ابزار جنگ» توانسته خود را به عنوان یک بازی کلاسیک تمام عیار در تاریخ بازی‌های ویدئویی ثبت کند؛ در این مقاله می‌خواهیم به چهارمین بازی از این سری بپردازیم که کمتر از سه ماه دیگر به بازار می‌آید و پیش‌درآمدی بر وقایع سه قسمت قبل محسوب می‌شود. چیزی که این قسمت را خاص می‌کند، واگذاری ساخت آن به استودیوی People Can Fly، البته با نظارت سازنده اصلی آن، یعنی Epic Games است. PCF که عنوان فوق جذاب (هرچند افراطی) «توفان گلوله» را در کارنامه خود دارد، خلاقیت خود را به کار گرفته تا پس از تجربه‌ای نسبتا نخ‌نما شده (GeoW ۳) روحی تازه در کالبد این عنوان بدمد و آبروی مایکروسافت را در رقابت عناوین انحصاری بخرد. داستان بازی مربوط به یک ماه پس از حمله لوکاست به سرا ـ روز اضطرار ‌ـ‌ است. جوخه کیلو (Kilo Squad) که اعضای آن عبارت است از: دِیمون بِیرد، آگوستوس کول، سوفیا هندریک و گارون پادوک، به جرم سرقت سلاح‌های دولتی و فروش آنها دستگیر می‌شوند. محاکمه آغاز می‌شود و هر یک از چهار سرباز به نوبت اعترافات خود را بیان می‌کنند؛ اعترافاتی که در حین تعریف، به شکل تصویری و تعاملی برای بازیکن روایت می‌شود. از اولین مواردی که به این قسمت اضافه شده و قطعا در شکل دادن جذاب‌ترین بخش داستانی تمام این سری موثر خواهد بود، دخیل بودن بازیکن در شکل دادن داستان است.

احتمالا پلاک‌هایی را که در مراحل عناوین قبلی بازی جمع‌آوری می‌کردید به خاطر دارید؛ همان COG Tagهای معروف که نقشی جز اثبات هوشیاری بازیکن در جستجوی نقشه‌ها نداشتند. همان‌طور که گفته شد، مراحل داستانی در اصل اعترافات چهار شخصیت اصلی است و در خلال هر مرحله، صدای روایت کاراکتر مورد نظر را خواهید شنید. فعال‌کردن پلاک‌ها با تغییر در روند بازی، گفتار آنها را نیز تغییر خواهد داد. فعال‌سازی یک پلاک ممکن است به روایت نبردی با مهمات شدیدا کم یا در مه بسیار غلیظ تبدیل شود. شاید برای بازیکن این سوال پیش بیاید که این تغییرات ـ که قطعا به سخت‌تر‌شدن بازی می‌انجامد ـ چه فایده‌ای خواهد داشت؟ در جواب باید گفت نه‌تنها این تغییرات در نتیجه نهایی بازی اثرگذار خواهد بود، بلکه به محض فعال‌شدن، یک امتیازدهی تصاعدی آغاز می‌شود. این سیستم توسط چند ستاره به عملکرد بازیکن امتیاز خواهد داد. دستیابی به امتیاز کامل، موارد ویژه‌ای را به عنوان جایزه باز خواهد کرد. گرافیک بازی همان قالب کلی ابزار جنگ ۳ را دارد. جزئیات بسیار بالا و رنگ‌پردازی روشن و واضح خودنمایی می‌کند. از نمایش‌ها برمی‌آید که انیمیشن حرکات کاراکترها نرم‌ و روان‌تر از گذشته اجرا می‌شود؛ هرچند هنوز هم پناه گرفتن‌های مصنوعی و تداعی‌کننده سربازهای پلاستیکی توی ذوق می‌زند. لوکاست‌های تازه‌وارد انیمیشن جالبی دارند.

یک نشانگر نیمه شفاف در حالت عادی نقطه مرکزی تصویر را اشغال می‌کند که اجازه آتش کور دقیق‌تری را به بازیکن می‌دهد. کسانی که دو قسمت اخیر بازی را در حالت آنلاین بازی کرده‌اند، قطعا از مد جذاب و پرهیجان Horde لذت برده‌اند که چند بازیکن را در مقابل سیل بی‌پایان لوکاست قرار می‌داد و آنها را موظف به دفاع از سنگر مورد نظر می‌کرد. در «داوری»، مراحلی مشابه در حالت داستانی تعبیه شده که قطعا تغییر روندی خوشایند در قسمت روایی عنوانی خواهد بود که همیشه بر پایه کشتن و پیش رفتن بنا شده است. به تغییر روایت و مراحل دفاعی، حالت نیمه رندوم سیستم، بازآرایی نیروهای دشمن را نیز اضافه کنید. این به معنای آن است که هر بار در مرحله‌ای کشته شوید، وقتی به بازی برمی‌گردید با همان ترتیب آرایش دشمن روبه‌رو نخواهید شد و صحنه‌ای که چند دقیقه پیش با Wretchها اشباع شده بود، ممکن است در ملاقات بعدی، چند نارنجک‌انداز بی‌رحم را به جان شما بیندازد. این نیمه رندوم بودن بازآرایی‌ها، ارتباطی تنگاتنگ با محیط دارد. برای مثال صحنه‌ای را فرض کنید که یک خودرو در آن قرار گرفته است. Tickerها آن را دور می‌زنند و به سمت شما می‌آیند، در حالی که یک نیروی غول‌پیکر دشمن، با قلدری تمام، ماشین را به کناری زده و به سمت شما می‌آید. به گفته سازندگان (و طبق آنچه از نمایش‌ها برمی‌آید) این قسمت سخت‌ترین مرحله در کل سری Gears خواهد بود؛ اما در هر لحظه تمام امکانات لازم برای پیروزی در اختیار بازیکن قرار خواهد داشت. پس بازیکنانی که استراتژی خوبی در میدان نبرد داشته باشند، چالش‌های بازی را با رضایت پشت سر خواهند گذاشت. یکی از حالت‌های چندنفره معرفی شده برای این قسمت، Free-for-All است. در این حالت تمام شرکت‌کنندگان آزاد هستند تا هر کسی را که سر راهشان سبز شد به رگبار ببندند، اما هایلایت بخش چندنفره داوری، حالت Overrun است. این حالت ترکیبی از تمام آنچه تابه حال در بازی‌های Gears دیده شده، علاوه بر تعدادی دیگر است. در این حالت، دو تیم انسان‌ها و لوکاست با یکدیگر رقابت می‌کنند. گروه اول نقش مدافع را به عهده گرفته و دیگری در لباس مهاجم فرو می‌رود. مدافعان باید از ژنراتور مقر خود دفاع کرده و مهاجمان آن را از بین ببرند. در هر مبارزه، هر دو تیم در نقش هر دو گروه بازی خواهند کرد و در نهایت آن تیمی که زودتر ژنراتور رقیب را از بین ببرد، پیروز میدان است. نیروها کلاس‌بندی دارند. کلاس‌بندی لوکاست همانند قسمت سوم Gears است. یعنی ابتدا با Tickerها شروع کرده و در ازای صدمه‌ای که به دشمنان و سنگر آنها وارد می‌آورید، امتیاز خواهید گرفت.

هر چه امتیازی که جمع می‌کنید بیشتر باشد، می‌توانید در ورود بعدی، نیروی بهتر و قوی‌تری انتخاب کنید. می‌توانید حتی ۹۰ درصد یک نبرد را امتیاز جمع کنید و در نهایت با قدرتمندترین نیروی لوکاست به مقابله با انسان‌ها بروید و دمار از روزگارشان دربیاورید! انسان‌ها به چهار گروه یا طبقه مختلف تقسیم می‌شوند. هر گروه اسلحه خاص خود، علاوه بر یک قابلیت ویژه دارد. «مهندس‌ها» ‌می‌توانند یک مسلسل رباتیک ایستا بنا کنند و توانایی مرمّت سازه‌های تخریب شده را هم دارند. «سربازها» از قدرت آتش سنگین بهره می‌برند و می‌توانند جعبه مهمات برای خود و یارانشان فراهم کنند. «پزشک‌ها» با یک نارنجک گاز بخار، هم یاران آسیب‌دیده را درمان می‌کنند و هم یاران به زمین افتاده را احیا. «دیده‌بانان» قدرت دستیابی به نقاطی را دارند که دیگر افراد از رسیدن به آنها عاجز هستند. این نیرو می‌تواند با جای گرفتن روی نقاط مرتفع دشمنان را با تک‌تیرانداز خود درو کند یا این‌که با قابلیت تگ‌کردن مخصوص خود، دشمنان را ـ حتی از پشت پناه ـ شناسایی و تبدیل به اهداف متحرک یاران خود کند. گفتنی است که تگ‌کردن دشمنان، آسیب‌پذیری آنها را نیز دوچندان می‌کند. ظاهرا استودیوی PCF بخوبی از پس به دوش کشیدن این میراث بزرگ برآمده و شاهد یکی از بهترین عناوین در سالی باشیم که خیلی‌ها آن را آخرین سال جولان نسل هفتم می‌دانند.

سیاوش شهبازی