هیپنوتیزم چیست

هیپنوتراپی استفاده از قدرت تلقین برای دسترسی به لایه های عمیق تر فكر به منظور گذاردن تأثیر مثبت در الگوهای ذهنی و رفتاری یك فرد است

● هیپنوتراپی :

هیپنوتراپی استفاده از قدرت تلقین برای دسترسی به لایه های عمیق تر فكر به منظور گذاردن تأثیر مثبت در الگوهای ذهنی و رفتاری یك فرد است .

با هیپنوتیزم بیماران می توانند ریلكسیشن و تغییرات علائم حیاتی را تجربه كنند .

● سه مرحلهٔ مهم در هیپنوتیزم وجود دارد :

۱) مقدماتی: ‌شخص توجه كامل را به كلمات یا تصاویری كه تراپیست معرفی می كند ، می دهد .

۲) القاء (‌جدا كردن ) : شخص آگاهی عادی و محیطی اش را از دست می دهد .

۳) عمیق سازی : فرد به تراپیست پاسخ می دهد .

تمام هیپنوزها نهایتاً‌ خود هیپنوتیزم هستند و تراپیست یك واسطه است . هیچ هیپنوزی اتفاق نمی افتد مگر این كه فرد بخواهد در این برنامه شركت كند . فرد معمولاً‌ خیلی عادی وارد مرحلهٔ هیپنوز می شود .

● تاریخچه :

هیپنوتراپی یك روش درمانی بوده كه به زمان یونان باستان و پارس ( پرشیا ) بر می گردد . هیپنوتراپی قسمت اصلی درمان در معابد یونان بوده ولی كاربرد جدیدتر آن به قرن ۱۸ میلادی توسط فرانس آنتوان مسمر نسبت داده می شود . انجمن پزشكی آمریكا(AMA) در سال ۱۹۵۵ هیپنوتراپی را به عنوان یك درمان موجه پزشكی به رسمیت شناخت ومتعاقب آن در سال ۱۹۵۷ انجمن كلینیكی هیپنوتیزم آمریكا پایه گذاری شد .

● موارد استفاده :‌

▪ كاهش اضطراب

▪ كاهش هر نوع سردرد از نظر شدت وفرکانس وقوع

▪ كنترل افسردگی

▪ افزایش اعتماد به نفس

▪ كنترل درد

▪ تقویت تاثیر اقدامات درمانی

▪ كنترل فوبیا (مانند ترس بیمارگونه از پرواز یا ارتفاع )

▪ كمك به كنترل عادتها (نظیرسیگار كشیدن )

▪ در طی جراحی ( افزایش آرامش ، كنترل درد ، كاهش خونریزی )

● شرایط لازم برای هیپنوتیزم :

▪ اعتماد مراجع به تراپیست .

▪ محیط راحت و آرام.

▪ خواست فرد برای اینكه هیپنوتیزم شود .

▪ پذیرش فرد نسبت به کلام و تلقین های تراپیست .

▪ قبول تلقین ها بدون انتقاد یا تجزیه و تحلیل .

● آیا هیچ گونه ریسكی در هیپنوتراپی وجود دارد ؟

هیپنو تراپی نزد یك درمانگر متخصص بی خطر است بنابراین:

▪ هرگز نباید به وسیلهٔ فرد آماتور انجام شود .

▪ نباید برای بیماری روانی شدید و اختلال شخصیتی ضد اجتماعی انجام بگیرد .

چنانچه فرد در طی جلسه به علت رویاروئی با ریشه های احساسی عدم تعادلهای ناخودآگاه دچار ترس و نگرانی زیاد یا پرخاشگری شود ، درمانگر او را به خاطرات خوشایند هدایت می كند و جلسه را خاتمه می دهد . بعضی افراد ممكن است تجربه گیجی بعد از جلسه را حس كنند . در اینصورت فرد باید بعد از پایان جلسه به آرامی دراز بكشد تا این حالات برطرف گردد ودرمانگر تا پایان كامل جلسه در كنار فرد می ماند .

● چه تحقیقات ،‌بازبینی ها و توصیه هایی در این مورد وجود دارد ؟

اشتاین ( ۱۹۹۷ )‌پی برد كه تكنیك ریلكسیشن خود هیپنوتیزمی باعث آرامش بیشتر و کاهش قابل ملاحظه عوارض پس از عمل برای دوره بعد از جراحی در بیمارانی كه عمل بای پس عروق كرونر داشته اند ، می شود .

النس ( ۱۹۹۷ ) متوجه شد بچه هایی كه آموزش خود هیپنوتیزمی دیده بودند . تعداد و شدت حملات سردرد میگرنی در آنها به طور قابل ملاحظه ای كاهش یافته است .

اسمیت و همكارانش ( ۱۹۹۷ ) پی بردند كه آموزش خود هیپنوتیزمی به بانوانی كه پوكی استخوان دارند باعث بهبود كیفیت زندگی و سلامت آنها می شود .

جانسون ( ۱۹۹۶ ) به این نتیجه رسید که كه هیپنوتراپی می تواند بر میزان مقاومت در برابر بیماری بیافزاید .

هوستون ( ۱۹۹۵ ) ۱۱۵ مقاله را بررسی كرد كه در همهٔ آنها به وضوح یك واكنش دوسویه بین سیستم عصبی مركزی و سیستم ایمنی وجود داشته و این منجر به این اعتقاد می شود كه هیپنوز قادر است عملکرد سیستم ایمنی را بیافزاید .

هیچ تحقیق مخالفی در زمان تحقیق فوق وجود نداشته است .

● چه آموزشی برای مدرس هیپنوتراپی وجود دارد ؟

متخصصان روانشناسی ، پرستاران و پزشكان دوره های تكمیلی را طی می كنند و از طرف انجمن هیپنوتیزم هر کشورمدرك دریافت می كنند .