۲۸ دسامبر ۲۰۰۸ ـ سلاح تازه آمریکا در افغانستان: قرص ویاگرا! - ناخرسندی کرزای از مداخله نظامیان غرب در امور داخلی افغانستان و ...

"واشنگتن پست" گزارش از کسب اطلاعات درباره مخالفان سیاست های آمریکا در افغانستان با دادن رشوه ای به نام قرص تقویت توان جنسی به کدخدایان روستاها و سران طوایف و حتی "واردلردها" …

"واشنگتن پست" گزارش از کسب اطلاعات درباره مخالفان سیاست های آمریکا در افغانستان با دادن رشوه ای به نام قرص تقویت توان جنسی به کدخدایان روستاها و سران طوایف و حتی "واردلردها" داده بود که در آخرین هفته دسامبر ۲۰۰۸ از اخبار پرمخاطب رسانه ها در سراسر جهان شده بود، بویژه که این خبر مورد تایید یک مامور "سیا" به نام "جیمی اسمیت" قرارگرفته بود. شاید این نخستین بار باشد که از داروی تقویت قوه باء برای کسب خبر استفاده شده است.

طبق این گزارش که شبکه تلویزیونی "ای. بی. سی" هم آن را نقل کرده بود، ماموران آمریکایی به کدخدایان روستاها و بزرگان طوایف افغانستان که عمدتا سالخورده و هرکدام دارای چند زن جوانتر هستند قرص "ویاگرا" ویژه تقویت قوه باء (افزایش زودگذر توان جنسی مردان و نیاز به مصرف مکرر آن، هربار و هنگام نیاز) می دهند تا درباره مخالفان سیاست های واشنگتن و معارضان مسلح اطلاعات به دست آورند. دریافت کنندگان این قرص آبی رنگ که در آمریکا بدون نسخه دکتر فروخته نمی شود به آن اشتیاق فراوان نشان می دهند و خواهان آن هستند. این قرص ها که کدخدایان و ریش سفیدان افغان را شاد و خرسند می کند ممکن است باعث مشکلات قلب و حتی مرگ شود و به همین سبب در آمریکا، یک دکتر تا از سلامت قلب مطمئن نشود آن را تجویز نمی کند. طبق این گزارش ها، کدخدایان و اصحاب اطلاع در دهکده ها و قبایل افغانستان به قدری شیفته این قرص شده اند که حاضر می شوند قیود قومی و تعهدات اخلاقی را کنار بگذارند و برای ادامه دریافت قرص "ویاگرا" با عوامل امریکا همکاری و مساعدت کنند.

در گزارش ها آمده بود: ماموران "سیا" نیاز این کدخدایان و ریش سفیدان طوایف افغان را که در دنیای دو قرن پیش زندگی می کنند به تقویت قوای جنسی و بهره مند شدن از لذت غریزی در سنین پیری را درک کرده بودند که مبادرت به خرید اطلاع از آنان با دادن قرص ویاگرا کرده اند. ویاگرا منحصر به فرد نیست و داروهای مشابه آن هم در بازار وجود دارد. ماموران آمریکایی قبلا با دادن پول و هدایای دیگر جلب همکاری می کردند. اوایل کار حتی برای یک "وارلرد" افغانی هزینه ساخت یک استخر سرپوشیده را تامین کرده بودند.

این گزارش ها، اظهارات اخیر حامد کرزای رئیس جمهور افغانستان را که گفته بود نیروهای خارجی در افغانستان دولت در درون دولت تشکیل داده اند تایید می کند. کرزای ۲۲ دسامبر ۲۰۰۸ نگرانی خودرا از عملیات نظامیان و ماموران خارجی در افغانستان اعلام کرده و گفته بود که استراتژی آمریکا در افغانستان اورا گیج کرده است و افزوده بود که دولت آمریکا درباره تصمیمهای خود (ازجمله اعزام ۳۰ هزار نظامی دیگر) قبلا با او مشورت نمی کند. نظامیان خارجی باید به جای استقرار در روستاهای افغانستان، در مرز پاکستان مستقر شوند. بازرسی خانه های مردم در روستاها و کارهایی از این دست نتیجه ندارد و مداخله در وظایف ماموران محلی است. کرزای گفته بود که اوضاع افغانستان بهتر از هفت سال پیش (سال ۲۰۰۱ و پس از رویدادهای ۱۱ سپتامبر آمریکا و مداخله نظامی این کشور در افغانستان) نیست و او از ناهماهنگی واشنگتن و کابل ناخرسند است. افزایش تلفات غیرنظامیان نقض حاکمیت افغانستان است و به زیان دولت کابل و تضعیف این دولت تمام می شود.

افزایش تلفات نظامیان "ناتو" در افغانستان که رو به گسترش گذارده است، همچنین بر خشم مردم کشورهای عضو این اتحادیه نظامی غرب می افزاید که نتیجه اش تظاهرات، عصیان و دست کم تغییر دولتها از طریق "صندوق آراء" است زیرا که بازگردانیدن اجساد نظامیان با تشریفات و انتشار اخبار آن صورت می گیرد.

همزمان، گزارش رسید که طالبان نه تنها در ایالت های جنوبی و شرقی بلکه در ایالت های مرکزی و نزدیک به کابل از جمله "وردک" و "لوگر" هم تقویت شده اند و امر و نهی می کنند و ....حال آنکه مردم این دو ایالت عمدتا تاجیک و هزاره هستند.

برخی از مفسران آسیایی این گزارش رسمی را که ۳۰ هزار نظامی آمریکایی دیگر به افغانستان منتقل خواهند شد تحلیل کرده و گفته اند: اینک آن زمان فرارسیده است که آمریکا و کشورهای عضو "ناتو" هدف و نیت واقعی خودرا از استقرار در افغانستان روشن سازند زیرا که اگر این استقرار ادامه یابد باعث برهم خوردن نظم منطقه و مقاومت دولتهای دیگر می شود که از این رهگذر منافع و امنیت خودرا در خطر می بینند. غرب باید توجه کند که افغانستان به دریا راه ندارد و در نتیجه آن بلوک نمی تواند برتری نظامی داشته باشد. غرب باید راهی را درپیش گیرد که افغانستان برایش یک "دام" نشود. قدرت های مجاور افغانستان (ایران، چین، روسیه و هند) نسبت به عملیات غرب حساس هستند. غرب در افغانستان پیرزوی نظامی نخواهد داشت و استقرار آن به سود افغانها و یکپارچکی این کشور نخواهد بود.