پیكره هایی كه دنیای انسان ها را تجسم می كنند

تابلوهایی با صورت و تنه انسانی, تصاویری هستند كه اكثر نقاشی های به نمایش گذاشته شده در نگارخانه طراحان آزاد را شامل می شود

تابلوهایی با صورت و تنه انسانی، تصاویری هستند كه اكثر نقاشی های به نمایش گذاشته شده در نگارخانه طراحان آزاد را شامل می شود. بیست تابلو نقاشی از ۱۳ جوان نقاش به همراه آثاری از استادشان محمدمهدی طباطبایی حاصل تلاش گروهی جمعی هنرمند جوان است. معصومه گودرزی كه با تابلویی به نام «جنین» به عنوان یكی از اعضای گروه در نمایشگاه حضور دارد، در مورد این نمایشگاه می گوید: «كارهایی كه در این نمایشگاه نشان داده شده، گزیده ای است از میان تابلوهایی كه هر یك از ما در طول آشنایی با هم در آتلیه نقاشی گرد آورده ایم. گرچه گروه ما از طیف های سنی مختلفی از دبیرستان تا فارغ التحصیل دانشگاه تشكیل شده است و بعضی از ما برای اولین بار است كه آثارمان در یك نمایشگاه نشان داده می شود.»گودرزی كه مدت دو سال از اتمام تحصیلش در رشته نقاشی در دانشگاه می گذرد، به گفته خودش قبل از ورود به دانشگاه به نقاشی علاقه مند بوده اما نقاشی را به صورت جدی و حرفه ای در چند سال اخیر ادامه داده است، از نمایشگاه های قبلی اش می گوید: «این چهارمین نمایشگاه من است و قبلاً سه نمایشگاه به صورت فردی و گروهی برگزار كرده ام. یكی از نمایشگاه های فردی من در گالری آتبین برپا شد. ولی اولین نمایشگاه گروهی كه در آن شركت كردم، نمایشگاه نقاشی گروهی از زنان جوان ایرانی بود كه در هند برگزار شد. در واقع علت حضورم در این نمایشگاه به آشنایی من با گروهی مربوط می شود كه قصد داشتند، نقاشی جمعی از زنان جوان ایرانی را در هند به دید عموم درآورند و هنگامی كه با كارهایم آشنا شدند از من نیز دعوت كردند تا به این گروه ملحق شوم.»تصویر سه جنین با زمینه قرمز در سمت راست صفحه و تصویر سرم و... با رنگ های تیره در قسمت مقابل اثری است از معصومه گودرزی كه در نمایشگاه عرضه شده است. وی در مورد علت انتخاب این موضوع می گوید: «نقاشی هایی كه از گروه ما در نمایشگاه وجود دارند، به یك اندازه از همه اعضا نیست و بعضی فقط یك اثر دارند و بعضی بیشتر. با این حال تابلو نقاشی جنین تنها اثری است كه از من در این نمایشگاه به چشم می خورد. اما در مورد اینكه چرا جنین را به تصویر كشیدم، باید بگویم كه این تابلو یكی از نقاشی های من از مجموعه ای است به نام «زایش» كه با این دید تمام نقاشی های این مجموعه را نقاشی كردم و وقتی این اثر در كنار كارهای دیگر مجموعه زایش قرار بگیرد، در آن هنگام می تواند پیامی را كه من در ذهنم داشته ام، نشان دهد. با این وجود ترجیح دادم از میان تمام كارهایم این اثر را در كنار تابلوهای دوستانم در نمایشگاه قرار دهم.» از تابلوی نقاشی گودرزی كه بگذریم، اكثر تابلوهای دیگر هم موضوع هایی اجتماعی و انسانی دارند كه اغلب تركیبی هستند؛ از سبك رئال و آمیختگی آن با ذهن و خلاقیت نقاشان. تصاویری كه صورت زنان موضوع غالب آنها است كه شاید بخشی از آن به دلیل تعداد بیشتر دختران در این گروه برمی گردد. علاوه بر این، دو اثر مهدی طباطبایی كه در قسمت ابتدایی نمایشگاه است در بدو ورود توجه هر بیننده ای را به خود جلب می كند. دو تابلو كه در هر یك از آنها دو صورت در كنار تنه هایی كه گویی دست ها و پاهایشان جدا شده اند، قرار گرفته اند. گرچه یكی با زمینه صورتی و دیگری خاكستری و خطوطی كه از سر و پیكره ها می گذرد، به نوعی تقارن میان سرهای جدا و تنه ها را نشان می دهد.

• رئالیسم از واقعیت می گوید

رئالیسم در حقیقت ناتورالیسمی (نقاشی از واقعیت بدون تغییر و اغراق) است همراه با تفكر و استدلال نقاش. این سبك هنری در اواسط قرن نوزدهم گسترش چشمگیری داشت و از مهمترین هنرمندان آن می توان به گوستاو و كوربه اشاره كرد.هدف هنرمند رئالیست ضبط آداب و رسوم، حالات و مناظر برای مراجعه به تاریخ است با این عقیده كه در طبیعت و سرنوشت آن به دلخواه خود مداخله كند و تصرف هایی به عمل آورد. او سعی دارد طبیعتی نقاشی كند كه خود می خواهد. در واقع طبیعتی كه باید باشد و هنرمند تغییراتی در طبیعت به نفع خود به وجود می آورد و برای همین است كه بیشتر آثار پیروان این مكتب جنبه تدریسی و آموزشی دارد. البته به غیر از طبیعت تصاویر مناطق شهری یا اجتماعات در حال فعالیت و اجرای مراسمی خاص از دیگر موضوع های عمده در آثار نقاشان رئالیست است. نقاشی های گروهی این نمایشگاه هم با الهام از واقعیت و به كارگیری مضمون های ذهنی و ذوق فردی تصاویری از دوقلوهای همانند، شهری در پس تصویر یك زن، آدم هایی در كنار ساحل دریا و... هستند و گودرزی عقیده دارد همه این نقاشی ها تركیبی هستند از واقعیتی كه در نهایت از فكر و تجربه فردی هر یك از اعضای گروه منشأ گرفته است: «وقتی كه هر یك از ما نقاشی می كنیم از محیط بیرون الهام می گیریم و آن را با حس و ذائقه مان می آمیزیم. به همین دلیل است كه حتی اگر همه از یك مدل نقاشی كنیم، نتیجه كار ممكن است با هم متفاوت باشد. در حقیقت واقعیت یكی است اما حس جداگانه ما است كه نقاشی را با یك موضوع واحد از هم جدا می كند.» نقاش ها همه جوان هستند و برای برخی از آنها تجربه اول برگزاری نمایشگاه شاید حادثه ای فراموش نشدنی باشد و با تمام این تازگی و تجربه اولیه، گودرزی به استقبال خوب و تمجیدهای بازدیدكنندگان اشاره می كند: «بسیاری از افرادی كه به دیدن نمایشگاه آمدند از كارهای ما خوششان آمده بود. حتی بعضی از نقاشان و اساتید عقیده داشتند كه این نمایشگاه یكی از موفق ترین نمایشگاه های گروهی است و قابلیت این را دارد كه چند بار دیگر نیز برای تماشای آثار بیایند. البته همه كارها كارهای گلچین شده هستند اما استقبال و نظر مردمی كه نقاشی ها را تحسین می كردند، به رغم اینكه همه ما جوان هستیم دلگرمی خاصی به ما داده است.»

سحر آزاد