غده سرطانی اسرائیل از انعقاد تا امروز

روز ۲۴ اردیبهشت مصادف با سالگرد فاجعه اشغال فلسطین و تشکیل رژیم صهیونیستی اسراییل است به فرموده رهبر معظم انقلاب, اشغال فلسطین و قدس شریف بزرگترین مصیبتی است که در تاریخ معاصر با دسیسه های استعمار بر امت اسلامی وارد شده است

● مقدمه:

روز ۲۴ اردیبهشت مصادف با سالگرد فاجعه اشغال فلسطین و تشکیل رژیم صهیونیستی اسراییل است. به فرموده رهبر معظم انقلاب، اشغال فلسطین و قدس شریف بزرگترین مصیبتی است که در تاریخ معاصر با دسیسه‌های استعمار بر امت اسلامی وارد شده است. فاجعه‌ای که نه فقط چند نسل فلسطینیان محنت آن را تحمل کرده‌اند بلکه همه اعراب و مسلمین و آزادگان جهان آن را به خوبی در حافظه دارند و از آن رنج می‌برند. فاجعه عظیمی که ملت مظلوم فلسطین در ابعاد گوناگونی آن را تجربه کرده است. مقاومت مظلومانه، آوارگی و غربت، نابودی خانه و کاشانه، قتل عام عزیزان، پناه بردن به مجامع بین‌المللی، روی آوردن به معامله‌های بی‌فرجام سیاسی و قمار سراسر باخت با اشغالگران و واسطه‌کردن قدرت‌هایی که خود مجرم اصلی این فجایع هستند، برخی از تجاربی است که این ملت گذرانده است. به نظر می‌رسد به مناسبت سالگرد این فاجعه عظیم، ارزش دارد نگاهی گذرا به گذشته کشور مظلوم اسلامی فلسطین بیفکنیم.

مسائل فلسطین و فجایع آن از کجا آغاز شده و تا به حال چه سیری داشته است که بزرگترین مصیبت تاریخ معاصر نام گرفته است؟ این سئوالی است که مقاله حاضر در صدد پاسخگویی به آن است:

□□□

● چرا فلسطین سرزمین مقدسی است؟

آیا تا به حال اندیشیده‌اید که چرا فلسطین سرزمین مقدس و ارزشمندی است و چرا مسلمانان آن همه به آن اهمیت می‌دهند؟ آیا اصرار مسلمانان برای رهایی و نجات این سرزمین فقط در حد نجات یک زمین از دست اشغالگران است یا ریشه در فرهنگ و تمدن اسلامی بلکه همه ادیان توحیدی دارد. پاسخ اینکه این سرزمین در میان پیروان ادیان توحیدی یعنی اسلام، مسیحیت و یهودیان مقام و ارزش خاصی دارد.

ظهور بسیاری از انبیای الهی در این منطقه رخ داده است. حضرت ابراهیم (ع) به دستور خداوند از مصر مهاجرت کرد و در سرزمین بیت‌المقدس اقامت گزید. ایشان به دستور الهی مکان مقدسی را ساخت که آن را بیت‌الله نامید که بعدها این مکان به نام بیت‌المقدس معروف شد.

حضرت موسی(ع) در شهر بیت‌‌المقدس با خداوند سخن گفت و از این رو به کلیم‌الله یعنی هم‌سخن خدا معروف شد.

حضرت داود(ع) بیت‌المقدس و بخش‌های دیگری از فلسطین را فتح کرد و در آنجا حکومت تشکیل داد. او به فرمان خداوند مقدمات ساختن بنای مقدسی در شهر بیت‌المقدس را فراهم ساخت، اما عمرش کفاف نداد و ادامه کار به عهده فرزندش حضرت سلیمان(ع) افتاد. حضرت سلیمان(ع) پرستشگاه باشکوهی ساخت که بعدها به نام مسجدالاقصی معروف شد و بیت‌المقدس محل فرمانروایی این پیامبر نیز بود.

حضرت عیسی(ع) نیز پس از آن که به پیامبری مبعوث شد به سوی بیت‌المقدس حرکت کرد و او نیز به پرستشگاه مسجدالاقصی رفت و به تبلیغ دین خدا و هدایت مردم پرداخت.

حضرت پیامبر اکرم (ص) نیز ارتباط بسیار رازآلودی با بیت‌المقدس دارند. قبله اول مسلمانان بیت‌المقدس بود و سالها مسلمانان رو به سوی این قبله نماز می‌خواندند. پیامبر اکرم (ص) یک سفر آسمانی داشتند که در دو بخش انجام شد. یک بخش پرواز از مسجدالحرام به سوی مسجدالاقصی بود و فرود در آن بود که به‌نام «اسراء» نامیده می‌شود و در ‌آیه نخست سوره اسراء به آن اشاره شده است.

در این آیه به صراحت اشاره شده که مسجدالاقصی و پیرامون آن (که به گفته متخصصین منظور بیت‌المقدس یا کل سرزمین فلسطین است) مبارک قرار داده شده است.

پیامبر (ص) در ادامه سفر آسمانی خود، پرواز به سوی آسمان را که معراج نام دارد از همین محل آغاز نمود. در هر صورت نام مسجدالاقصی از این آیه قرآن گرفته شده است.

حضرت پیامبر اکرم (ص) در مسجدالاقصی پیشاپیش دیگر پیامبران نماز خواندند. ایشان پس از بازگشت از سفر روحانی معراج، تمام جزئیات سفر را از جمله حوادث بیت‌المقدس و مسجدالاقصی را برای مردم بازگو کردند و پس از آن بود که مسلمانان به اهمیت این سرزمین آگاه شدند. ایشان در واپسین روزهای حیات مبارک خود، لشکری را به فرماندهی «اسامه زید بن حارثه» برای اعزام به سرزمین فلسطین و فتح آن تدارک دیدند و هدف ایشان رهایی بخشیدن به این سرزمین مقدس از دست حکام فاسد و ستمگر آن بود، اما این آرزوی ایشان به دلیل کارشکنی‌های انجام شده و رحلت ایشان برآورده نشد.

هم چنیــن در آیــه ۲۱ سوره مائده واژه ارض المقدس به کار رفته که به نظر بسیاری از مفسران همان بیت‌المقدس است.

در هر صورت بیت‌المقدس، مقد‌س‌ترین شهر دنیا است، زیرا این امکان در میان مسلمانان، مسیحیان و یهودیان مقدس شمرده می‌شود. بیت‌المقدس شاید پس از مکه، دومین مکان مقدسی است که به فرمان الهی ساخته شده است.

در روایات اسلامی نیز درباره اهمیت و فضیلت این سرزمین سخنان بسیاری گفته شده است.

پیامبر اکرم (ص) در پاسخ ابوذر می‌فرماید: دومین مسجدی که روی زمین ساخته شده، مسجدالاقصی بوده است. هم‌چنین ایشان در پاسخ «عبدالله بن سلام» می‌فرمایند: حشر و نشر و صراط و میزان در بیت‌المقدس برپا می‌شود و اصولاً این سرزمین با قیامت ارتباط دارد.

ایشان ارزش یک رکعت نماز در بیت‌المقدس را مانند هزار رکعت می‌دانند و فرموده‌اند که نماز در آنجا باعث آمرزش گناهان می‌شود. بیت‌المقدس شهری بهشتی شمرده شده است. اصولاً برخی مناطق در کره زمین وجود دارد که خداوند آنها را مقدس شمرده و برای آنها ارزش‌های خاصی قرار داده است که البته این تقدس و ارزش دارای راز و رمزهایی است که همه آنها بر ما روشن نشده است. مکه، کربلا، نجف و بیت‌المقدس دارای ارزش و تقدس رازآلود هستند. پیامبرانی چون حضرت آدم(ع)، حضرت موسی(ع) و حضرت یوسف(ع) در بیت‌المقدس دفن شده‌اند و حضرت عیسی(ع) از آن‌جا به آسمان رفت. پیامبران زیادی هم چون حضرت ابراهیم(ع)، حضرت یعقوب(ع)، حضرت اسحق(ع) و... در این سرزمین زندگی کرده‌اند.

در سرزمین فلسطین و به ویژه در بیت‌المقدس، اماکن مقدس زیادی وجود دارد که برای پیروان ادیان مختلف ارزشمند و قابل احترام است. مسجدالاقصی و مسجد صخره که بعدها توسط مسلمین ساخته شد، برای مسلمین ارزش بیشتری دارد.

حرم شریف که این دو مسجد در آن قرار دارد به شهر بیت‌المقدس قداست خاصی بخشیده است. حرم شریف که بیش از صد هزار متر مربع وسعت دارد، مجموعه‌ای از اماکن مقدس دیگری است.

بیت‌المقدس در سال پانزدهم هجری توسط مسلمین فتح گردید و بناهای زیادی در آنجا به پا کردند که از جمله به مسجد صخره می‌توان اشاره کرد. گفته می‌شود در نقطه‌ای از این مسجد جای پای حضرت رسول اکرم(ص) که از همان نقطه به معراج از این مسجد رفتند، مشاهده می‌شود.در روایات آمده که این محل، پیش از خلقت آدم، زیارتگاه فرشتگان بوده است.

همه پیامبران در این محل نماز گذارده‌اند و هر یک از آنان در محل مسجد صخره جایگاه خاص خود را دارند.

بیت‌المقدس، دروازه‌های متعددی دارد مانند باب داود(ع)، باب‌سلیمان(ع)، باب حطه، باب محمد(ص)، باب التوبة، باب‌الرحمة، باب السکینه (که محراب حضرت مریم(ع) در آنجا است و محلی است که فرشتگان برای آن حضرت میوه بهشتی می‌آوردند).

«ابن فارس مصری» می‌گوید: بیت‌المقدس را پیامبران ساختند و در آن سکونت گزیدند و در جای جای آن نماز گذاردند و مدفن بسیاری از پیامبران است.

آن چه جالب توجه است این که مسجد هشت ضلعی با گنبد طلایی که همه ما هم اکنون آن را به عنوان مسجدالاقصی می‌شناسیم، مسجدالاقصی نیست، بلکه همان مسجد صخره است که زیر گنبد آن صخره‌ای وجود دارد که گفته می‌شود آثار پای حضرت رسول اکرم(ص) در سمت جنوب آن وجود دارد. ظاهراً این صخره در میان آسمان و زمین معلق بوده است و نشانگر معجزه الهی است.

مسجدالاقصی در گوشه جنوب غربی صحن قبة‌الصخرة است و گنبد آن سبز رنگ است. بخشی از این مسجد در سال ۱۰۹۹ میلادی توسط مسیحیان به کلیسا تبدیل گردید، اما پس از آزادی قدس توسط مسلمانان، مسجدالاقصی تعمیر و بازسازی شد.

● جستجویی در تاریخ

نگاهی مختصر به تاریخ فلسطین ما را به سال‌های ۵۵ـ۱۲۵۴ (هـ . ش) یعنی بیش از ۱۳۰ سال قبل می‌برد. در سال ۱۸۷۷(م) پس از صدور قانون اساسی دولت عثمانی، اولین نمایندگان فلسطین از شهر بیت‌المقدس در اولین جلسه مجلس دولت عثمانی که در شهر استانبول برگزار شد انتخاب شدند.

در سال ۱۲۶۰هـ . ش (۱۸۸۱م) یعنی ۵ سال پیش از آن، دولت عثمانی اعلام می‌کند که حق اقامت یهودیان خارجی غیرعثمانی را در سراسر نقاط امپراتوری عثمانی به جز فلسطین می‌پذیرد! این امر نشان می‌دهد که در همان زمان نیز مشکلاتی در این زمینه وجود داشته است، زیرا اولین شهرک صهیونیست‌نشین در سال ۱۸۷۸(م) در فلسطین به نام «تکفا» برپا شده بود.

با وجود اعلام این مطلب از سوی دولت عثمانی، یهودیان در سال ۱۸۸۲م (یک سال بعد) نخستین مهاجرت جمعی خود را به فلسطین آغاز کردند و تعداد یهودیان به ۲۴ هزار نفر رسید. در همین شرایط و زمان بود که میلیونر فرانسوی «بارون ادموند»، کمک‌های مالی خود را به استعمار یهودی در فلسطین آغاز می‌کند. این مهاجرین با وجود آن که دولت عثمانی اجازه ورود بازرگانان و زائران یهودی را به فلسطین، بدون ‌آنکه اجازه سکونت دائم به آنها بدهد، صادر می‌کند، از همان آغاز به خرید زمین به ویژه از زمین‌داران غیرفلسطینی و سرمایه‌داران با قیمت‌های گزاف و فریبنده اقدام کردند. این بود که عکس‌العمل‌های نه چندان جدی فلسطینیان در برابر مهاجرت یهود به احساس خطر جدی وآغاز درگیری‌های خونین مبدل شد و باعث شد دولت عثمانی در سال ۱۸۸۷(م) برای یهودیان جهانگرد محدودیت ایجاد کند که بیش از سه ماه نتوانند در فلسطین بماند. البته دولت عثمانی در سال ۱۸۸۲(م) به رهبران یهودی موجود در استانبول اعلام کرده بود که شهرک‌سازی صهیونیستی در فلسطین را یک مشکل سیاسی تلقی می‌کند. در سال ۱۸۸۴(م) دولت عثمانی ورود بازرگانان یهودی را به فلسطین ممنوع اعلام می‌کند و تنها به زائران یهودی اجازه ورود به این سرزمین را داد. در می ۱۸۸۸ (م) کشورهای اروپایی فشار خود بر دولت عثمانی را جهت متقاعد کردن آن برای دادن مجوز سکونت یهودیان خارجی در فلسطین، به طور جدی آغاز کردند و این پیش‌شرط (ظاهری) را قرار دادند که یهودیان به صورت تک‌تک و نه به صورت جمعی وارد فلسطین خواهند شد. در ۱۸۹۱ (م) «بارون موریس» میلیونر یهودی آلمانی‌تبار اتحادیه استعماری یهودی را تأسیس کرد. در همین سال پادشاهی عثمانی از اعطای تابعیت عثمانی به یهودیان مهاجر به فلسطین ابراز نگرانی کرده و پیش‌بینی می‌کند که این امر ممکن است موجب ایجاد دولت یهودی در قدس گردد. در سال ۱۸۹۲(م) حکومت عثمانی اساساً فروش زمین به یهودیان خارجی را ممنوع اعلام می‌کند، اما یهودیان هم‌چنان تحرکات و فعالیت‌های خود را پیگیری می‌کنند. در سال ۱۸۹۳(م) دولت‌های اروپایی فشارهای خود را بر دولت عثمانی جهت تعدیل قانون ممنوعیت خرید زمینهای دولتی توسط یهودیان مهاجر آغاز نموده و خواستار فروش زمین به مهاجرانی شدند که به طور قانونی وارد فلسطین شده‌اند، به شرط آنکه آنان این زمینها را برای ایجاد شهرک‌های صهیونیست‌نشین مورد استفاده قرار ندهند. در اواخر سال ۱۸۹۳(م) بخش ضدجاسوسی ارتش فرانسه از محتویات سطل زباله سفارت آلمان، نامه پاره شده‌ای را پیدا کرد که نشان‌دهنده جاسوسی یکی از افسران یهودی ارتش فرانسه به نام «دریفوس» به نفع آلمان بوده است. با این که اصولاً مفاد محاکمات نظامی هیچ‌گاه به بیرون درز نمی‌کند، اما این خبر در روزنامه‌ها به طور گسترده چاپ شد و هنوز هیچ‌کس نمی‌داند خبر چگونه به بیرون درز کرده است،‌ اما آن‌چه کاملاً آشکار است این که همه سر و صداهای ایجاد شده، ساختگی و هدایت شده بود و انتشار اخبار به طور عمدی صورت می‌گرفت. البته این احتمال نیز داده می‌شود که اصل قضیه ساختگی بوده و از اساس واقعیت نداشته است. در هر صورت این ماجرا مورد بهره‌برداری فراوان صهیونیست‌ها واقع شد، به ویژه پس از آن که در نتیجه فشارهای گوناگون، دریفوس در ۱۹۰۶ تبرئه شد و ارتقاء درجه نیز یافت! این ماجرا در واقع در احساس هویت بخشی به یهودیان اروپا بسیار کارساز و سودمند بود.

در سال ۱۸۹۶(م) هرتزل به دولت عثمانی صراحتاً پیشنهاد می‌کند که فلسطین را به یهودیان بفروشد. پیشنهاد هرتزل به سلطان عبدالحمید دوم این بود که در ازای دریافت بیست میلیون لیره عثمانی، اجازه تشکیل یک جمهوری خودمختار یهودی را در درون قلمرو عثمانی بدهد و مهاجرت نامحدود یهودیان به فلسطین مجاز شمرده شود. اصولاً نظر هرتزل این بود که چنانچه عثمانی‌ها فلسطین را به ما واگذار کنند، ما در آن برای اروپا سدی محکم در مقابل آسیا به وجود می‌آوریم و پیشگامان تمدن علیه توحش خواهیم بود و لذا تمام اروپا باید موجودیت ما را تضمین کنند. البته او اولین کسی نبود که به فکر ایجاد یهودستان افتاده باشد.

هرتزل که یک روزنامه‌نگار ارتشی یهودی منکر خدا بود، به دقت ماجرای دادگاه دریفوس را پیگیری کرده بود. او کتاب دولت یهود را درباره ضرورت ایجاد کشوری یهودی نوشت. او برای اجرای این باور خود تلاش‌های فراوانی را به طور همزمان در سه محور به عمل می‌آورد. این سه محور عبارت بودند از: خرید زمین در فلسطین، راضی کردن یهودیان به پذیرش ایده خود و انتقال به فلسطین و بالاخره راضی‌کردن سرمایه‌داران یهودی در این زمینه است. وی در اجرای ایده خود، کلیـه روزنامه‌نگاران، سیاستمداران، سرمایه‌داران، صاحب‌منصبان و... یهودی را از سراسر اروپا برای راه‌اندازی نخستین کنگره صهیونیسم در شهر «بال» سوئیس دعوت کرد. هدف این کنگره که در سال ۱۸۹۷(م) برگزار شد، این بود که همه یهودیان دنیا به دور از باورهای سیاسی، باید یک ملت واحد باشند. این کنگره تأسیس دولت صهیونیستی به نام اسرائیل در کشور فلسطین را رسماً مورد تایید قرار داد. در همین کنگره اعلام شد که هدف صهیونیسم، تشکیل میهنی برای مردم بهود در فلسطین و جلب حمایت از آن توسط یک قانون جهانی است. به این شکل بود که فعالیت های سازمان جهانی صهیونیسم، رسماً آغاز شد.

● آغاز عملیات اتحادیه استعمارگری یهود

پاسخ عبدالحمید دوم مسئول وقت حکومت عثمانی به هرتزل، منفی و نسبتاً تند بود. عبدالحمید پاسخ می‌دهد که من نمی‌توانم از هیچ قسمتی از امپراتوری عثمانی چشم‌پوشی کنم. من نمی‌توانم با کالبدشکافی موجود زنده موافقت کنم. هرتزل، بنیانگذار صهیونیسم در کتاب خود به نام «دولت یهود»، ایده خود را کاملاً آشکار می‌کند که باید یک دولت یهودی در فلسطین تأسیس شود تا از این راه، مشکلات یهودیان جهان حل شود و اولین شعار یهودیان: «سرزمین بدون ملت برای ملتی بدون سرزمین» مسائل زیادی را روشن می‌کند. البته عبدالحمید دوم با وجود این پاسخ منفی، به نظر می‌رسد در برابر تحرکات و تلاش‌های مخفی یهودیان در زمینه مهاجرت به فلسطین از خود تغافل نشان داده است چرا که در مدت حدود ۱۸ سال پیش از آغاز جنگ جهانی اول، نزدیک به ۵۰ هزار یهودی به فلسطین مهاجرت کرده و در این کشور استقرار یافتند.در سال ۱۸۹۷(م) کمیته‌ای به ریاست «محمدطاهر الحسینی» مفتی قدس برای بررسی راه‌کارهای صهیونیست‌ها جهت به دست آوردن زمین، تشکیل شد. عبدالحمید دوم فوراً به این کنگره واکنش نشان داده و عده‌ای از افراد دربار خود را جهت حکومت در آستان بیت‌المقدس اعزام می‌نماید. در هر صورت حکومت عثمانی با توجه به اقتدار نسبی که داشت و با توجه به وحدت نسبی که آن روز بر جهان اسلام حاکم بود به عنوان یک مانع جدی برای گسترش فعالیت‌های صهیونیسم به حساب می‌آمد، اما با آغاز جنگ جهانی اول و استمرار آن به مدت چهار سال، حکومت عثمانی رو به اضمحلال گذاشت و نهایتاً منجر به تجزیه آن شد.در سال ۱۸۹۸ (م) مطبوعات کشورهای عربی نسبت به برگزاری این کنگره واکنش نشان دادند و روزنامه مصری «المنار» نسبت به اهداف صهیونیستی برای تسلط بر فلسطین هشدار داد. در همین سال، ویلهلم‌دوم قیصر آلمان به قدس سفر کرد! در سال ۱۸۹۹(م) هرتزل در نامه‌ای به شهردار فلسطینی قدس، تلویحاً اعلام می‌کند که صهیونیست‌ها حاضر هستند در صورتی که در فلسطین مورد استقبال قرار نگیرند، به جای دیگری مهاجرت کنند. این کنگره، برنامه‌ای در چهار بخش تنظیم کرد و برای رسیدن به ا ین چهار هدف، چهار روش در پیش گرفت.

ـ برنامه تنظیم شده کنگره یهود

ـ سازماندهی جنبش صهیونیسم جهانی

ـ برنامه‌ریزی برای استعمار صهیونیستی در فلسطین

ـ سرمایه‌گذاری و نظارت بر آن

ـ برقراری ارتباطات و انجام گفتگوهای لازم به منظور تأمین پشتیبانی سیاسی جهانی و تحقق این اهداف

چهار روش پیش‌بینی شده عبارت بودند از:

ـ آماده‌سازی اوضاع و شرایط مناسب جهت اسکان کشاورزان، کارگران و صنعتگران یهودی در فلسطین

ـ سازماندهی یهودیان جهان از طریق هیأت‌های منطقه‌ای و جهانی هماهنگ با قوانین حاکم بر هر کشور

ـ تحریک و تقویت حس ملی‌گرای یهودیان

ـ آماده‌سازی شرایط برای کسب موافقت حکومت‌ها با اهداف صهیونیسم

در سال ۱۹۰۰(م) اتحادیه استعمارگری یهود مسئولیت ساخت شهرکهای صهیونیست‌نشین را به عهده گرفت. در ژوئن ۱۹۰۰(م) دولت عثمانی کمیته‌ای را برای تحقیق در مورد هدف اصلی مهاجرتهای جمعی صهیونیست‌ها و تسلط بر زمینها به فلسطین گسیل داشت.در سال ۱۹۰۱(م) هرتزل بازهم به عبدالحمید دوم پیشنهاد پرداخت پنج‌میلیون لیره طلا و تأسیس ناوگان دریایی عثمانی، کمک به سلطان در تنظیم سیاست اروپایی، تأسیس دانشگاه عثمانی در بیت‌المقدس، بازپرداخت کلیه بدهیهای عثمانی، ارائه کمکهای لازم برای ا جرای طرحهای عمرانی و پرداخت مالیات سالیانه را داد.

به کوشش: مرتضی شریعتمدار ـ‌ با همکاری جمعیت حامیان مقاومت اسلامی

منبع: دفتر مطالعات و توسعه رسانه‌ها ـ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

منابع

الیهود فی تاریخ الحضاره الاولی ـ گوستاولوبون

العنصریه الصهیونیه و منطق التعامل السیاسی فی التقالید الغربیه ـ حامد عبدالله رفیع، منشورات الطلائع الفلسطینیه

دورالحرکات الاسلامیه فی الانتفاضه الفلسطینیه المبارکه ـ دارالفرقان

الانتفاضه اسبابها و عوامل استمرارها ـ زیادابوعمر

سقوط اسرائیل من العلو والافساد الی الزوال ـ مهدی حمد الفتلاوی

ماجرای اسرائیل، صهیونیزم سیاسی ـ روژه گارودی

سازمان‌های یهودیان آمریکا و اسرائیل ـ لی‌اوبرین، موسسه تحقیقاتی نور

نژادپرستی دولت اسرائیل ـ ایسرائیل شاهاک، انتشارات توس

قصص قرآن ـ محمدی اشتهاردی

مسجدالاقصی ـ گروه حنیف

مجلات نداءالقدس ـ سازمان جهاد اسلامی

سایت‌های عربی مربوط به مسائل فلسطین

---